آکادمی پیکسان

آموزش عکاسی

آکادمی پیکسان

آموزش عکاسی

طبقه بندی موضوعی

۳۰ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «عکاسی کودک» ثبت شده است

  • ۰
  • ۰

عکاسی کودک با نور طبیعی راهکاری است که باعث ایجاد عکس های جذابتر در آتلیه کودک می شود. سبکی که خیلی از عکاسان حوزخ کودک به دنبال آن هستند و برای آن برنامه دارند.

در بین حالت ها، لحظه ها، ویژگی ها و رفتارهایی از نوزدان وجود دارند که ما دوست داریم آن لحظه را ثبت کنیم تا برای همیشه ماندگار شوند: چشمان درشت، خنده های بامزه، انگشتان کوچک، پوست لطیف و صورت های پر از لُپ، همه این ها ویژگی هایی هستند که فقط در این موجودات کوچک تازه پا به دنیا گذاشته یافت می شوند.

به همین خاطر است که در دوران یک سالگی رشد کودکان -که بسیار غریب و دیوانه وار و پر از لحظه ها و ویژگی های حاص است- ممکن است یکی از نزدیکان یا دوستانتان از شما بخواهد که با دوربین تان برای عکاسی نوزاد دلبندشان به خانه آن ها بروید.

در نگاه اول ممکن است بسیار خوشحال باشید که از شما خواسته اند کار عکاسی انجام دهید. اما وقتی به چالش های این کار فکر می کنید، کمی پا پس می کشید و استرس می گیرید: مثلاً اینکه از شما انتظار دارند که به سبک ان گدنز (یک عکاس معروف کودکان) از بچه قنداق پیچ شده شان عکاسی کنید؟ یا یک عکس فوق العاده با نور استودیویی عالی به آن ها تحویل دهید؟ از اینکه بخواهید کار فوق العاده ای تحویل بدهید در حالی که فقط چند ساعت برای این کار وقت دارید دچار استرس می شوید؟

 

عکاسی از نوزادان با استفاده از نور طبیعی

 

چگونه می خواهید از زمانی که در اختیار دارید، بهترین بازده عکاسی از نوزدان را داشته باشید؟ به خصوص وقتی که میخواهید عکاسی کودک با نور طبیعی انجام شود.

درست در حالی که  در همین زمان کودک یا در حال خواب است یا گریه میکند یا… . چگونه می توانید این چرخه را لحظاتی برای گرفتن عکس عالی که انتظار دارید، متوقف کنید؟ همه این ها چالش برانگیز است و شما چگونه می خواهید از پس آن ها بربیاید؟

فرض کنیم که شما امکانات نور استودیویی در اختیار ندارید تا در خانه کودکی که قرار است از او عکاسی کنید، به کار بگیرید.  همه چیزهایی که دارید این هاست: خودتان، دوربینتان و نور طبیعی. به نظرتان این ها کم است؟ در حقیقت اما از کافی هم بیشتر هستند، در صورتی که بدانید چگونه از آن چه دارید به درستی استفاده کنید. و اینجاست که مسئله عکاسی کودک با نور طبیعی مطرح می شود.

برای آنکه فقط با همین امکانات سه گانه (خودتان، دوربین و نور طبیعی) یک عکاسی موفق از نوزاد داشته باشید، این هشت نکته را به کار بگیرید.

 

عکاسی موفق از نوزاد

 

بخش اول: برنامه ریزی (پیش از عکاسی)

با یک برنامه ریزی خوب شانس خود را برای موفقیت در روز عکاسی افزایش دهید. در طی یک یا دو هفته پیش از روز موعود عکاسی این قدم ها را بردارید:

گام اول: چرخه زندگی نوزاد

نوزادان چرخه های زمانی خاص خودشان را دارند. به طور کلی این چرخه های تکرار شونده شامل این مراحل است: خواب-غدا-گریه-بازی-چُرت زدن. از والدین نوزاد مورد نظر بپرسید که چرخه او دقیقاً چگونه است و بر اساس آن برنامه ریزی کنید.

گام دوم: نوردهی

آیا قرار است در خانه شان عکاسی کنید؟ اگر پاسخ مثبت است، مکان عکاسی می تواند شامل محل خواب نوزاد در یک اتاق با نور کم، یا در بین بازوان مادر در کنار پنجره، یا شاید حیاط پشتی با استفاده از طیف های مختلف رنگ در صورت عکاسی در زمان بازی کودک باشد. از نور مستفیم خورشید دور بمانید و فقط با نور پخش شده (دیفیوز شده) و مطبوع کار کنید. تحقیق کنید و متوجه شوید که در چه زمانی از روز این نور مناسب در خانه آن ها فراهم است.

گام سوم: لباس و پوشش

به والدین نوزاد توصیه کنید که لباس های کودک را به شکلی مرتب و آماده و تعدای هم برای مواقع ضروی و تعویض آماده برای روز عکاسی آماده نمایند. همچنین برای هرچه بهتر ایجاد کردن حس آرامش و راحتی و گرما برای نوزاد، معمولاً استفاده از پتو، کلاه کشی و اسباب بازی های نرم توصیه می شود. کنترل کنید که همه این آیتم ها در هماهنگی قابل قبولی از رنگ با یکدیگر باشند. اگر اتفاقاتی افتاد که فرصت این کار (هماهنگی رنگ ها) در روز عکاسی فراهم نشد، به هر طریق کار عکاسی را به پایان برسانید و در مرحله ویرایش، از تکنیک سیاه و سفید کردن عکس ها بهره بگیرید.

گام چهارم: جدول زمانی

 

جدول زمانی

 

سعی کنید تا آنجا که می توانید با برنامه ریزی مناسب خودتان، کوچکترین اتفاقاتی که در طول روز می افتد را برای عکاسی از نوزاد مد نظر قرار دهید (در هنگام وقوع آن ها آمادگی عکاسی داشته باشید). مثلاً اگر کودک در هنگام ظهر از خواب بر می خیزد، برای اینکار باید کمی قبل از آن مثلاً 11:45 آنجا باشید، آرام و آماده عکاسی. بعد از بیدارشدن در آشپزخانه غذا خواهد خورد و احتمالاً پس از آن کمی چهار دست و پا راه رفتن در حیاط پشت خانه است. اگر همه این فرآیند ها در یک روز اتفاق نمی افتند (مثلاً بازی کردن و چهار دست و پا راه رفتن در روز عکاسی شما اتفاق نمی افتد)، ایرادی ندارد، آماده باشید همان چرخه وقوع اتفاقات طبیعی و رفتارهای نوزاد و هر تعداد از آن ها که رخ می دهد را در روز عکاسی پیگیری کنید.

بخش دوم: روز عکاسی

در روز عکاسی احتمال آن که به هر دلیلی زمان کافی برای آنکه به شکل مطلوب عکاسی کنید را نداشته باشید زیاد است. در هر صورت این گام ها را در روز عکاسی و پیش از شروع عکس گرفتن مد نظر قرار دهید:

گام اول: یافتن نور مناسب

به دنبال نور بگردید و ببینید از کجا وارد می شود و کجا کم و زیاد می شود. به عبارت دیگر به خوبی نور طبیعی موجود در محل را بررسی کنید. در هر کدام از عکس های این مطلب، به جهت نور و سایه های عکس دقت کنید و برای خودتان یادداشت برداری کنید. همچنین در این عکس ها به نور بازتابیده از چشمان بچه ها هم دقت کنید. بینید که چه اندازه این نور زندگی بخش و شخصیت دهنده به عکس نوزاد است. توجه کنید که تمام عکس های این مطلب آموزشی یا در داخل خانه و با استفاده از نور ورودی از پنجره گرفته شده اند و یا در حیاط در قسمتی که خارج از تابش نور مستقیم بوده است.

گام دوم: ترکیب بندی برای پس زمینه

بعد از آن که جهت نور ورودی و محل وقوع آن را یافتید، به ترکیب بندی فکرکنید. توجه کنید که برای ترکیب بندی ابتدا به پس زمینه توجه کنید. عکس Cody را دیدید؟ چه چیزی او را احاطه کرده است؟ قالیچه و پتوی سفید با المان های کوچکی از خواهر و مادرش که به شکل مراقبانی او را در اطرافش پوشش داده اند.

گام سوم: تنظیم دوربین

در زمانی که والدین مشغول آماده کردن نوزاد برای عکاسی هستند، شما به تنظیم دوربین تان بپردازید: اندازه دیافراگم، سرعت شاتر و ISO مناسب را با گرفتن تعدادی عکس تمرینی بیابید. احتمال اینکه این تنظیمات نیاز به تغییراتی زیادی داشته باشد کم است، چرا که قرار است تا دقایق آینده با همین نور موجود عکاسی را انجام دهید. برای اطلاعات بیشتر می توانید مقاله تنظیمات دوربین برای عکاسی کودک را مطالعه کنید.

گام چهارم : عکاسی

پس از پشت سرگذاشتن مراحل قبل، با کمک والدین، نوزاد را در محل عکاسی قرار دهید. در این لحظه ها زمان بسیار مهم اما در عین حال از کنترل شما نیز خارج است. آنچه نیاز دارید این است که آرام باشید و آنچه در مقابلتان رخ می دهد را به خوبی مشاهده کنید. به یاد داشته باشید که شما می توانید جا به جا شوید. پس منعطف و روان حرکت کنید. قاب بندی (ترکیب بندی) کنید، دوربین را نزدیک چشمتان نگه دارید و دست به شاتر باشید (آماده عکس گرفتن). هر لحظه که چیزی می بینید که ارزش ثبت کردن دارد، بی درنگ عکاسی کنید. یک عکس عالی بهتر از ده عکس معمولی ست. تصویر کنید هر عکس که می گیرید، 10 هزارتومان خرج تان می شود! پس درست و بهینه عکاسی کنید-تا عکس عالی بگیرید.

 

عکاسی

 

زمانی که بچه خواب است چکار کنیم؟

گاهی همه چیز در اختیار شما نیست. عکس Bent را ببینید. در کالسکه اش به زییایی خواب است. بی انصافی است اگر بخواهید او را بیدار یا از وضعیتی که دارد خارج کنید.

  • نور از کجا می آید؟
  • آیا نور رضایت بخش است؟ بله هست: با لطافت صورت کودک را پوشانده است. پس این لحظه ارزش ثبت کردن دارد.

