زمان مناسب برای عکاسی بارداری

زمان مناسب برای عکاسی بارداری و عدم شناخت و انتخاب صحیح آن برای عکاسی بارداری، می تواند سبب بر باد رفتن هزینه و رویاهای شما برای ثبت بهترین عکس ها از دوران بارداریتان باشد. در مورد عکاسی بارداری باید با خود صادق باشید، زیرا زمان عکس گرفتن از زنان باردار بسیار مهم است. اگر عکسبرداری خود را خیلی زود برنامه ریزی کنید، برجستگی کودک در شکم شما به وضوح قابل مشاهده نخواهد بود و نقش برجسته ای در عکس ها نخواهد داشت. از طرف دیگر، اگر جلسه عکاسی بارداری خود را خیلی دیر برنامه ریزی کنید، ممکن است با تورم، درد و دردسر روبرو شوید. در این مقاله به شما کمک می کنیم تا زمان مناسب برای عکاسی بارداری خود را پیدا کنید و بهترین عکس ها و تصاویر را از این دوره خاص و شیرین به ثبت برسانید.

 

زمان مناسب برای عکاسی بارداری چه زمانی می باشد؟

برای اکثر خانم ها، بازه زمانی ایده آل برای عکس های بارداری بین 7 تا 8 ماهگی است. در سه ماهه سوم بارداری، شکم شما به اندازه مناسب برای عکسبرداری خواهد رسید. در سه ماهه سوم بارداری، شکم شما زیبا و بزرگ خواهد بود. عکس برداری در 7 یا 8 ماهگی، بهتر از ماه آخر بارداری و یا ماه ششم بارداری است. انتخاب زمان مناسب برای عکاسی بارداری بسیارمهم است و همانند انتخاب آتلیه بارداری و انتخاب لباس برای عکاسی بارداری حائز اهمیت است.

 

چرا 7 تا 8 ماهگی، زمان مناسب برای عکاسی بارداری می باشد؟

در این مرحله از بارداری، کودک شما هنوز شروع به حرکت به سمت پایین نمی کند. این بدان معناست که شما شکم رو به بالا و گردی دارید که از دید عکاسی پرتره، بسیار بهتر به نظر می رسد تا اینکه کودک شروع به حرکت به قسمت پایین بدن شما کند. در ماه هفتم و هشتم بارداری شما احساس خوبی دارید و متحرک تر خواهید بود. البته این مورد در هر زنی می تواند متفاوت است.

برخی از خانم ها می توانند برای گرفتن عکس های بارداری، چند هفته دیگر و یا شاید حتی تا نهمین ماه بارداری صبر کنند. برخی دیگر ممکن است در شش ماهگی شکمی زیبا برای عکسبرداری داشته باشند و برخی در هفت ماهگی به این نقطه برسند. نکته مهم این است که بدن خود و نحوه تغییر آن را متناسب نگه دارید و تا آخرین لحظه منتظر بمانید تا عکسبرداری خود را برنامه ریزی کنید. سعی کنید با مراجعه به آتلیه بارداری مدنظر خود با عکاس خود از قبل صحبت کنید و تاریخ جلسه عکاسی را زودتر تعیین کنید.

 

 انتخاب زمان مناسب برای عکاسی بارداری با تمرین در منزل

به شریک زندگی خود، یک دوست یا اعضای خانواده خود یک دوربین بدهید و به آنها بگویید که چند عکس غیررسمی از شما بگیرند تا بتوانید ببینید که برجستگی کودک در شکم شما چگونه به نظر می رسد. این یک روش آسان برای انتخاب زمان مناسب است تا بتوانید عکس هایی حرفه ای را در زمان مناسب به ثبت برسانید. در اوایل دوران بارداری، خستگی و سنگینی کمتری خواهید داشت و توانایی بیشتری در برخاستن و نشستن و یا ایستادن دارید، سعی کنید از ماه پنجم به بعد کم کم روی استایل ها و مدل های مدنظر خود برای عکس های بارداری کارکرده و آنها را در منزل تمرین کنید. هر چه مدت بیشتری از بارداری شما می گذرد، نفخ و تورم بیشتری خواهید داشت، بنابراین باید زودتر مدل ها و استایل های دلخواه خود را انتخاب و آنها را تمرین کنید.

 

نکاتی درباره عکس های بارداری

هنگامی که زمان مناسب برای عکاسی بارداری خود را تعیین کردید و جلسه عکاسی خود را برنامه ریزی کردید، نکاتی هنگام گرفتن عکس های بارداری وجود دارد که باید از آنها آگاه باشید:

• از پوشیدن الگوهای بزرگ و پریشان پرهیز کنید.
• به جای استفاده از فلاش، از نور طبیعی استفاده کنید.
• اطمینان حاصل کنید که شکم شما مرطوب شده است.
• از زمینه های شلوغ یا پیچیده یا زمینه های یکنواخت اجتناب کنید.
• فقط در صورت ضربات کودک به شکم، عکس های مستقیم بگیرید.
• درست قبل از جلسه عکاسی، از پوشیدن لباس های تنگ خودداری کنید تا خطوط لباس روی بدن شما باقی نماند.
• پیش از موعد جلسه عکاسی، با عکاس خود صحبت کنید تا به یک ایده مشترک برسید.