حالا که می دانید این لحظه ارزش ثبت کردن دارد، ترکیب بندی را باتوجه به هدفی که در نظر دارید انجام دهید- در مورد این عکس، همه چیز متمرکز است بر لُپ های زیبای نوزاد و چانه اش و همچنین موقعیت امن و پر از آرامشی که در محل خوابش برقرار است. پس کمی جلو بیاید و عکس بگیرید.

 

زمانی که بچه خواب است چکار کنیم؟

 

نکات فنی در خصوص عکاسی از نوزدان

ISO: نوری که در محل در اختیارتان قرار می گیرد، تعیین کننده ISO خواهد بود. اگر در داخل خانه عکاسی می کنید، بچه را به پنجره روشن نزدیک کنید و سپس به آرامی آن را از پنجره دور کنید. در این مسیر بهترین موقعیت و میزان تغییرات نور را بررسی کنید. (به این وسیله می توانید مکان بهینه را برای تنظیم ISO بیاید. یادتان باشد کمترین ISO بهترین ISO است. اما گاهی مجبورید ISO را برای جبران نور افزایش دهید.)

دیافراگم: جدا کردن نوزاد از پس زمینه بهترین راه عکاسی از آن هاست. با این کار تمام حواس ببینده به جزییات خود نوزاد و چهره او معطوف خواهد شد. (جدا کردن سوژه از پس زمینه نیاز به استفاده از دیافراگم های باز دارد).

سرعت شاتر: برای راحتی در جابه جایی احتمالاً باید بدون سه پایه عکاسی کنید. این یعنی دوربین روی دست خواهد بود و احتمال لرزش دست وجود دارد و همانطور که می دانید هردوربین و هر شخصی یک محدوده امن برای عکاسی بدون لرزش دارد. ترکیب این دو با هم (ویژگی دوربین و دست فرد عکاس) تعیین کننده عدد سرعت شاتر بحرانی است. استفاده از سرعت شاتر بزرگ تر (طولانی تر) از سرعت بحرانی به معنی لرزش و خراب شدن عکس خواهد بود. معمولاً عدد 125/1 ثانیه، زمان مناسبی است. به یاد داشته باشید که بچه ها سریع حرکت می کنند پس یک سرعت شاتر کمتر مثل 200/1 ثانیه توصیه می شود تا بتوانید همنوا با حرکات بچه جا به جا شوید و عکس بگیرید.

سه توصیه پایانی برای آنکه خلاقانه تر ببینید و عکاسی کنید.

  • حواستان به نور باشد. از کجا می آید و چه مسیری را طی می کند؟ چگونه سوژه را روشن می کند؟ سایه ها کجا هستند؟
  • ترکیب بندی را خوب مشاهده کنید: چه از عکس می خواهید و چه قابی مناسب است؟ کلوزآپ؟ افقی یا عمودی؟ از بالا یا از پایین با چه زاویه ای؟ چرا؟
  • لحظه تعیین کننده عکس گرفتن : در لحظه ای که در حال عکاسی کردنش هستید، چه اتفاق خاصی در حال وقوع است؟

 

منبع: digital-photography-school.com

  • مژده حسنی
  • ۰
  • ۰

ما پیام های زیادی درباره تنظیمات دوربین در عکاسی کودک انتخاب می کنیم، دریافت کرده ایم. به همین دلیل ترجیح دادیم یک مطلب در این باره بنویسیم.

ما همیشه در حالت تنظیمات دستی (manual) عکاسی می کنیم. ترجیج ما بر این است که تک تک تنظیمات را خود عکاس برای دوربین تنظیم کند تا اینکه به طور خودکار انتخاب شود. در ادامه تنظیمات دوربین در عکاسی از کودک را به طور جداگانه بررسی کرده ام:

دیافراگم:

همیشه به دریچه دیافراگم توجه کنید چرا که یکی از تعیین کننده ترین تنظیمانی است که در نتیجه کار تاثیر می گذارد. از آن جا که م در آتلیه عکاسی می کنیم و نور پیوسته (منظور استفاده از تجهیزات نوردهی در استودیوست که برعکس نور طبیعی یکسره و تغییر ناپذیر حاضر هستند) را برای کار استفاده می کنم، بهتر است این موارد را در تنظیمات دوربین در عکاسی کودک در خصوص دیافراگم مد نظر قرار دهیم:

1- عکاسی از کودک به تنهایی (سوژه منفرد)

هنگامی که کودک را به تنهایی عکاسی می کنیم، الویت استفاده از دیافراگم های کاملاً باز باشد. این به ما کمک می کند تا تمام سوژه را در فوکوس قرار دهیم و به تمامی او را از محیط پیرامونش جدا سازیم. به این منظور از دیافراگمی با اندازه f2 یا f2.5 مناسب است. البته زمانی که با چنین دیافراگم های کوچکی کار می کنید و فوکوس بسیار محدودی دارید، باید در فوکس کردن بسیار مهارت داشته باشید.

2-  عکاسی از کودک و دیگران (خواهر و برادر یا والدین).

وقتی از کودک و یک نفر دیگر عکاسی می کنید، اگر هر دو در یک صفحه فوکوس قرار دارند (یعنی هر دو در یک فاصله از دوربین قرار گرفته اند، مثلاً هر دو کنار هم روی قالیچه دراز کشیده اند)، باید برای آن که صورت هر دو در فوکوس باشد، کمی دیافراگم را ببندید (عمق میدان وضوح تصویر را بیشتر کنید). برای این حالت ها من معولاً f4 را توصیه می کنم.

3- عکاسی خانوادگی

اگر قرار است همه دیگر اعضای خانواده در کنار کودک در عکس قرار بگیرند و یک عکس خانوادگی داشته باشید، عدد یافراگم را باید بازهم بیشتر افزایش دهید (دیافراگم را بیشتر ببندید) تا مطمئن شوید که همه سوژه ها در فوکوس خواهند بود. بسته یه اینکه چه تعداد افراد در عکس هستند و یا اینکه همه در یک صفحه فوکوس هستند یا نه، محدوده بین f5.6 تا f8 مناسب این نوع عکس ها خواهد بود.

ایزو، سرعت شاتر و وایت بالانس

در تنظیمات دوربین در عکاسی کودک توجه شود که، مادامی که دیافراگم را تغییر ندهیم، نباید سایر تنطیمات را تغییر دهیم. در صورت تغییر عدد دیافراگم، ممکن است نیاز به تغییر ISO، سرعت شاتر یا وایت بالانس داشته باشیم. در این موارد معمولاً ISO را تنظیم می کنیم و به سرعت شاتر دست نمی زنیم.

معمولاً از نور پیوسته (continuous lights) و (PLM (Parabolic light modifier برای عکاسی از کودکان استفاده می شود. عدد ایزو را هم معمولاً در محدوده 400 در نظر می گیریم و هرجا که عدد دیافراگم را تغییر دهیم ایزو را مجدد کنترل می کنیم.

  • PLM: گروهی از انواع اتصال نور به سافت باکس که قابلیت تغییر مکان منبع نور درون سافت باکس را فراهم می کند.

بهتر است یک بار بیشتر به سراغ تنظیم سرعت شاتر نرویم. این عدد را 250/1 ثانیه در نظر می گیریم. این مقدار برای آنکه هیچ گونه مات شدگی (blur) در عکس نداشته باشم کافی است.

تنظیم وایت بالانس را به صورت دستی با استفاده از gray card انجام می دهیم. لازم به ذکر است که gray card روشی برای تنظیم دستی وایت بلانس دوربین که در آن به طور خلاصه باید از یک کارت خاکستری در محل عکاسی، یک عکس بگیرید و سپس از دوربین بخواهید که همین عکس را مبنای تنطیم وایت بالانس دوربین قرار دهد.

به یاد داشته باشید که این تنطیمات حتمی و قطعی نیست. شما بسته به محیط آتلیه و نوری که در اختیار دارید و هدف و خواسته تان از عکسی که ثبت می کنید، باید تنظیمات شخصی خود را بیابید.

 

منبع:http://amytong.com.au

  • مژده حسنی
  • ۰
  • ۰

از مهم ترین مشکلاتی که در عکاسی کودک با وسایل خانه با آن مواجه هستیم، پس زمینه مناسب است. در هر سمت از خانه که عکس بگیریم، یک یا چند المان نامناسب در عکس وجود دارد: مبل، میز، یخچال، پایه مبل، دستگیره در و… به همین دلیل شاید به این فکر کرده باشید که چگونه می توانیم فضایی شبیه آتلیه -از نظر ایجاد پس زمینه مناسب- برای عکاسی کودک با وسایل خانه خلق کنید.

ما در مورد اینکه عکاسی کودک با وسایل خانه ممکن است بهتر از سپردن این کار به آتلیه کودک است صحبت کرده­ ایم. آتلیه ها شاید برای عکاسی از کودک شما مبلغی بیش از ارزش عکس ها را از شما طلب کنند. شما می توانید با استفاده از چیدمان ها و روش هایی که در ادامه به آن ها می پردازم، عکاسی تقریبا حرفه ای آتلیه ای از کودکانتان داشته باشید؛ با این تفاوت که استودیو عکاسی همان خانه شما خواهد بود. در ادامه 10 چیدمان مختلف در خانه را که هر کدام می تواند انتخاب های زیادی برای تنوع دادن به کار شما به همراه داشته باشد، مرور خواهد شد. ویژگی مشترک این روش ها این است که همگی ساده و سریع هستند.

به خاطر تنوع مثال ها و کاربردها من این مطلب را دو بخش ارایه کرده ام. فراموش نکنید که هر دو قسمت این مطلب را مرور کنید. نکته دیگر اینکه اصلاً ضرورتی ندارد، عیناً آیتم ها و المان هایی را که من ارایه کرده ام برای عکاسی از کودک در خانه تهیه کنید. بهترین کار این است که نکات و ایده ها را فرا بگیرید و متناسب با شرایطی که در آن به سر می برید از ابزاری در دسترس یا قابل تهیه استفاده کنید.

آخرین نکته پیش از شروع این است که در این مطلب من فرض کرده ام که شما از آگاهی قبلی و کافی در خصوص شرایط عکاسی با نور طبیعی در منزل آگاه هستید.

ترفند یک: از یک پرده به عنوان پس زمینه استفاده کنید.

استفاده از پرده به عنوان پس زمینه یک ایده بسیار راحت و در دسترس است. چرا که معمولاً پرده ها عرض حداقلیِ مناسبی دارند: 1.2 متر و بیشتر، همچنین در رنگ های مختلف هستند. بسیاری از افراد پرده های تعویض شده خانه را نگه می دارند تا شاید در مواردی دیگر از حجم بالای پارچه موجود در آن استفاده کنند. یکی از این موارد می تواند همین کارکرد باشد.