نتیجه گیری

بارداری یکی از زیباترین مراحل زندگی است و ثبت تصاویری خوب و ایده آل از این دوره زیبا و جذاب، شدیدا به انتخاب زمان مناسب برای عکاسی بارداری بستگی دارد. انتخاب زمان مناسب برای عکس گرفتن از بارداری، این اطمینان را به شما می بخشد که بهترین حس خود را به دست بیاورید و مجموعه ای از تصاویر زیبا را در اختیار شما قرار می دهد که مقدمه ای برای شروع داستان زندگی کودک آینده شما خواهد بود. عکاسی بارداری به این علت جذاب و به یاد ماندنی است که مشاهده می کنید که خانواده شما با گذشت زمان چگونه  تغییر می کند و حس مادرانه بیشتری قبل از تولد کودک، در وجود شما جوانه می زند.

 

آموزش ژست دهی در عکاسی کودک

وقتی صحبت از ژست دهی در عکاسی کودک باشد، راهکارهای ژست دهی به بزرگسالان چندان کارساز نخواهد بود. این کوچولوهای پر انرژی، هرچه رشته باشید را پنبه می‌کند و اجازه نمی‌دهد مطابق با برنامه‌ریزی‌های خود پیشروی کنید.
ژست دهی به کودکان سخت است اما غیر ممکن نیست؛ اگر می‌خواهید در منزل یا فضای باز از کودک خود عکاسی کنید یا عکاسی هستید که در حوزه عکاسی کودک فعال است، این مقاله می‌تواند تا حدودی راه‌گشای مسیر موفقیت شما باشد.

اصولا ژست دهی به دو گروه کلی تقسیم می‌شود:

1. ژست های طبیعی
2. ژست های غیر طبیعی

واقعیت این است که این روزها طرفداران عکاسی از کودک با ژست طبیعی بسیار بیشتر از ژست های کلیشه‌ای و مصنوعی هستند ولی این بدان معنا نیست که ژست های غیرطبیعی به طور کلی منتفی باشند. یک آلبوم عکاسی جانانه، مجموعه‌ای از ایده‌ها، انواع ژست‌ها، انواع ژانرهای عکاسی و عکس‌های مناسبتی است که به مرور زمان ارزشمند می‌شود.

ژست دهی به کودک در فضای باز

عکاسی از کودک در فضای باز، همیشه روی بورس بوده است. این روزها همه والدین موبایل به دست به دنبال شکار لحظه‌های ناب فرزندان خود هستند، اما واقعیت این است که اگر این شکار لحظه‌ها کمی اصولی‌تر و با ژست دهی درست و حسابی پیاده شود، می‌تواند یک عکس حرفه‌ای به حساب بیاید.
اگر طبیعت را برای عکاسی از کودک خود انتخاب کرده‌اید بهتر است این فرآیند طبیعی را بر هم نزنید و بیشتر دست به دامن عکس هایی با ژست طبیعی باشید. اگر کودک لب آب یا رودخانه‌ای در حال بازی است، بدون آن که او را هوشیار کنید از احساسات ناب و کودکانه‌اش عکاسی کنید. اگر همبازی هم سن خود داشته باشد که نور علی نور است.
البته بازی کودک با توپ یا دیگر اسباب بازی‌هایش در طبیعت نیز ایده خوبی برای عکاسی طبیعی است.

این نکته را همیشه به خاطر داشته باشید که عکاسی با ژست های طبیعی از کودک شاید کمی زمانبر و دیر بازده باشد ولی نتیجه نهایی بسیار دلچسب و دلنشین است. پس صبور باشید و از ادامه روند پشیمان نشوید.

ژست های پیشنهادی برای عکاسی از کودک

اگر قرار است در منزل از کودک خود عکاسی کنید، کمی مسئولیت شما سخت می‌شود چرا که علاوه بر آماده‌سازی صحنه و دکور، مسئولیت ژست دهی هم بر عهده شما خواهد بود. پیشنهادات زیر برای ژست دهی در عکاسی کودک، احتمالا به کارتان می‌آید:

از اعضای خانواده کمک بگیرید

اگر می‌خواهید روند عکاسی از کودک کمی تند و تیز جلو برود از معجزه‌ حضور اعضای خانواده در عکس‌ها غافل نشوید. اعضای خانواده فرشته نجات شما خواهند بود و بار سنگین مسئولیت ژست دهی را تا حد زیادی به گردن می‌گیرند. در این صورت ایده‌های عکاسی از شما و پیاده‌سازی آن با خواهر یا بردار خواهد بود.
بوسیدن پیشانی کودک توسط والدین، در آغوش گرفتن کودک توسط خواهر و بردار بزرگتر، حرکت دست در دست کودک با خواهر و بردار، کودک خوابیده در آغوش مادر و مچ انداختن کودم با پدر خود از جمله ژست های احساسی کودک خواهند بود.
اگر می‌خواهید زیر و بم عکاسی خانوادگی از کودک آشنا شوید، مقاله ژست های مخصوص عکس خانوادگی را مطالعه کنید.

به سادگی یک خواب آسوده!

همیشه پیچیده‌ترین ژست‌ها بهترین‌ها نیستند. گاهی یک ژست ساده مثل خواب کودک یا نوزاد، بی دردسرترین و جذابترین عکس‌ها را به شما هدیه می‌دهند. یک سبد حصیری کوچک یا یک پتوی زیبا تنها تجهیزاتی هستند که برای عکاسی از کودک در خواب به درد می‌خورند.
البته عکاسی از کودک بدون لباس یا فقط پوشک هم ایده بامزه و جذابی به نظر می‌آید.

عکاسی با ژست آشپزباشی

عکاسی در آتلیه و اتاق خواب و فضای آزاد، به کررات در آلبوم‌های کودکان دیده می‌شوند اما ایده عکاسی از کودک در آشپزخانه حسابی نایاب است. یک کلاه آشپزی نیاز است و تعدادی قابلیمه و مواد اولیه آشپزی.
این مواد اولیه می‌توانند چیزهای خوش آب و رنگ مثل هویچ و فلفل و گوجه باشند یا ماکارونی و انواع کیک و شیرینی.
می‌توانید از کودک بخواهید برای شما آشپزی کند و از او عکاسی کنید. اگر کودک یک ساله دارید، همین که با مواد اولیه و سبیجات بازی کند سوژه بامزه‌ای برای عکاسی به وجود خواهد آورد.

عکاسی مدل هاوایی

این روزها بازار استایل هاوایی بسیار داغ است. اگر کودک یکساله دارید، بهتر است او را بخوابانید و اطراف او را با برگ‌های هاوایی بپوشانید و یک عینک و مایو، ژست هاوایی او را کامل کنید.
می‌توانید از گوش ماهی‌ها، صدف‌ها و کلاه های حصیری برای تکمیل این دکور ترند، استفاده کنید.

ژست دهی در عکاسی کودک با خرابکاری‌های خاطره ساز

وقتی با خرابکاری کودکتان مواجه شدید، خونسردی‌تان را حفظ کنید از چهره خبیث و در عین حال خوشحال او عکس بگیرید و آن را جاودان کنید. اسکار خبیث‌ترین ژست کودک هم تعلق می‌گیرد به همین لحظات خرابکاری که ممکن است به کررات برای والدین تکرار شود اما آن‌ها راحت از کنار آن بگذرند.

خنده‌های عمیق

خنده‌های عمیق و از ته دل را جایگزین لبخندهای قلابی و غیرواقعی کنید. فرزندتان را بخندانید و همزمان با قهقه‌های حقیقی‌اش از او عکاسی کنید. البته حواستان باشد دکور و پس‌زمینه مورد نظر باشد تا مجبور نشوید برای انتخاب عکس‌ها معیار پس زمینه را دخیل کنید.

دوربین مناسب برای آتلیه کودک

دوربین مناسب برای آتلیه کودک و انتخاب آن برای عکاسی از کودک با توجه به بودجه شما می تواند بسیار مهم باشد. هنگام راه اندازی آتلیه کودک، یکی از مهترین نکات، برای عکاسی از کودکان و نوزادان، انتخاب دوربین مناسب برای آتلیه کودک می باشد. نوزادان کوچک غالبا گریه می کنند و گاهی گرفتن عکس از آنها دشوار است. برای گرفتن چنین عکس هایی در آتلیه کودک خود، وجود یک دوربین سریع با سرعت عکاسی بالا به صورت پشت سرهم، یک ضرورت است. بهترین دوربین عکاسی کودک برای عکس گرفتن از نوزادان و کودکان، دوربینی است که از وضوح مناسبی برخوردار باشد تا والدین بتوانند تصاویر با کیفیتی از کودک خود داشته باشند.

 

معرفی 10 دوربین مناسب برای آتلیه کودک

1- دوربین کانن 5D Mark III

مزایا

• ابعاد کوچک و مناسب
• OVFبزرگ
• ارائه عکس های با کیفیت حتی در حساسیت بالا
• عمر طولانی باتری

معایب

• ندارد

دوربین  Canon 5D Mark III بهترین دوربین برای عکاسی از نوزادان است زیرا در محیط  داخلی با  ISO(حساسیت) بالا کار می کند. این دوربین تمام قاب، هنگام عکاسی کم سر و صداست و برای عکاسی از نوزاد بسیار مناسب است. علاوه بر این، این مدل از یک سنسور بزرگ 3.2 اینچی بهره می برد و هنگامی که می خواهید جزئیات کوچک را ضبط کنید، این دوربین گزینه ای فوق العاده عالی به حساب می آید. برای اینکه در هنگام بزرگنمایی تصویر در رایانه شخصی، نا امید نشوید، بهتر است با استفاده از صفحه نمایش دوربین، تصاویر به اندازه کافی زوم باشند.