برای آن که پرده را به عنوان پس زمینه استفاده کنید، باید مطمئن شوید که پرده کاملا راست و تا حد ممکن بدون چروک ایستاده است. از هر روشی برای صاف ایستادن پرده استفاده کنید. مثلاً لبه های بالایی آن را بین وسایل موجود در کتابخانه یا هر قفسه ای محکم کنید. راه دیگر این است که آن را از بالای در آویزان کنید. اگر دیواری از خانه موجود است که میخ زدن به آن مشکلی ندارد، در صورت نبود هیچ راه حل دیگری، پرده را به دیوار بکوبید. این نمونه عکسی ست که من گرفته ام. فرآیند عکاسی و نصب پرده بیش از 20 دقیقه طول نکشید.

 

از یک پرده به عنوان پس زمینه استفاده کنید.

 

ترفند دو: استفاده از پتو

پتو ها قطعاً بزرگی ابعاد پرده ها را ندارند. اما مزیت آن ها این است که چروک کمتری دارند. برای استفاده از پتو ممکن است نیاز داشته باشید که آن ها را اتو کنید، در حالی که پتو خود به خود نرم و صاف است. اگر از بتوانید از پتویی استفاده کنید که طرح دار است و خیلی ساده نیست، قطعاً هیچگونه نا صافی در آن دیده نخواهد شد. برای استفاده از پتو به عنوان پس زمینه، آن را مستقیماً در محل نشستن کودک بگذارید، یا با استفاده از نزدیک ترین دیوار یا مبل شرایط آویزان کردن آن ها را فراهم کنید. در نمونه عکسی که برای این مورد قرار داده ام، به جهت نور ورودی دقت کنید.

 

استفاده از پتو

استفاده از پتو

 

ترفند سه: پتوی دارای بافت برای عکاسی از نوزادان.

عکاسی نوزاد به تنهایی خود یک بخش بسیار جذاب از عکاسی است. استفاده از یک پتوی دارای بافت مناسب یکی از بهترین گزینه ها برای عکاسی از آن هاست. چرا که با این روش نیاز نیست نوزادان را به گونه ای غیر راحت و در ژستی غیرعادی سرپا نگه دارید یا به جایی تکیه دهید. می توانید همچون این نمونه، آن ها را به سادگی روی پتو بخوابانید.

آماده سازی چیدمان عکاسی از نوزادان از راحت ترین کارهاست. کافی است چندتایی کوسن بزرگ داشته باشید و دو صندلی از میزناهار خوری بیاورید و با مجموعه این ها چیدمان نشان داده شده را آماده کنید.

 

پتوی دارای بافت برای عکاسی از نوزادان.

 

ترفند چهار: ترکیب پتو و بزرگسال!

زمانی که نوزاد بیدار است، ثابت نگه داشتن او در موقعیتی خاص برای عکس گرفتن کار دشواری خواهد بود. در زمانی که بچه ها کمی نق نق می کنند هم می توان عکس های خوبی از آن ها گرفت. چگونه؟

از یک بزرگسال کمک بگیرید. او روی صندلی می نشیند و نوزاد را در یک پتوی بافت دار بین بازوانش می گیرد (مانند عکس). نکته مهم این است که همچون عکس، کاری کنید که فضای احاطه شدن کودک در میان پتو به خوبی ایجاد شود. من از یک پتوی سفید بافت دار برای اینکار استفاده کردم. تاکید می کنم که شما در انتخاب رنگ ها و طرح با توجه به امکاناتتان آزاد هستید. همان طور که دیدید در دو ترفند آخر (سه و چهار) از دو رنگ کاملاً متضاد به عنوان پس زمینه استفاده شد. پس محدودیتی ندارید.

 

ترکیب پتو و بزرگسال!

 

ترفند پنج: رولر بلایند (Roller blind) برای یک پس زمینه کاملاً صاف

پرده های سبک آویزی (Roller blind) یکی از بهترین انتخاب ها برای یک پس زمینه کاملاً صاف هستند. این پرده ها معمولاً در بسیاری از آشپزخانه های امروزی پیدا می شوند. من یک طرح کاملاً ساده یکدست و بدون بافت را برای این عکس انتخاب کرده ام. دقت کنید که این حالت به خاطر وجود هیچ نوع چروک یا طرح یا.. در پس زمینه، بیشترین شباهت را به یک کار استودیی دارد. نکته دیگر است که همان طور که در عکس می بیند من قسمت چوب پرده را روی زمین گذاشتم و انتهای آزاد پرده را در جایی بین قفسه ها محکم کردم. اگر سمت آزاد پرده را روی زمین بگذارید (برعکس این حالت) احتمال اینکه سوژه به راحتی آن را جابه جا و ناصاف کند زیاد است. بهترین موارد استفاده از این نوع پرده ها، برای اندازه قاب های کلوزآپ یا مدیوم (بالا تنه) برای نوجوانان و بزرگسالان و تمام قد (full length) برای بچه های تا پنج سال. از آن جا که پس زمینه بسیار ساده است اگر چندتایی چروک در آن افتاد، به راحتی در مرحله ویرایش قابل برطرف کردن خواهد بود.

 

رولر بلایند (Roller blind) برای یک پس زمینه کاملاً صاف

رولر بلایند (Roller blind) برای یک پس زمینه کاملاً صاف

 

نکته پایانی قسمت اول: هدف من این نیست که شما را از استفاده از عکاسان حرفه ای و امکانات استودیویی آن ها منع کنم. من در این مطلب سعی کنم توجه شما را به توانایی ها و امکانات خودتان برای خلق پس زمینه های عالی در خانه جلب کنم.

در ادامه مطلب قبلی پنج راهکار باقی مانده در خصوص ایجاد پس زمینه های جذاب برای انجام عکاسی شبه استودیویی در خانه را مرور خواهم کرد.

ترفند شش: دیوار های با رنگ آمیزی ساده و کف های لامینت

اگر در خانه تان دیوار ساده ای دارید که نور مناسبی به آن می تابد، ساده ترین پس زمینه در اختیارتان است. اگر کف هم لامینت یا چوب (پارکت) یا طرح چوب و لامینت باشد، یک ترکیب عالی ایجاد می شود و می توانید عکس هایی شبیه به این نمونه ها بگیرید. همچنین اگر کف خانه فرش یا موکت است، در این صورت اگر توانایی مالی تان اجازه می دهد می توانید چند تکه پارکت یا لامینت بخرید و بر روی فرش چیدمان شبیه به عکس زیر را ایجاد کنید.

ترفند هفت: قالیچه های پشمی یا مشابه

زمانی که سوژه در کف دراز کشیده باشد و عکاسی از بالا مد نظر باشد، قالیچه ها می توانند نقش پس زمینه را بازی کنند. در این نمونه عکس هایی که در خصوص استفاده از قالیچه ها گذشته ام،  همان طور که مشخص است، من از طرح پشمی (گوسفندی) استفاده کردم. این طرح باعث می شود حس لطافت و نرمی بافت آن به مخاطب منتقل شود و انتقال این حس به تاثیرگذاری عکس-به خصوص زمانی که سوژه کودک و نوزاد است- می افزاید.

زمانی که سوژه دراز کشیده است، یک طرف صورت او در سایه خواهد بود و تیره می شود. برای جبران این مشکل یک تکه مقوا یا هر وسیله با رنگ روشن دیگری که نقش رفلکتور (بازتابنده) نور را بازی کند، مفید خواهد بود. همان طور که در تصویر مشخص است. رفلکتور را در سمت دارای سایه بگیرید تا نور برخوردی به آن را به سمت تاریک تر صورت سوژه بازبتاباند.

ترفند هشت: استفاده از بافت چوب یا طرح شبیه آن بیرون از خانه

از آن جا که عکاسی در فضای بیرون از خانه این مزیت را دارد که از شرایط نوری بهتری در مقایسه با داخل خانه برخوردار است، می توانید استفاده از امکانات موجود در حیاط خانه را برای پیدا کردن یک پس زمینه مناسب امتحان کنید. روزهای ابری یا ساعت طلایی (نزدیک طلوع و غروب) از زمان های مناسب عکاسی با نور طبیعی در بیرون از خانه است. من بیرون خانه خودم یک بافت چوبی واقعی پیدا نکردم. پس به جای آن این برچسب های طرح چوب را روی یکی از قسمت های فنس خانه در حیاط آویزان کردم تا بافت چوب را به واقعی ترین شکل ممکن بازسازی کنم. این برچسب ها را به راحتی می توانید تهیه کنید. چسب پشت آن ها باز نکنید و آن ها را با گیره یا وسیله مناسبی دیگری آویزان کنید.

ترفند نه: صندلی حصیری در چمن

من معمولاً در حیاط خانه مان چمن کاری می کنم. چمن یک پس زمینه خوب برای عکاسی است. به خصوص در زمانی که خیلی تازه نیستند و رنگ شان رو به زردی می زند. اما ازآن جا که راضی کردن بچه ها به این که بی حرکت آن هم در فضای باز بایستند تقریباً غیرممکن است، می توانید از یک صندلی حصیری که محبوب بچه هاست استفاده کنید. با این کار خواهید دید که به سرعت بچه ها خود را به محل عکاسی می رسانند! با استفاده از این صندلی و چمن پشت سرش، فضای پس زمینه مناسبی برای عکاسی تا فراهم می شود. دقت کنید که کمی از بالا عکس را گرفته ام تا چمن کاملاٌ فضای پس زمینه را مثل یک پرده بپوشاند. در غیر این صورت خط افق عکس شامل المان های دیگری هم می شد که باعث عدم تمرکز چشم روی سوژه خواهد شد و مناسب نیست.

ترفند ده: صندلی های تاشو، همه جا !

وقتی سوژه عکس بچه های بزرگتر خانواده و یا نوجوانان باشند و بخواهید از آن ها در فضای بیرون خانه عکاسی کنید، یک صندلی تاشو گزینه مناسبی است. زمانی که سوژه نوجوان شما با آرامش بر روی صندلی نشسته است، عکس ماسبی همچون نمونه های زیر بگیرید. با تغییر اندازه نما (کلوزآپ و یا مدیوم) به عکس ها تنوع ببخشید. صندلی را متناسب یا سن سوژه در هر جای مناسبی از فضای بیرون که می توانید بگذارید. مثلاً برای نوجوان ترها رنگ کمی سرد ترِ دیوار پشت سر پسرم در این عکس حس متناسبی با سن او ایجاد می کند. در حالی که برای دخترم از پس زمینه چمن و نور شدیدتر استفاده کردم تا شیطنت و حال هوای سن او بهتر منتقل شود.

در پایان بازهم یاد آوری می کنم که این روش ها و ایده ها بسته به امکانات موجود در داخل یا خارج از خانه و بسته به توانایی مالی تان برای فراهم کردن و خریدن بعضی از آن ها می توانند بی نهایت متنوع و خلاقانه شوند. اگر شما تجربه ای در این زمینه دارید در اختیار ما قرار دهید.

 

منبع: www.itsalwaysautumn.com

  • مژده حسنی
  • ۰
  • ۰

اگر شما یک عکاس هستید، حتماً عکاسی کودک هنگام بازی کردن و دویدن، تحرک و بالا و پایین پریدن هایشان یک فرآیند وسوسه کننده است. در ادامه هفت ترفند و راهنمایی را با شما در میان می گذارم که به شما برای عکاسی کودک در حین فعالیت هایشان کمک خواهد کرد.

عکاسی از کودک هنگام بازی

 

1- عکاسی با موبایل بهتر از آن است که لحظه های مهم را از دست بدهید.

من معلم آموزش عکاسی با دوربین های DSLR هستم. اما یکی از شکایت های هنرجویانم این است که می گویند دیگران با تلفن های همراهشان بهتر عکاسی می کنند تا آن ها با دوربین های حرفه ای شان.

اگر شما هم هنوز در مرحله ای هستید که تسلط کافی برای استفاده کاملاً حرفه ای از دوربین های DSLR را ندارید، بابت استفاده از دوربین گوشی هایتان شرمنده نباشید. تا زمانی که شما سه عنصر مهم در یک عکس یعنی نور، لحظه و ترکیب بندی (قاب بندی) را مد نظر داشته باشید، فارغ از اینکه وسیله عکاسی شما چیست، می توانید عکس های خوبی بگیرید. پس لحظه های ناب را به خاطر اینکه دوربین DSLR تان را همراه ندارید از دست ندهید و از گوشی استفاده کنید.

عکاسی از کودک با موبایل
این عکس را زمانی که دخترم در حال دویدن در این حوضچه کوچک آب بود، با یک iphone4s گرفتم. چون هوا خیلی روشن بود، سرعت شاتر مناسب بود و دوربین (گوشی) توانست حرکت قطره های آب را که در حال پرتاب به طرفین بود نیز ثبت کند.

 

2- به جای آنکه دستور بدهید، مشاهده کننده خوبی باشید.

اگر مشغول به عکاسی کودک هنگام بازی هستید، بهتر است که عکاسی شما مبتنی بر ثبت لحظات طبیعی آن ها باشد تا اینکه از آن ها بخواهید که مقابل دوربین شما ژست مورد نظر شما را بگیرند. اجازه دهید که آنها در جریان طبیعی بازی و فعالیت هایشان قرار بگیرند؛ این گونه تعداد فراوانی لحظه ناب عکاسی نصیب شما خواهد شد. در این حالت زمانی که شما در این روند طبیعی دخالت می کنید و از آن ها می خواهید به گونه ای خاص بایستند یا حرکت کنند، آن لحظات عالی خراب می شوند.

به کودک دستور ندهید

می خواستم یک پرتره زیبا از دخترم در این برگ های خوش رنگ پاییزی داشته باشم. اما می دانستم نمی توانم مجبورش کنم چند ثانیه بایستد و برای من ژست بگیرد. پس به او اجازه دادم آزادنه جلوی من راه برود. یک لحظه او را صدا زدم. برگشت و من درست همان لحظه عکسش را ثبت کردم.

 

3- زوایا

در هنگام عکاسی از بچه ها، به زاویه در عکاسی دقت کنید. مثلاً عکاسی از پایین با انتخاب زاویه های زیرین (low angles) نتایج هیجان انگیزی در پی خواهد داشت. همچنین تا آن جا که می توانید هم ارتفاع آن ها عکاسی کنید تا وارد دنیای آن ها شوید (هم تراز بچه ها شوید و کمتر از بالا از آن ها عکاسی کنید).

عکاسی از کودک از زاویه پایین

این عکس یک مثال عالی از عکاسی low angle است. من برای گرفتن این عکس تقریبا روی زمین دراز کشیدم.

 

عکاسی از کودک در هنگام بازی از زاویه پایین

قبل از آن که آنرا دور بیاندازیم، فرزندانم این تشک را به یک ترامپولین برای پریدن به هوا تبدیل کردند. با انتخاب زاویه پایین (low angle) توانستم حس پریدن و معلق شدن پسرم را بهتر نشان بدهم.

 

4- نزدیک شوید.

خودتان بخشی از بازی آن ها شوید. تا آن جا که می توانید نزدیک شوید و از فواصل کانونی کوچک و زوایه های باز (wide angles) استفاده کنید. وقتی به این عکس نگاه می کنید، به شما این حس دست می دهد که در آن لحظه درست در نزدیک ترین فاصله به سوژه هستید.

عکاسی از فاصله نزدیک به کودک

این پسر داشت با پدرش کشتی می گرفت. من تا آن جا که توانستم نزدیک ماجرا شدم و این عکس را با انتخاب یک فاصله کانونی خیلی کم ثبت کردم تا حس آن لحظه را به صورت اغراق شده ثبت کنم.

 

5- پشت سرشان قرار بگیرید.

به طور کلی عکاسی از سوژه های انسانی از پشت سر، کمی حس رازآلودگی را به مخاطب منتقل می کند و به آن ها (مخاطب) اجازه می دهد تا کمی از تصوراتشان برای تفسیر عکس کمک بگیرند. وقتی چهره سوژه را نمی بینیم، می توانیم از تخیلمان برای حدس اینکه چه هدفی در آن لحظه دارند استفاده کنیم.

عکاسی از پشت سر کودک

این عکس با زاویه over-shoulder حس پیش بینی یا حدس زدن آن که چه اتفاقی قرار است بیافتد را تقویت می کند.

 

عکاسی از پشت سر کودک در هنگام بازی

این عکس را زمانی از پسرم گرفتم که حسابی مشغول فراهم کردن شن و ماسه برای ساخت قلعه شنی اش بود. همان طور که می بیند. اینجا در حال جست و جو برای مصالح است.

 

عکاسی از پشت سر کودک در هنگام دویدن

این عکس ترکیب دو ترفند است: عکاسی از پشت سر و نزدیک شدن. ضمناً عکس را با گوشی گرفتم.

 

6- از سرعت شاتر خلاقانه استفاده کنید.

یکی از مشکلات عکاسی کودک هنگام بازی و حرکت، “مات شدن حرکت” (motion blur) است. برای غلبه بر این مشکل به سرعت شاتر به اندازه کافی بالا (عدد سرعت شاتر کمتر) نیاز دارید. با این حال (با اینکه motion blur به خودی خود می تواند یک مشکل برای عکاسی از سوژه در حال حرکت باشد)، اما می توانید از آن در جهت خلاقیت استفاده کنید (مانند عکس زیر).

من از قابیلت سرعت شاتر کم iphone برای گرفتن این پرتره از دخترم استفاده کردم. همان طور که می بینید، صورت او کاملاً شارپ و فوکوس است. در حالی که پس زمینه کاملا blur شده است. این عکس را زمانی گرفتم که دخترم به سمت من می آمد و من عقب عقب گام برمی داشتم. بنابراین برای دوربین همه چیز در حرکت است جز دخترم (چون مرد به عنوان عکاس و دخترش هر دو در حال حرکت هستند پس سرعت آن ها نسبت به همدیگر تقریباً صفر است).

 

7- در عکس هایتان راوی یک داستان باشید.

شما می توانید در عکس هایتان راوی یک قصه باشید. می توانید یک داستان “قبل و بعد” (قبل و بعد از یک اتفاق) با تنها دو عکس روایت کنید. اما اگر تعداد عکس ها بیشتر باشد (سه عکس)، روایت یا داستان شما می تواند شامل آغاز، میانه و پایان باشد. یا آنقدر عکس داشته باشید که در انتها یک داستان مصور بسازید.

داستان تصویری از بازی کودک

این داستان با یک دختربچه آغاز می شود که پدرش را به جایی خاص راهنمایی می کند.

 

داستان تصویری از بازی کودک

در میانه داستان، او با پدرش می رقصد.

 

داستان تصویری از بازی کودک

پایان داستان لحظه ایست که پدرش او را در هوا می چرخاند.

 

منبع: digital-photography-school.com

  • مژده حسنی
  • ۰
  • ۰

قطعا «نور» در عکاسی، حرف اول را می‌زند. اگر کمی دیدگاهتان را تغییر دهید، خواهید فهمید که نور علاوه بر اینکه المان ضروری برای عکاسی است، بلکه می‌تواند یک معیار قدرتمند در ایجاد افکت‌های خلاقانه در عکاسی باشد. نوردهی در عکاسی، هر لحظه بر اساس زاویه تابشی و شدت تابش، دچار تغییر می‌شود. چرا که نه؟ چرا این تغییرات آنی را به فال نیک نگیریم؟
اگر تا به حال معجزه نور در عکاسی را دست‌کم گرفته‌اید، پیشنهاد می‌کنیم کمی خلاقیت در نوردهی را به ایده‌های خود اضافه کنید و با کمک این مقاله، تاثیر نور در عکاسی کودک را ببینید.

تجهیزات نورپردازی در عکاسی

 

مسئله  تاثیر نور در عکاسی کودک از دو جنبه قابل بررسی است:

  1. نور طبیعی
  2. نور مصنوعی

اگر یک آتلیه کودک دارید و تجهیزات نورپردازی‌تان کامل است، این مژده را به شما بدهم که دستتان باز است که برای عکاسی خلاقانه از کودک، حسابی مانور دهید اما در فضای باز، بدون هیچ تجهیزات نوری هم می‌توان تصاویر فوق العاده‌ای از کودکان ثبت کرد.
واقعیت این است که به صرف داشتن قدرتمندترین و گران‌ترین دوربین‌های عکاسی و بدون توجه به اصل تاثیرگذاری به نام نوپردازی، موفقیت چندانی نصیبتان نخواهد شد. برای افزایش تاثیر نور در عکاسی کودک چه راهکارهایی وجود دارد؟

منبع نور شناسایی کنید:

قبل از اقدام به عکاسی از کودک، به این حقیقت واقف باشید که هنر عکاسی از کودک، هنر ثبت آنی ژست‌های این موجود ظریف و غیرقابل پیشبینی است. شاید بتوانید میزان نوردهی را تحت کنترل بگیرید، اما کنترل سوژه بازیگوش و پرانرژی تقریبا محال است. پس هر فرصتی را غنیمت بشمارید چرا که ضمانتی برای تکرار آن وجود ندارد.
منبع نور را به خوبی بشناسید و با عملکرد آن آشنا باشید. اگر از نور طبیعی استفاده می‌کنید یا نور مصنوعی، کافیست قبل از عکاسی مختصر تحقیقاتی از آن به عمل آورید.