 

2- دوربین سونی Alpha A7 III

مزایا

• قابلیت فوکوس خودکار
• عملکرد عالی در شرایط کم نور
• شاتر بیصدا

معایب

• کنترل صفحه لمسی بسیار محدود است
• روشن کردن و راه اندازی دوربین مشکل است

این مدل برای تبدیل شدن به ابزاری کارآمد برای عکاسان و علاقه مندان حرفه ای و ارائه عکس های با کیفیت طراحی شده است. نگه داشتن این دوربین سبک و کم حجم، فوق العاده راحت است. مهمترین مزیت Sony A7 III، یک ماتریس 24.3 مگاپیکسلی با روشنایی معکوس است. دامنه حساسیت این دوربین فوق العاده بالاست. علاوه بر این، Sony Alpha A7 III، فوکوس خودکار بسیار خوبی هنگام گرفتن عکس و فیلمبرداری دارد. این فوکوس بالا برای عکس برداری از نوزادان بسیار مهم است. دوربین Sony Alpha A7 IIIیک دوربین مناسب برای آتلیه کودک می باشد. این دوربین برای عکس های کودک، عملکردهای مدرن و مفیدی دارد که باعث می شود تصاویر جذاب تر شوند. شما می توانید با Power Bank از طریق درگاه USB Type-C این دوربین را شارژ کنید.

 

3- دوربین فوجی X-T30

مزایا

• کوچک و سبک می باشد
• دارای سنسور تصویر 26 مگاپیکسلی عالی
• مجهز به سیستم فوکوس خودکار سریع و دقیق
• صفحه لمسی LCD چرخشی

معایب

• عدم قابلیت تثبیت کننده تصویر
• ضد آب نبوده و به شرایط آب و هوایی حساس است

این یکی از بهترین دوربین ها برای عکاسی از نوزاد است که به سبک یکپارچه سازی با سیستم عامل طراحی شده است. برای آماتورها که هنوز همه خصوصیات تنظیمات دستی و ویرایش عکس را نمی دانند، این دوربین گزینه خوبی خواهد بود. همچنین، برای عکاسان باتجربه که به دنبال وسیله ای سبک و کم حجم هستند هم گزینه ای مناسب خواهد بود.

دوربین Fujifilm X-T30 ابعادی کوچک دارد، بنابراین نگه داشتن آن در دست بسیار راحت است. گرچه قیمت آن زیاد نیست، اما این دوربین به لطف سنسور APS-C، تصاویر کودک را با کیفیت بالا و دقیق ثبت و ضبط می نماید. این دوربین از ویژگی های عکسبرداری عالی و همچنین ویژگی های کنترل کیفیت تصویر برخوردار است. علاوه بر این، سیستم  فوکوس خودکار این دوربین درجه بالایی از تمرکز و دقت را ارائه می دهد، که امکان ثبت لحظات به یاد ماندنی نوزاد را با سهولت بالا فراهم می کند. این دوربین برای عکاسی کودک دارای یک LCD لمسی  و چرخشی است که به شما این امکان را امکان می دهد تا از سخت ترین زاوایای دید، عکس بگیرید.

 

4- دوربین المپوس E-M10 III

مزایا

• ارزان قیمت
• طراحی زیبا
• دارای بدنه ارگونومیک، سبک و کم حجم
• قابلیت تثبیت تصویر

معایب

• از حساسیت بالا هنگام استفاده از حالت عکسبرداری مداوم با سرعت بالا، پشتیبانی نمی کند
• سیستم کنترل محدود صفحه نمایش لمسی

دوربین المپوس  E-M10 Mark III یک بدنه قابل حمل و ظاهری زیبا دارد که با قیمتی مناسب در بازار ارائه می شود. این دوربین کوچک و سبک است و به همین دلیل می توان بهترین عکس ها را برای عکاسی های معمول کودک و یا عکاسی پرتره کودک با آنها گرفت. این دوربین به لطف تثبیت کننده 5 محوره، می تواند تصاویری بدون لکه و تاری را با سرعت بالا و پشت سر ثبت و ارائه دهد. این دوربین امکان استفاده از حداقل تنظیمات ISO حتی در هنگام شب را نیز می دهد. عکسهای نوزادان با این دوربین، با رنگهای پر جنب و جوش و طبیعی ثبت شده  و جزئیات کاملی را ارائه می دهد. علاوه بر این، این دوربین قادر به ضبط ویدئوهایی با وضوح 4K با کیفیت مناسب است. به طور کلی دوربین المپوس   E-M10 Mark IIIیک دوربین مناسب برای آتلیه کودک می باشد.

 

5- دوربین نیکون D5600

مزایا

• دوربینی جمع و جور و سبک وزن است
• صفحه لمسی قابل تنظیم
• فوکوس خودکار بسیار سریع در حالت Live View (در شرایط نور مناسب)

معایب

• حساسیت پایین به فوکوس خودکار
• تنظیمات محدود هنگام استفاده از قابلیت کنترل از راه دور
• سرعت پایین برای عکاسی مداوم و پشت سر هم

دوربین نیکون D5600 یک دوربین بسیار مناسب برای مبتدیان است زیرا از نظر وزن و قابلیت بسیار مناسب بوده و کار با آن بسیار آسان است. اکثر تنظیمات نکاتی دارند که به شما در کنترل سریع عکسبرداری کمک خواهند کرد. صفحه لمسی این دوربین یک رابط کاربری خوب و بصری ارائه می دهد که برای هر کسی که دارای تلفن هوشمند یا تبلت است، کاملا آشنا است. دوربین Nikon D5600 دارای نمایشگر کاملاهوشمند با تعداد زیادی از تنظیمات لمسی و بصری است. اگرچه نیکون D5600 بهترین دوربین عکاسی کودک نیست و برای عکاسان حرفه ای مناسب نیست، اما برای کسانی که بودجه محدودی دارند گزینه بسیار خوبی خواهد بود.

 

6- دوربین کانن 70D

مزایا

• صفحه لمسی چندمنظوره
• فوکوس خودکار کامل در حالت نمایش زنده
• قابلیت منظره یاب الکترونیکی
• کیفیت تصویر عالی

معایب

• پایین بودن سرعت عکاسی پشت سرهم
• حساسیت پایین فوکوس خودکار

دوربین  Canon 70Dیک دوربین مناسب برای آتلیه کودک می باشد. این دوربین تصاویری با کیفیت بالا تولید می کند که پتانسیل خلاقیت شما را تحریک می کند. این دوربین بدنه ای ضد آب دارد، بنابراین پس از گرفتن عکس های خیره کننده از یک نوزاد تازه متولد شده در داخل خانه، می توانید عکسبرداری در خارج از خانه را حتی پس از باران شروع کنید. این دوربین سنسور و پردازنده فوق العاده ای دارد که با هم کار می کنند تا تصاویر دقیق و با کیفیتی را ایجاد کنند.

اگر در شرایط روشنایی ضعیف کار می کنید، Canon 70D قادر به تولید عکس هایی با حداقل نویز دیجیتال است. با وجود چنین پردازشی، عملکرد این دوربین نسبتا بالاست. در کنار یک سیستم فوکوس خودکار سریع و ضبط ویدیو با فرمت Full HD 1080p، این دوربین قادر است تا با وضوح کامل، حداکثر 7 فریم در ثانیه فیلمبرداری کند. این دوربین عکاسی کودک مجهز به Wi-Fi داخلی می باشد و این بدان معناست که می توانید سه پایه را در نزدیکی کودک قرار دهید و با کمک رایانه  یا تلفن هوشمند خود، روی تصویر تمرکز کنید.

 

7- دوربین نیکون D7200

مزایا

• بدنه ارگونومیک
• مقاوم دربرابر گرد و غبار و رطوبت
• دارای سیستم Wi-Fi
• ظرفیت باتری بالا

معایب

• تنظیمات منوی نمایش قابل تغییر نیست
• طرز کار پیچیده ای برای یک تازه کار دارد
• عملکرد Wi-Fi محدود می باشد

این یک دوربین مناسب برای آتلیه کودک با یک ماتریس APS-C است که همان مقادیر کلاسیک را ارائه می دهد. فوکوس خودکار، منظره یاب الکترونیکی، یک بدنه مقاوم و ارگونومیک، عمر باتری بالا و کیفیت عالی تصویر از مزایای این دوربین است. این دوربین دارای یک باتری قوی است که بیش از هزار عکس را با یک بار شارژ ثبت می کند. این دوربین هم برای گرفتن عکس و هم برای فیلمبرداری مناسب است و بهترین دوربین برای عکاسی از نوزادان است که ترکیبی از فناوری تصویری با ارگونومی چشمگیر و طراحی بی نظیر بدنه را ارائه می دهد.

 

8- دوربین کانن  EOS 7D

مزایا

• کیفیت تصویر عالی در حساسیت بالا
• بدنه با کیفیت بالا
• استفاده از 8 فریم در هنگام عکسبرداری
• حالت های فوکوس چند منظوره

معایب

• تثبیت کننده تصویر داخلی ندارد
• عدم فوکوس خودکار در حالت ضبط ویدئو
• وزن بالا

دوربین Canon EOS 7D یکی از بهترین دوربین های محصول DSLR است که امروزه در دسترس است. این دوربین یک دوربین مناسب برای آتلیه کودک می باشد که دارای یک ماتریس فوق العاده 18 مگا پیکسلی است که حتی تصاویر بسیار کوچک و یا زوم را در حساسیت بالا ثبت می کند که این قضیه به شما این امکان را می دهد که از جزئیات کوچک عکس ها، با کیفیت بالا تصاویری ثبت کنید. هنگام عکاسی از نوزاد، عکس گرفتن از جزئیات کوچک مانند انگشتان، دست ها، لب و انگشتان پا برای ارائه داستانی درباره کودک، بسیار مهم است. این دوربین دارای دو عدد کارت حافظه SD نیز می باشد.

 

9- دوربین کانن EOS Rebel T5

مزایا

• ارائه رنگ های باکیفیت و زیبا
• ظرفیت باتری بالا
• کیفیت خوب به نسبت به قیمت

معایب

• سرعت فوکوس پایین در حالت لایو ویو
• عدم پشتیبانی از Wifi

این دوربین عکاسی کودک برای ثبت تصاویر کودک، دارای سنسور 18 مگاپیکسلی APS-C CMOS می باشد که که حتی در نورپردازی ضعیف، عکس کودک را با وضوح و باکیفیت بالا ثبت می کند. سیستم فوکوس خودکار هموار و بدون هیچ مشکلی کار می کند. سرعت حالت عکسبرداری مداوم، اندکی پایین است. این دوربین فقط 3 عکس در هر ثانیه ثبت می کند که برای عکاسی از نوزادان کافی نیست. این دوربین دارای حالت Video Snapshot است که امکان ضبط کلیپ های کوتاه را می دهد و به طور خودکار آنها را در یک فیلم واحد ترکیب می کند. در کل، این مدل می تواند بهترین دوربین برای والدین کودک نیز محسوب شود.