نورپردازی در عکاسی کودک

 

تکنیک های عکاسی خلاقانه با نور را کشف کنید:

سری به گوگل بزنید تا از ایده‌های عکاسی با نور آن استفاده کنید؛ دامنه این ایده‌ها به قدری گسترده است که پس از بررسی چند نمونه، خودتان استاد و ایده‌پرداز می‌شوید. حواستان باشد ایده‌های استخراجی با نوع منبع نور هماهنگی داشته باشد تا حین عکاسی دچار دردسر نشوید.

نورپردازی خلاقانه در عکاسی کودک

اهمیت نورپردازی برای عکاسی کودک

 

نگاهتان را تغییر دهید:

به قول سهراب سپهری: «چشم‌ها را باید شست، جور دیگر باید دید»
باید بتوانید از هر سایه و روشنی، یک سوژه ناب عکاسی بیرون بکشید؛ برای این کار کافیست دیدتان را تغییر دهید و کمی جزیی نگر شوید. صحنه‌های جذابی که تلفیقی از آرایش اجسام و نور است را شناسایی کنید و به دنبال اضافه کردن کودکتان به عنوان سوژه اصلی به این صحنه باشید. قبول داریم که پیاده‌سازی این ترفند به این راحتی که می‌گوییم نیست اما مطمئن باشید نتیجه خوبی خواهد داشت.

عکاسی سیاه و سفید از کودک

 

افزایش تاثیر نور در عکاسی کودک با عکاسی ضد نور:

عکاسی ضدنور همیشه جواب می‌دهد. منبع نور اصلی را تقریبا روبرو لنز دوربین قرار دهید. نورانی بودن صورت کودک در یک پس زمینه تیره هم ایده خوبی به نظر می‌رسد که ارزش پیاده‌سازی را دارد. عکاسی ضدنور لب ساحل و با غروب خورشید، از جمله تصاویری خواهد بود که حکم گل سرسبد آلبوم کودکتان را خواهد داشت. مقوله عکاسی ضدنور نسبتا وسیع است و نیاز به کمی مطالعه و تحقیق دارد.

عکاسی ضدنور از کودک

 

زاویه تابش را تعیین کنید:

اگر برای انتخاب زاویه تابش نور کمی حساسیت به خرج دهید، بلافاصله تاثیر نور در عکاسی کودک را با چشمان خود خواهید دید. شاید باورش سخت باشد اما یک تغییر ناچیز در زاویه تابش می‌تواند بنیان گذار یک تغییر اساسی در سبک عکاسی شما باشد. قبل از عکاسی، زاویه‌های کاندید را در ذهن مرور کنید و حین عکاسی تمام زاویه‌ها را به مرحله اجرا درآورید؛ مطمئن باشید لااقل یکی از این زاویه‌ها، بهترین خواهد بود.

آموزش نورپردازی در عکاسی کودک

 

شدت تابش را در نظر بگیرید:

اگر قرار است نور طبیعی را مهمان تصاویرتان کنید، باید بدانید شدت تابش در چه ساعاتی از روز زیاد و در چه ساعاتی ملایم یا کم است. اینکه از چه شدت تابشی استفاده کنید به سلیقه و پسند شخصی‌تان برمی‌گردد. البته فضای عکاسی مورد نظر هم در انتخاب سطح تابش موثر است؛ در نظر داشته باشید که تابش با شدت بالا، چه محدودیت‌ها و مزایایی دارد.
با تمام این اوصاف، نور اوایل روز و اواخر روز (غروب) جزو پرطرفدارترین تابش‌های طبیعی رده‌بندی می‌شوند.

حتما می‌دانید که تابش مستقیم نور به صورت و چشمان کودک، برای او مضر و ریسک آفرین است.

عکاسی از نوزاد در آتلیه

 

سوژه یا صحنه؟ مسئله این است!

باید تکلیفتان را روشن کنید؛ نور قرار است روی سوژه شما مانور دهد یا صحنه و پس‌زمینه؟ اگر قرار است نور را عنصر خلاقانه صحنه عکاسی از کودک قرار دهید، بهتر است فضایی با پس‌زمینه نسبتا خلوت انتخاب کنید تا نور در ازدحام المان‌های صحنه گم نشود. البته برنامه‌ریزی روی به کارگیری نور در صحنه، باعث صرفه‌جویی در زمان برای شما خواهد شد. کودک شما به اندازه کافی بازیگوش است و زمان زیادی را برای مدیریت شیطنت‌های خود می‌طلبد پس تا جای ممکن، برای همه چیز برنامه‌ریزی قبلی داشته باشید.

 

نور طبیعی و ملایم:

با شنیدن «نور طبیعی و ملایم» چه تصوری جز هوای ابری در ذهنتان بال و پر می‌گیرد؟ همانطور که گفتیم انتخاب شدت تابش سلیقه‌ای است اما معجزه عکاسی در هوای ابری را از آلبوم کودکتان دریغ نکنید. تاثیر نور در عکاسی کودک محدود به نورهای شدید و خشن نیست. گاهی نوری در پشت پرده غوغا می‌کند.
البته انتخاب صحنه عکاسی با هوای ابری هم در کیفیت نهایی عکس بی تاثیر نیست.

به خاطر داشته باشید برای عکاسی دراماتیک و پرتره از کودک، هیچ راهی به جز استفاده از نورهای ملایم و نرم ندارید.

تاثیر نور در عکاسی کودک

 

تصاویری با درونمایه ابهام می‌خواهید؟

اگر شیفته تصاویری هستید که حس ترس و ابهام را به صورت همزمان به بیننده القا می‌کند، یا تصاویری می‌خواهید که ژانر منحصر بفردی داشته باشد، از سایه‌های تند و پس زمینه تیره غافل نشوید. می‌توانید نیمی از بدن کودک را در بخش نهان سایه و نیم دیگر را در معرض نور قرار دهید. دامنه تاثیر نور در عکاسی کودک چنان گسترده است که با کمی دستکاری زاویه تابش و شدت آن، معجون چشم نواز جدیدی حاصل می‌شود.

تاثیر نور در عکاسی کودک در آتلیه

 

تناسب شدت نور با دکور صحنه:

اگر از محیط آتلیه برای عکاسی از کودک خود استفاده می‌کنید، حواستان به سازگاری میزان تابش با دکور پس زمینه باشد. از آنجا که محوریت این مقاله بر اساس عکاسی خلاقانه با نور است، بهتر است روی سوژه‌های فرعی چندان مانور ندهید تا نقش نور پررنگ باقی بماند. دو الی سه المان فرعی در پس زمینه کفایت می‌کند.

 

نوردهی مصنوعی به سبک فلاش:

هرچند نگاه منتقدانه اغلب عکاسان متوجه استفاده از فلاش است اما به هر حال نمی‌توان منکر این سبک نوردهی شد. اگر در انتخاب فاصله و شدت نور فلاش دقت کنید، عکس‌های حاصل از آن چیز بدی از آب درنخواهد آمد. توصیه می‌کنیم دوربین را هم سطح کودک قرار دهید و برای تنظیم فاصله و شدت نور اقدام کنید.
عکاسی از کودک از بالا یا پایین کمی آماتور به نظر می‌رسد و بهتر است با دقت بیشتری مورد استفاده قرار بگیرند.

برای عکاسی از کودک با فلاش، دوربین را مقابل چشمان نوزادان قرار ندهید. بهتر است از نور فلاش برای عکاسی‌ از پاها، کودک خوابیده یا به طور کلی از فاصله دور از نوزاد انجام بگیرد. عدم توجه به این نکته می‌تواند نوزاد را کور کند!

ایده های عکاسی از نوزاد در خانه

 

حس نوستالژیک عکس‌های سیاه و سفید:

آلبوم بدون عکس سیاه و سفید کودک، مثل زنبور بی عسل است! با اینکه زمان زیادی از پیدایش این سبک عکاسی گذشته اما هرچه بیشتر می‌گذرد به جذابیت و حس مینیمالیستی این ژانر اضافه می‌شود که کم نمی‌شود.
قبل از این که شروع کنید، نقاط روشن و تاریک تصویر را تعیین کنید و برای القای هرچه بیشتر حس مینیمالیستی، از پس زمینه‌های خلوت و ساده استفاده کنید.

عکاسی سیاه و سفید از نوزاد

 

سخن نهایی:

نور، خود عکاسی است. در واقع این معیار چنان تاثیر گذار است که بدون حضور آن عکاسی مفهومی نخواهد داشت. بعد از اجرای قواعد بالا، درک خواهید کرد که تاثیر نور در عکاسی کودک یک مقوله پیش پا افتاده است چرا که مرز بین نور و عکاسی به قدری نازک است که می‌توان آن‌ها در هم ادغام کرد و یکی در نظر گرفت.

  • مژده حسنی
  • ۰
  • ۰

در این مطلب یک مجموعه عکس سیاه و سفید از کودکان و نوزادان بصورت سیاه و سفید بارگذاری شده اند.

در صورتی که مایلید عکس کودک خود را بصورت سیاه و سفید در بیاورید، می توانید به مقاله آموزش ساخت عکس سیاه و سفید مراجعه کنید.