 

10- دوربین پنتاکس  K-1 Mark II

مزایا

• قابلیت تثبیت بالای تصویر
• کیفیت شگفت انگیز تصویر

معایب

• فوکوس خودکار خیلی سریع نیست
• سرعت حالت عکسبرداری مداوم آن، پایین می باشد

مدل K-1 برای عکاسان پیشرفته کودک طراحی شده است. بدنه این دوربین از استحکام استثنایی  و بالایی برخوردار است. این دوربین در برابر رطوبت و گرد و غبار محافظت می شود و به شما این امکان را می دهد تا از این دوربین حتی در شرایط دشوار نیز استفاده کنید. این دوربین حسگری کم صدا و یک سیستم تثبیت کننده تصویر بسیار کارآمد دارد. یکی از بزرگترین ویژگی های این دوربین صفحه نمایش چرخشی 3.2 اینچی آن است که این قابلیت روند عکسبرداری را ساده تر می کند. از دید عکاسان، دوربین پنتاکس  K-1 Mark IIشاید ایده آل ترین دوربین مناسب برای آتلیه کودک و بهترین دوربین عکاسی کودک باشد.

 

عکاسی ترکیبی کودک

عکاسی ترکیبی کودک به دلیل سهولت، جذابیت بصری و در دسترس بودن دوربین های دیجیتالی و نرم افزارهای مرتبط، یک سوژه عالی برای عکاسی از فرزند شما در آتلیه کودک می باشد. یک عکس ترکیبی کودک در واقع ترکیب  دو یا چند تصویر است که برای ایجاد یک تصویر واحد در هم جمع شده اند. این کار به وسیله نرم افزارهای مرتبط و عمدتا فتوشاپ انجام می گردد. عکس ترکیبی یک مفهوم جدید یا کاملا دیجیتالی نیست.

این روش توسط “سر فرانسیس گالتون” در دهه 1880 میلادی اختراع شد و بدین وسیله چندین نوردهی متفاوت در یک صفحه عکاسی ارائه شد. عکس ها همچنین توسط استودیوهای عکاسی چیده شده بودند تا افرادی را در یک پرتره خانوادگی قرار دهند که نمی توانند در یک مکان و در یک زمان در کنار هم حضور داشته باشند. عکس ترکیبی کودک در واقع یک تصویر واحد است که از چندین عکس متفاوت ساخته شده و در کنار هم قرار گرفته است.

 

انواع عکاسی ترکیبی کودک

با استفاده از اصول اولیه، سه نوع عکاسی ترکیبی کودک وجود دارد:

فریبنده

جایی که عکاس سعی در ترکیب یک عکس اصلی با یک تصویر واقعی در یک فضای خیالی دارد. به طور مثال عکس کودک شما در آتلیه عکاسی گرفته می شود و سپس با عکسی با زمینه خاص نظیر یک ساحل دریا، جنگل و یا کوه ترکیب می شود و این گونه وانمود می کند که کودک شما در این موقعیت واقعا قرار داشته است.

 

زیبایی شناسی

در این روش چند عکس از کودک شما در فضاها و حالات مختلف ( خنده، تعجب، گریه و…) گرفته شده و پس از انتخاب یک پس زمینه مشخص، با یکدیگر در یک عکس ترکیب می شوند. در این روش می توان انواع تم آتلیه کودک را نیز با یکدیگر ترکیب کرد.

 

سورئال

در تصاویر سورئال، عناصر با هم ترکیب می شوند تا چیزی را ایجاد کنند که در زندگی واقعی امکان پذیر نباشد. این سبک شبیه به نوع اول و فریبنده عکس های ترکیبی کودک است، با این تفاوت که پس زمینه آن یک مکان خیالی یا غیر واقعی می باشد.

 

نمونه هایی از عکاسی ترکیبی کودک

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ژست عکس کودک چیست؟

ژست عکس کودک یکی از مهمترین نکات هنگام حضور فرزند شما در یک آتلیه کودک و جلسه عکاسی است. دلیل اهمیت ژست دهی در عکاسی کودک این است که در یک عکس نمی توانیم صدا را ضبط کنیم و تصاویر مانند یک فیلم، متحرک نیستند اما اگر بتوانیم آن لحن یا حس را با یک ژست یا با چند استایل بدن منتقل کنیم، خواهیم دید که ژست ها چه تاثیری در عکاسی کودکان خواهند داشت.

یک ژست عکس کودک رایج می تواند لبخند زدن کودکان هنگام عکاسی باشد. چیزی که می توانیم به آن فکر کنیم این است که یک لبخند همیشه شادی را به همراه خواهد داشت، اما همیشه اینگونه نیست. یک لبخند جزئی و اجباری نشانگر عدم امنیت وعدم اعتماد به نفس یا حتی کمرویی کودک می باشد. به طور کلی هریک از استایل های عکس کودک می تواند معانی مختلفی داشته باشد و بیانگر حالات روحی کودک شما باشد.

 

اهمیت ژست گرفتن کودک برای عکاسی

انتخاب ژست عکس کودک شما و حالتی که او را جذاب تر و دلنشین تر نشان دهد می تواند فوق العاده حائز اهمیت باشد. همان طور که گفتیم یک عکس صدا ندارد بنابراین نمی تواند به راحتی اطلاعات را منتقل کند. با این حال، آنچه کودکان می گویند همیشه و دقیقا منعکس کننده آنچه واقعا فکر و احساس می کنند نیست. بسیاری از روانشناسان بر این باورند که ارتباطات غیر کلامی و  ظاهر بدنی کودکان و نحوه حرکت آنها نشان دهنده شخصیت واقعی آنهاست.

به عنوان مثال، تحقیقات نشان می دهد که انسان ها و مشخصا کودکان، بدون آنکه حتی متوجه این قضیه شوند، هنگام فکر کردن در مورد آینده، کمی به جلو تکیه می دهند و هنگام فکر کردن به گذشته، کمی به عقب تمایل می شوند، چرا که بدن نمی داند چگونه دروغ بگوید. انتخاب ژست مناسب برای عکس کودک و آموزش عکاسی کودک با ژست طبیعی می تواند در فرآیند عکاسی از کودک بسیار حائز اهمیت باشد. در ادامه 20 ژست عکس کودک برتر که در اینستاگرام و پینترست بیش از هر استایل دیگری، در سال 2019 و در تصاویر کودکان مشاهده کرده ایم، ارائه داده شده است

 

20 ژست عکس کودک برتر 2019

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

مدلینگ کودک چیست؟

مدلینگ کودک به کودکی اطلاق می شود که به عنوان مدل برای نمایش یا تبلیغات یک محصول تجاری یا خدماتی از طریق عکاسی یا فیلمبرداری استخدام شده است. موفقیت بارز مدل های کودک در پروژه های تبلیغاتی، باعث شده است که تعداد زیادی از کودکان و والدین آنها، مدلینگ کودک را به عنوان یک حرفه پاره وقت دنبال کنند. این کودکان معمولا از طریق مراجعه به افرادی که در زمینه مدل سازی  فعالیت می کنند و تماس مستقیم والدین با  آژانس های مدل سازی، وارد این محیط می شوند.

گاهی اوقات نیز ممکن است کودک در یک مکان عمومی یا از طریق دیگر ابزارهای تبلیغاتی و اجتماعی کشف شود. همیشه این تصور غلط وجود دارد که والدین باید مبلغی را برای ثبت تصاویری حرفه ای از کودک خود، شرکت دادن کودک در کلاس های مدل سازی و تهیه  لباس های فانتزی خرج کنند تا فرزندشان را به صنعت مدلینگ کودک وارد کنند، اما واقعا اینگونه نیست.

در این مقاله از آتلیه کودک ما یاد خواهید گرفت که چگونه فرزند خود را در مسیر مدلینگ قرار دهید و متوجه می شوید که صنعت مدل سازی کودک چیست و آیا ورود به عرصه  مدلینگ کودک برای کودک شما و خود شما به عنوان والدین مناسب است یا خیر، پس مارا تا انتهای این مقاله مفید و کاربردی همراهی کنید.

 

مراحل ورود فرزند شما به مدلینگ کودک

تهیه لیستی از آژانس های مدلینگ کودک

با جستجو در صفحات مجلات و یا جستجوی گوگل، برای پیدا کردن برخی ازآژانس های مدل سازی کودک در منطقه و شهر محل سکونت خود اقدام کنید. در بیشتر موارد، آژانس های مدلینگ کودک در کلان شهرها  واقع شده و در هر جایی یافت نمی شوند. اگر در یک کلان شهر بزرگ زندگی می کنید، شانس یافتن یک آژانس مدلینگ کودک مناسب برای شما بیشتراست.

 

بررسی اعتبار لیست آژانس های مدلینگ کودک

هنگامی که لیستی از اسامی آژانسها را تهیه کردید، کمی تحقیق کنید تا مطمئن شوید که آنها آژانس های معتبر و با سابقه ای هستند و مطمئن شوید که آنها فرزندان شما را قبول می کنند. برخی آژانس ها فقط بچه های بالای 15 سال را قبول می کنند و نوزادان و کودکان زیر 10 سال را نمی پذیرند. همچنین می توانید با جستجو در فضای مجازی و انجمن ها از افراد و خانواده هایی که تجربه استفاده از چنین آژانس هایی را داشته اند سؤال کنید و درباره هر آژانس خاص، اطلاعاتی را به دست آورید. مساله بعدی اطمینان از قانونی بودن این آژانس ها می باشد که باید از آن مطلع شوید.

بسیاری از کلاهبرداران وجود دارند که به دلیل عدم آگاهی والدین از صنعت مدلینگ کودک به آنها حقه می زنند و مبالغ زیادی را از آنها اخاذی ی کنند. توجه کنید که فرزند شما نیازی به کلاس های مدلینگ ندارد. این کلاس ها اتلاف پول و زمان می باشد و بی فایده هستند. اگر کودک شما بتواند دستورالعمل ها و نکات ارائه شده در این مقاله را به خوبی اجرا کند و شما او را در این راه همراهی کنید، قطعا بدون هیچ هزینه اضافی می توانید کودک خود را به سمت عرصه مدلینگ سوق دهید. هیچ دلیلی وجود ندارد که به کسی پول پرداخت کنید تا فرزند شما را وارد عرصه مدلینگ کند. اگر فرزند شما توسط یک آژانس مدلینگ مورد پسند واقع شده باشد، آژانس پس از هر پروژه تبلیغاتی به شما مبلغی پرداخت می کند.