 

عکس سیاه و سفید

عکس سیاه و سفید

 

عکس سیاه و سفید

عکس سیاه و سفید

عکس سیاه و سفید

عکس سیاه و سفید

عکس سیاه و سفید

عکس سیاه و سفید

عکس سیاه و سفید

عکس سیاه و سفید

عکس سیاه و سفید

عکس سیاه و سفید

عکس سیاه و سفید

عکس سیاه و سفید

عکس سیاه و سفید

 

 

عکس سیاه و سفید

 

عکس سیاه و سفید

عکس سیاه و سفید

عکس سیاه و سفید

عکس سیاه و سفید

عکس سیاه و سفید

عکس سیاه و سفید

عکس سیاه و سفید

عکس سیاه و سفید

عکس سیاه و سفید

عکس سیاه و سفید

عکس سیاه و سفید

عکس سیاه و سفید

 

عکس سیاه و سفید

 

عکس سیاه و سفید

عکس سیاه و سفید

عکس سیاه و سفید

عکس سیاه و سفید

عکس سیاه و سفید

عکس سیاه و سفید

عکس سیاه و سفید

عکس سیاه و سفید

عکس سیاه و سفید

عکس سیاه و سفید

  • مژده حسنی
  • ۰
  • ۰

عکاسان حرفه ای بیشترین توصیه هایشان در مورد نور است. نور و نوردهی بدون شک از مهم ترین جنبه های عکاسی و نه فقط عکاسی کودکان است. این تقریباً غیرممکن است که بدون نوردهی خوب، عکسی بگیرید که بتوانید مشکل نوردهی آن را بعد از عکاسی و در مرحله ویرایش عکس با ابزارهایی مثل فوتوشاپ حل کنید. من یکی دوبار توانسته ام این کار را انجام دهم اما بی شک باید بتوانید در محل عکاسی بهترین نوردهی در عکاسی کودک را انجام دهید.

لطفاً مطلب ما درباره راهنمایی ها و راهکارهای فتوشاپ در نوردهی عکس را در این خصوص ببینید.

بهترین حالت، عکاسی از کودک با نور طبیعی است. کودک را در کنار یک پنجره روشن از نور یا زیر سایه یک درخت قرار دهید و به این ترتیب تمام قدرت خورشید را در اختیار خواهید داشت. حتماً تست کنید اما تاجایی که ممکن است در زیر نور کاملاً مستقیم و بی واسطه خورشید عکاسی نکنید. این نوع نور (کاملاً مستقیم) می توانند سیستم نورسنجی دوربین  (metering) را تحت الشعاع قرار دهد و سایه های نامناسبی در عکس ایجاد می کند. هرچند در مواردی می توانید در نور مستقیم و نامناسب هم عکاسی کنید، برای این کار نیاز دارید کمی درباره تنظیمات دوربین آموزش ببینید و تمرین کنید.

در نوردهی عکاسی کودک با فلاش مستقیم… خیر!

در نوردهی در عکاسی کودک سعی کنید از این گزینه دوری کنید. این حالت سایه های بزرگی در پشت سوژه ایجاد می کند و قرمزی چشم ها هم از دیگر مشکلات استفاده از آن است. همچنین استفاده از نور فلاش به شکل مستقیم به نوعی نشانه ای از غیرحرفه ای بودن شما در عکاسی است. تنها روش استفاده قابل قبول از فلاش مستفیم استفاده از آن در قالب تکنیک fill-in-flash است.

*توضیح در مورد fill-in-flash: این تکنیک در واقع می تواند شامل استفاده از فلاش اصلی دوربین یا فلاش های سیار یا جداگانه ای باشد که شما استفاده می کنید. در هر دوی این حالت ها استفاده از تکنیک fill-in-flash به معنای استفاده کنترل شده از نور مستقیم فلاش است. مثلاً در دوربین های کانن، در حالتی که دوربین را روی P mode قرار می دهید، می توانید از جبران نوری فلاش (Flash Exposure Compensation) استفاده کنید. در این حالت (FEC) نوری که از فلاش برای خارج می شود را کنترل می کنید تا بیش از حد روشن نباشد. هم چنین دقت کنید این جبران نوری فلاش را با جبران نوری کلی دوربین (Exposure  compensation) اشتباه نگیرید. حالت دوم مخصوص تنظیم نور محیط است و حالت اول مربوط به تنظیم نورخروجی از فلاش دوربین تان.

یک کاربرد دیگر و مجاز برای استفاده از فلاش مستقیم در نوردهی عکاسی کودک، زمانی است که می خواهید با نور شدید خورشید مقابله کنید. زمانی که نور طبیعی چنان شدید است که بر روی صورت کودک سایه شدیدی انداخته است و می خواهید با فلاش آن را از بین ببرید.

در مقابل، استفاده از فلاش غیر مستقیم (bounced flash) بسیار کاربردی است. با بازتاباندن نور فلاش از یک سطح دیگر به صورت سوژه، باعث می شوید که نور در این حالت به صورت پخش شده و مناسب تری به صورت او برسد و اثرات فلاش مستقیم را نداشته باشد.

برای اطلاعات بیشتر در این مورد مطلب ما درباره عکاسی با فلاش را ببینید.

بعد از نور طبیعی، بهترین روش نوردهی در عکاسی کودک از نظر من استفاده از سافت باکس (soft box) است. من سافت باکس خودم را همیشه همراهم می برم. آن ها انداره های متنوعی دارند. از کوچکترین آن ها کی می توانید به عنوان دیفیوزر در اطراف فلاش استفاده کنید، تا ابعاد بزرگ آن ها در حدود 2-3 مترمربع. کارکرد اصلی این سافت باکس ها دیفیوز کردن نور فلاش است تا یک نور کاملاً لطیف و بدون شدت و پخش شدگی مناسب تحویل بگیرید. نور پخش شده تاثیر بسیار خوبی روی لطافت بخشیدن به تصویری که از سوژه خلق می کنید، دارد. اگر در فکر خرید یا استفاده از نور استودیویی هستید، سافت باکس ها بسیار به کارتان می آید.

 

منبع:www.all-things-photography.com

  • مژده حسنی
  • ۰
  • ۰

بچه ها یکی از سوژه های مورد علاقه بیشتر مردم برای عکاسی هستند، اما مانند هر سوژه ای، آن ها هم چالش های عکاسی خاص خودشان را دارند. اجازه دهید در ادامه نگاهی به چند روش برای عکاسی کودک در فضای باز اشاره کنیم.

چرا نور طبیعی بهترین نور است؟

بچه ها مانند تمام سوژه های انسانی، در حالت که در نور طبیعی در فضای باز باشند، به بهترین شکل ممکن در عکس ثبت می شوند. نور لطیف و طبیعی به صورت سوژه حالتی دلپذیرتر می دهد و کمک می کند که پوست صاف تر به نظر برسد و سایه های شدید روی صورت را از بین می برد.

استفاده از فلاش برای بچه ها و کوچکترها ممکن است باعث پلک زدن و یا حتی ترس و گریه کردن آن ها شود. هم چنین نور فلاش باعث می شود تا عمق و بعد موجود در فضای عکس در حالت طبیعی را به خاطر شدت نور فلاش که به صورت یکسان به همه جا می تابد، از دست بدهید. چرا که این سایه روشن های ظریف موجود به خاطر نور طبیعی هستند که به عکس جزییات، حس و عمق می بخشند.

 

عکاسی کودک در فضای باز

 

هنگامی که در جستجوی یک زمان مناسب برای استفاده از نور طبیعی برای عکاسی از کودکان در فضای باز هستید، یادتان باشد که نور میانه روز به خاطر سایه های شدیدی که ایجاد می کند، اصلاً مناسب نیست. بهترین زمان ها برای عکاسی در طول روز، یکی اوایل طلوع آفتاب و دیگری نزدیک به غروب است. این زمان ها به ساعت طلایی معروف هستند. در این ساعت ها چون خورشید در پایین آسمان است، نور به نرمی به سوژه می تابد و درخشش لطیفی ایجاد می کند. بنابراین در این ساعت طلایی یک زاویه مناسب برای تابیدن نور از یک سمت به سوژه بیابید، نتیجه بعید است بد باشد.

اگر به هر دلیلی نمی توانید در ساعت طلایی عکاسی کنید و مجبورید در طول روز این کار را انجام دهید، چند راه برای کم کردن مشکلات در این ساعت ها وجود دارد. نخست اینکه سعی کنید تا حد ممکن از مکان هایی که نور خورشید مستقیم و شدید است دور بمانید. به جای آن دنبال جایی باشید که تا حدودی سایه است. از کودک بخواهید روبه آسمان بایستد تا صورتش کاملاً روشن باشد. می توانید از یک فلاش پر کننده (fill flash) یا سیار (portable flash) برای پر کردن سایه هایی که احتمالاً (به خاطر نور شدید میانه روز) روی بعضی نقاط صورت می افتد، استفاده کنید.

چطور شاد، غریزی و در لحظه عکاسی کنیم؟

توانایی تمرکز بچه ها کم است و اکثرشان در حال بالا و پایین پریدن هستند. بچه ها کمتر برای مدت طولانی یک جا می نشینند و بنابراین سخت خواهد بود که از آن ها انتظار همکاری برای ژست عکاسی داشته باشیم. محیط داخلی یا آتلیه کودک می توانند برای بچه ها ترس آور باشند. همین باعث می شود که کار عکاسی هم برای عکاس ناامید کننده و بدون نتیجه نامطلوب باشد. در عوض عکاسی کودک در فضای باز مانند پارک ها، ساحل، حیاط خانه یا باغ و باغچه بسیار مناسب تر است.

 

عکاسی در فضای باز

 

بعضی از والدین عادت دارند که پیش از شروع کار عکاسی، به بچه ها اخطار بدهند که باید بسیار منضبط رفتار کنند. در حالی که این اتفاق باعث می شود بچه ها نیاز به زمان بیشتری داشته باشند تا خودشان را پیدا کنند، از استرس اولیه حاصل از تذکرات راحت شوند و خودشان را رها کنند. ژست های خشک و لبخندهای پنیری (اشاره به چیززززز) آن چیزی نیستند که در عکاسی کودک باید به دنبالشان باشید. بنابراین ضروری است که بچه ها در هنگام عکاسی شاد و راحت باشند و به آن ها اجازه دهید هراز گاهی بیایند و نتیجه عکس را در دوربین ببینید. همراه آوردن یک سرگرمی با اجازه والدین می تواند یک راه خوب برای تهییج بچه ای که خسته شده است، به ادامه کار عکاسی باشد.

یک جلسه عکاسی در فضای باز به شما امکان عکاسی از حرکت (action shots) می دهد. مواردی که بچه ها در حال دویدن در چمن، ماسه بازی در ساحل، بازی کردن با اسباب بازی هایشان یا سایر بچه ها هستند فرصت های عالی برای عکاسی خواهد بود. در این موارد گرفتن عکس های پشت سر هم از فعالیت های بچه ها می تواند بیشتر حتی شبیه یک مستند شود تا عکاسی پرتره کودک.

بچه ها، مانند بزرگسالان، هرکدام اشخاصی با ویژگی های منحصر به فرد هستند و یکی از کارهای شما در عکاسی کودک در فضای باز این است که شخصیت خاص هر کدام را در عکس هایشان ثبت کنید. یک راه برای محقق کردن این هدف این است که زمانی را به شناخت آن ها اختصاص دهید (پیش از شروع به کار عکاسی). با این کار خواهید فهمید چه ویژگی های شخصیتی دارند: خجالتی اند، برون گرا هستند، جدی و مشتاق اند، با مزه اند یا فقط فعال هستند یا… می توانید ایده های جدیدی به کار بگیرید تا هرچه بهتر ویژگی های هر کدام از سوژه ها را در پرتره هایشان منعکس کنید.

همان طور که گفته شد راه های عادی عکاسی برای گرفتن خنده و حالت طبیعی از سوژه ها در مورد بچه ها جواب نمی دهد. پس باید به بازی ها و ترفندهای ویژه ای روی بیاورید. مانند دالی بازی در پشت دوربین و یا مثلاً بچه گانه یا کارتونی حرف زدن احتمالاً باعث می شود که بچه ها یک خنده کاملاً طبیعی به شما تحویل بدهند که به کارتان می آید. یادتان باشد که بچه ها معمولاً در اوایل روز در بهترین و خوش خلق ترین حالتشان هستند. هر چه به انتهای روز نزدیک می شویم، خستگی باعث می شود که همکاری با شما برایشان سخت تر شود. همچین اگر مادر کودک رضایت دارد ثبت یک پرتره مادر و فرزندی در فضای بیرونی که مادر در حال مراقبت از کودک است، می تواند به لحاظ احساسی بسیار تاثیرگذار باشد. برای اطلاعات بیشتر می توانید مقاله آموزش عکاسی مادر و کودک را مطالعه کنید.

بهترین تنظیمات دوربین برای عکاسی کودک در فضای باز

برای آنکه بتوانید بهترین فوکوس را روی صورت بچه ها داشته باشید تنظیم نیمه دستی/اتوماتیک دوربین را در حالت اولویت دیافراگم (شما دیافراگم را تنظیم می کنید و دوربین خودکار سرعت شاتر و ایزو را) قرار دهید. یک اندازه دیافراگم خوب برای شروع می تواند f5.6  باشد. این اندازه دیافراگم مناسبی برای مات کردن (blur) کردن فضای خارج از فوکوس و اطراف و پشت سر سوژه است.

 

نظمیات دوربین برای عکاسی از بچه ها در فضای باز

 

یک اصل در مورد عکاسی با دوربین های دیجیتال استفاده از کمترین ISO ممکن است. اما در مواردی که نور کم است، می توانید تا ISO 800 هم بالا بروید تا سرعت شاتر مناسب را فراهم کنید. هر چند به هر حال بالاتر رفتن از این مقدار ISO می تواند حجم بالایی نویز در تصویر ایجاد کند.

توضیح: از الویت های یادگیری عکاسی با دوربین های دیجیتال، آموختن رابطه بین اعضای مثلت نور در این دوربین هاست: دیافراگم-شاتر-ISO. توصیه می شود پیش از هرکاری این سه ابزار و ارتباط منطقی آن ها را با  هم بیاموزید.

برای ثبت عکس ار بچه ها در حال حرکت کردن، یک سرعت شاتر به اندازه کافی بالا ضروریست. اگر در حال عکاسی روی حالت دیافراگم (الویت دیافراگم) هستید و سرعت شاتر بیش از حد طولانی دارید (چون در این حالت سرعت شاتر را دوربین اتوماتیک با توجه به اندازه ای که شما برای دیافراگم می خواهید تعیین می کند)، باید کمی تغییرات ایجاد کنید. یک سرعت شاتر 1/500 ثانیه یا حتی کمتر (سریع تر) برای ثبت یک تصویر واضح (شارپ) در این حالت ها نیاز است. اگر برایتان مقدور نیست که چنین سرعت مناسبی را ایجاد کنید، دوربین را در حالت ورزشی (sport mode) قرار دهید. این حالت مخصوص عکاسی از سوژه های در حال حرکت است.

یک لنز زوم یا تله (zoom lens) در محدوده 70-200 میلی متر انتخاب خوبی برای عکاسی پرتره از بچه هاست. این لنز به شما امکان می دهد تا از سوژه (بچه) به اندازه کافی فاصله بگیرید و در عین حال کاملاً قاب را با او پر کنید. اگر در فضایی با نور کم عکاسی می کنید، لنزهای سریع تر و با کیفیت بالاتر بهتر خواهند بود (هرچند گران تر هستند).

نکات و ترفند های بیشتر

  • همیشه به المان های اضافی که ممکن است در پشت زمینه عکس باشد دقت کنید، همان طور که حواستان به تمام المان های دیگر عکس است. مثلاً یک شاخه درخت که در پشت سر بچه به گونه ای قرار گرفته است که گویی از داخل سر اون بیرون زده است، ممکن است به سختی دیده شود. همچنین به المان هایی که قرار است بعداً به آن ها دقت کنید بپردازید (بعداً دیر می شود!). مثلاً قطع نشدن سر یا دست و پا در پرتره های تمام قد.
  • لباسی که بچه ها می پوشند برای عکاسی پرتره اهمیت دارد. لباس های با طرح راه راه یا الگو دار گزینه های مناسبی نیستند، چرا که نگاه را از صورت سوژه منحرف می کنند. هرچند این یک قاعده کلی نیست و ممکن است در زمان هایی، ویژگی های شخصیتی کودکی که از او عکاسی می کنید این شکل از لباس پوشیدن را توجیه کند. هدف خلاقانه یا نهایی شما هر چه هست باید به یاد داشته باشید که بچه ها در هنگام عکاسی در حالتی رها، آزاد و بدون استرس باشند و این با لباس های رسمی معمولاً محقق نمی شود.
  • از آن جا که عکاسی از بچه ها در فضای باز نیاز به تحرک و صرف انرژی زیاد توسط عکاس دارد، سعی کنید کمترین لوازم دست و پاگیر ممکن را با خود ببرید. گاهی ممکن است در حالی که کوله عکاسی تان را به پشت دارید، دنبال سوژه بدوید.

در آخر اینکه: خیلی زیاد عکس بگیرید. اگر فقط بخواهید دوربین به دست منتظر لحظه مناسب باشید احتمالاً آن لحظه را از دست می دهید. عکس های زیاد از فواصل و زوایای متعدد بگیرید. قطعاً در این حالت تعداد زیادی عکس بد هم خواهید داشت (مثلاً فوکوس نبودن سوژه). اما در هرحال با این روش تعدای عکس عالی در پایان خواهید داشت.

 

نکات و ترفند های بیشتر

 

منبع:www.lightstalking.com

  • مژده حسنی
  • ۰
  • ۰

اگر با مقالات و ویدئوهای من در آکادمی پیکسان همراه بوده باشید، احتمالاً می دانید که من اکثر موضوعات مربوط به عکاسی پرتره را پوشش داده ام. در این مقاله چند نکته درباره عکاسی پرتره کودک به همراه نمونه هایی از پرتره هایی که از پسرم  گرفته ام را با شما به اشتراک می گذارم.

 

عکاسی پرتره و کودکان

عکاسی پرتره و کودکان

 

به عنوان یک عکاس شروع به ثبت پرتره های فرزندم حتی قبل از به دنیا آمدنش کردم (دوران بارداری همسر)، اما در اینجا می خواهم بر روی دوران بعد از آن متمرکز شوم. بچه ها معمولاً در حول و حوش یک سالگی شروع می کنند به فهمیدن و درک بهتر آنچه که ما از آن ها می خواهیم، که اکثراً با اولین تلاش های موفقشان برای راه رفتن همراه است. در این دوران است که می توان از بچه ها انتظار داشت جلوی دوربین شما ژست هایی را که از آن ها می خواهید به شکلی نصفه و نیمه و ابتدایی بگیرند و همچنین می توانید آن ها را به مکان هایی که برای عکاسی از کودک مناسبند ببرید. در همین دوران به تدریج فهم و دایره درک بچه ها از محیط به تدریج افزایش می یاید، هر چند هرکدام از بچه ها دوره و مراحل رشد متفاوتی با دیگری دارد.

 

 پرتره و کودکان

 پرتره و کودکان

 

بیش و پیش از هرچیز، می خواهم شما را تشویق کنم که هم ارتفاع بچه ها عکاسی کنید (eye level). اگر چه ما آنها را از بالا هم می بینیم و عکاسی می کنیم، اما باید عکاسی eye level را تجربه کنید تا ببیند چه اندازه عکس ها متفاوت خواهند بود. در این حالت است که می توانید چهره واقعی شان را ثبت کنید و کنترل بیشتری بر کیفیت مد نظرتان از عکس پرتره کودک که می گیرید خواهید داشت. در این عکس (پایین) در حال خوردن یک سیب در کنار پنجره بود و نور خورشید پشت سرش را روشن می کرد. من به سرعت یک تکه کاغذ سفید برداشتم تا از آن به عنوان رفلکتور استفاده کنم. با این کار توانستم مقداری از نوری را که از پشت سرش می آمد به صورتش باز بتابانم (در عکس می توانید تصویر آن تکه کاغذ را در چشم چپش ببینید).

 

عکاسی پرتره

 

این عکاسی پرتره کودک (در حال خوردن سیب) مرا به یاد یک تکنیک کمتر گفته شده دیگر می اندازد: عکاسی از کودک بعد از غذا خوردن. بچه های کوچک خیلی به عادات و نظم بزرگترها در غذا خوردن اعتقادی ندارند، بنابراین همیشه بعد از صرف غذا، اطراف آن ها پر است از صحنه های رنگی و بامزه. از آن جا که بچه ها بعد از غدا خوردن معمولاً سرحال هستند، این خود یک مزیت دیگر است که این زمان را برای عکاسی از آن ها اختصاص دهید.

 

عکاسی پرتره

 

روش دیگری که من معمولاً برای عکاسی از بچه ها انتخاب میکنم شبیه همان روشی است که برای عکاسی پرتره خیابانی (منظور عکاسی پرتره از اشخاص در خیابان است بدون آنکه آنها لزوما از عکس خبر داشته باشند یا برای عکاس آگاهانه ژست خاصی بگیرند) به کار می گیرم. در زمان هایی که کودک برای خودش مشغول بازی یا سرگرمی یا هرکار دیگری است، من دوربینم را برمی دارم، قاب بندی میکنم و منتظر یک نگاه یا حرکت خاص از او که به نظرم جذاب تر است می شوم. این تکنیک همیشه هم جوابگو نیست اما قطعاً در موارد بسیاری از آن جواب خواهید گرفت. به خصوص وقتی که از لنز های تله (فاصله کانونی زیاد) استفاده کنید که بتوانید از دورتر شاهد ماجرا و عکاسی باشید (عکس پایین را ببینید).

 

عکاسی پرتره

عکاسی پرتره

 

در محیط های بسته تر مثل خانه، زمانی که کودک به حضور شما و دوربینتان عادت کرد، سعی کنید تکنیک “shoot and show” را به کار بگیرید. این تکنیک به این معناست که زمانی که کودک از دوربین خوشش آمده و می خواهد حس مالکیت بر آن را تجربه کند (بچه ها معمولاً دوست دارند صاحب چیزی که خوششان آمده بشوند)، به او وعده بدهید که به ازای هربار که به درستی مقابل دوربین بایستد، عکسش را در دوربین به او نشان می دهید. من گاهی به پسرم اجازه می دهم چند باری دکمه را هم فشار دهد. به هر حال این روشی است که می توانید آنها را تا حدودی ملزم به همکاری برای عکاسی کنید.

 

پرتره و کودکان

پرتره و کودکان

پرتره و کودکان

 

بنابر تجربه شخصی ام در عکاسی پرتره در آتلیه کودک، این تکنیک با بیشتر یچه ها جواب می دهد و به خوبی از آن استفاده کرده ام. حتی اگر کودک خیلی منحصر به فرد است، در نهایت تمام کودکان انسان های کوچکی هستند که شخصیت های خاص خودشان را دارند. هرچه بیشتر آن ها را بفهمیم، عکس های بهتری از آن ها ثبت خواهیم کرد. عکاسی پرتره کودک مثل گذراندن یک دوره فشرده عکاسی است، آنجا که ما نیاز داریم تا یک نوع تعادل بین احساسات و  استفاده از تکنیک برقرار کنیم. زمانی که این تعادل را به درستی درک کنید، عکس های بهتری خواهید گرفت و عکاسی ساده تر خواهد بود. مدام تلاش کنید و به یاد داشته باشید که همه عکس ها قرار نیست عالی و خاص باشند.

 

پرتره و کودکان

پرتره و کودکان

 

منبع: www.adorama.com

  • مژده حسنی
  • ۰
  • ۰

عکاسی مادر و کودک می تواند کار دلهر آوری باشد. اما با کمی برنامه ریزی، توجه به روانشناسی خانواده و توجه به اینکه آیا زوایای جالب انتخاب می کنید یا نه، می توانید پرتره های عالی خلق کنید که تا سال ها به یادگار بمانند.

زنان معمولاً نسبت به خودشان در حوزه عکاسی بسیار سخت گیرند (از عکس هایشان راضی نیستند). بنابراین ارزش آن را دارد تا با انجام عکاسی مادر و کودک به نحو احسن، آن ها را شاد کنید. با کمک به مادران برای اینکه پیش از عکاسی آرامش داشته باشند و همچنین انتخاب زوایای مناسب در زمان عکاسی، این هدف محقق می شود. من در اینجا ده نکته از مواردی که در طی سال ها تجربه عکاسی از مادر و کودک کسب کرده ام را با شما در میان می گذارم.

1- لباس

توصیه من این است که از پوشیدن لباس های بدون آستین (تاپ) خودداری شود. همچنین سعی کنید لباس های ساده ای انتخاب شود که نقش و نگار رویشان نیست. این باعث پرت شدن حواس ببینده از صورت سوژه ها (مادر و فرزند) می شود. برای آن ها که تازه مادر شده اند، یک تی شرت یا پیراهن ساده و راحت بهتر از یک تاپ تقریباً تنگ است.

لباس

 

2- آرایش

در این مورد برای کاهش بازتاب های نور از پوست مادر، استفاده از مقداری پودر آرایشی توصیه می شود. برای کاهش تیرگی زیر چشم استفاده از کانسیلر و یک سایه چشم خفیف برای روشن تر به نظر رسیدن پوست کارساز خواهد بود.

 

3- آرامش

قبل از ملاقات با سوژه (مادر) کمی با او گفت و گو کنید. هم چنین بعد از ملاقات با او و پیش از شروع عکاسی کمی با کودک صحبت کنید. همه این ها به کاهش حس استرس سوژه برای عکاسی کمک می کند. هر چه مادر و کودک آرامش بیشتری داشته باشند، نتیجه بهتر خواهد بود.

 

4- زاویه مناسب

در راهنماهای مربوط به نحوه ایستادن (پوز) در برابر دوربین چنین توصیه های برای عکاسی از مادران وجود دارد: بهتر است وزن خود را روی پای عقبی خود بیاندازند. بهتر است پیشانی شان را کمی جلوتر (سرشان را جلوتر از بدنشان) بگیرند. این کار باعث می شود غبغب یا سایه آن در عکس دیده نشود.

بهترین مکان برای قراردادن کودک، گذاشتن او روی لگن (استخوان جلو) است. اینکار بهتر از آن است که بچه را کمی فشار دهید و جلوی بدن نگه دارید.

 

5- زوایای مناسب تازه مادران

در خصوص برآمدگی شکم تازه مادرها مراقب باشید. چرا که بسیاری از آن ها در خصوص شکم باقی مانده از دوران بارداری و اینکه در عکس چگونه دیده شود حساس اند. یک راه خوب این است که مادر فرزندش را در محل خمیدگی بین بازو و ساعد نگه دارد (تا شکم را بپوشاند). اگر همچنان در این خصوص مادران نگرانی دارند، یک پیشنهاد این است که پدر نوزاد را نگه دارد و مادر از پشت هر دوی آن ها را بغل کند.

یک پیشنهاد دیگر این است که مادر نزدیک فرزندش دراز بکشد. در این حالت سر مادر در نزدیکی فرزندش قرار می گیرد و حس صمیمیت ایجاد می شود. اینکار همچین آن دغدغه دیدن نشدن شکم را هم برطرف می کند.

نوازش کردن، در آغوش گرفتن و بوسیدن

 

6- بازی و خنده

سعی کنید بفهمید کدام بازی هاست که بچه ها از آن بیشترین لذت را در آن لحظه می برند. از مادر بخواهید این بازی ها را با فرزندشان انجام دهند. کارهایی بکنید که بچه بخندد. استفاده از جغجغه، بالا و پایین بردن بچه ها در هوا، حلقه های کمری (spin spot)، هواپیما بازی و … همگی برخی از روش های هستند که می توانید استفاده کنید.

عکاسی در حرکت

 

عکاسی در حرکت

 

7- نوازش کردن، در آغوش گرفتن و بوسیدن

عکس هایی که شامل این حالت ها بین مادر و بچه است، از با ارزش ترین آن هاست. پس سعی کنید که این حالت بین مادر و کودک اتفاق بیفتد (در واقع نکته مهم این است که فرزند مادر را آغوش بگیرد، حالت بالعکس راحت اتفاق می افتد!). گاهی هم مجبور می شوید که بچه ها را وادار به بوسیدن مادر کنید. اگر از این کار امتناع می کند، سعی کنید تجربه جدیدی به او بدهید. مثلاً بپرسید که آیا تا کنون بینی مادرش را بوسیده است.

برای نوازادن، از مادر بخواهید که یک بوسه آرام بر صورت فرزندشان بزنند. برای اینکار احتمالاً باید از آن ها بخواهید که خیلی دقیق جایی که بهترین نتیجه را می دهد برای بوسیدن مشخص کنند (حالتی که عکس حاصل از آن، بهترین نتیجه را بدهد).

 لحظه های آرام

 

8- عکاسی در حرکت

در سال های بعد (وقتی بچه ها بزرگ شده اند)، مادران معمولاً از به یادآوردن اینکه دست فرزندانشان در دست آن ها بوده است، حس خوبی خواهند داشت. بنابراین یادتان باشد که از این حالت عکاسی کنید (حالتی که مادر و کودک دست در دست هم هستند) مخصوصا وقتی که عکسبرداری در خارج از خانه و یا آتلیه کودک در حال انجام است خیلی راحت می توانید این کار را انجام دهید.

اگر هم مادری که از او عکاسی می کنید کمی خجالتی است، می توانید از او بخواهید در حالی که دست فرزندش را در دست دارد، از دور به سمت شما (دوربین) بیاید. در این مسیر از آن ها عکاسی کنید. این کار به آن ها کمک می کند، آرامش پیدا کنند و حس خجالتشان از بین برود.

مادران خجالتی

 

9- لحظه های آرام

به دنبال یک لحظه خاص پر از آرامش بین مادر و فرزند باشید. این لحظه ها از نظر احساسی بسیار ناب هستند و عکس های فوق العاده ای از آن ها می توانید ثبت کنید. ثبت رابطه احساسی قوی در هنگام عکاسی مادر و کودک یا آرام کردن فرزند توسط مادر از جمله این لحظه ها هستند.

عکاسی از مادران و فرزندانشان

 

10- مادران خجالتی

در مواردی که مادر از دوربین و عکس خجالت می کشد، با توجه دادن مادر به برخی جزییات، این مشکل را حل کنید. مثلاً از او بخواهید زمانی که فرزندش را بین بازوهایش نگه داشته است، به او نگاه کند. اصلاً ضرورتی ندارند که در تمام عکس ها و پرتره های مادر و کودک، کسی به دوربین نگاه کند.

عکاسی از مادر خجالتی و فرزند

 

جمع بندی

اغلب به دلایل متفاوت بیش تر سهم مادران در عکاسی، به گرفتن عکس های موبایلی در خانه و یا تعطیلات خلاصه می شود.  علاوه بر این که این عکس ها کیفیتی که باید را ندارند، اغلب خودشان (مادران) هم در عکس ها غایب هستند.

پس سعی کنید به ثبت لحظات بین مادران و فرزندان بپردازید و یک آلبوم از آن درست کنید. همچنین به یاد داشته باشید که همیشه مادران کمتر از بچه هایشان در عکس ها هستند، پس تلاش کنید تعادل را رعایت کنید.

 

منبع: digital-photography-school.com

  • مژده حسنی