 

تهیه عکس برای آژانس های مدلینگ کودک

هنگامی که لیست خوبی از آژانس های قانونی آماده کردید، وقت آن است که شروع به گرفتن عکس از کودک خود برای ارسال به آنها کنید. شما در این مرحله نیازی به عکس های حرفه ای ندارید و همچنین به لباس های فانتزی و گران قیمت برای کودک خود هم احتیاجی ندارید. کودک خود را با لباس های ساده و ترجیحا با رنگ های جامد بپوشانید ، زیرا نقش و نگار بیش از حد روی لباس، می توانند چشم ها را از مشاهده چهره زیبای فرزندتان دور کنند. به این فکر کنید که چه رنگهایی با چشم، پوست یا موهای کودک شما همخوانی بیشتری دارد. عکس هایی تمیز و شفاف  بگیرید که ویژگی های ظاهری فرزند شما را به بهترین وجه ممکن نشان دهد.

سعی کنید از گرفتن عکس های زیر خودداری کنید:

• با کلاه
• با آرایش
• با لباس مجلسی
• با چشم های بسته
• با کودکان دیگر
• با پس زمینه شلوغ

شما دقیقا باید تصاویری را که کودک شما را به طور واضح و بدون هیچ پوشش اضافه ای نمایش میدهند، تهیه کنید. سه یا چهارعکس خوب و تمیز می تواند کافی باشد. شاید یک عکس از چهره خندان کودک شما، یک عکس با چهره متفکرانه، یک عکس در حین اخم کردن و یک عکس تمام قد، مناسب ترین تصاویر باشد. آموزش ژست دهی کودک می تواند قبل از عکاسی از کودک بسیار مفید باشد و در کیفیت تصاویر تاثیر بگذارد، پس آن را فراموش نکنید.

 

رعایت اصول عکاسی هنگام تهیه تصاویر

سه یا چهار عکسی که شما برای ارسال به آژانس انتخاب می کنید باید بهترین عکس ها باشند. همان طور که قبلا گفتیم، شما به عکس های حرفه ای در این مرحله احتیاج ندارید. با این حال، گرفتن عکس های خوب به تنهایی می تواند وقت گیر باشد. دوربین خود را به هر کجا که می روید با خود ببرید و در هر حالتی از کودک خود عکس بگیرید. هرچه بیشتر عکس بگیرید، شانس شما برای ثبت بهترین عکس ها از کودکتان بیشتر خواهد بود. نکته دیگر برای گرفتن عکس ها، توجه به روشنایی تصاویر است. شما یک عکاس حرفه ای نیستید، بنابراین باید با مطالعه درباره  اصول نوردهی در عکاسی کودکان و عکاسی کودک با نور طبیعی نکاتی را یاد بگیرید که در تهیه عکس های با کیفیت از کودکتان، به شما بسیار کمک خواهد کرد.

 

ارسال عکس ها برای آژانس های مدلینگ کودک

پس از انتخاب عکس های خود، وقت آن رسیده است که ارسال آنها را به آژانس های مدلینگ کودک آغاز کنید. وب سایت های هر آژانس را برای راهنمایی های ارسال تصاویر، بررسی کنید. بیشتر آژانس ها در وب سایت خود دقیقا به شما خواهند گفت که می خواهند شما چگونه اقدام کنید و دقیقا چه چیزی  را برای آنها ارسال کنید. دستورالعمل های آنها را صریحا دنبال کنید و طبق آنها عمل کنید.

برخی از آژانس ها نیاز دارند که فقط به آنها تصاویر کودکتان را ایمیل کنید و بعضی دیگر پر کردن پرسشنامه ای را به شما پیشنهاد می دهند. بیشتر آنها می خواهند اطلاعات اولیه فرزند شما را بدانند، اطلاعاتی نظیر؛ نام، تاریخ تولد، قد، وزن و سایر موارد. فراموش نکنید که نام و شماره تلفن خود را درج کنید تا آنها بتوانند با شما تماس بگیرند.  آنها تقریبا به همان اندازه که فرزندان شما را مورد بررسی قرار می دهند به والدین هم نگاه می کنند، زیرا به نوعی والدین وقتی بچه ها را به آژانس می برند، نماینده قانونی آنها به حساب می آیند.

 

انتظار برای پاسخگویی

اگر یک آژانس مدلینگ کودک به فرزند شما علاقه مند باشد، آنها با شما تماس می گیرند، گاهی اوقات همان روز، بعضی اوقات هفته بعد و گاهی اوقات چند ماه بعد. برخی آژانس ها همچنین با شما تماس خواهند گرفت تا به شما اطلاع دهند که علاقه ای ندارند با فرزند شما همکاری کنند. اما بسیاری از آژانس ها توانایی پاسخگویی به هر پیام ارسالی را ندارند و متاسفانه سکوت آنها به معنای علاقه آنها نیست. اگر خوش شانس باشید، با شما تماس گرفته می شود و از شما خواسته می شود تا فرزندتان را برای مصاحبه به آژانس بیاورید. اگر فرزند شما در یک آژانس پذیرفته نشود، ممکن است توسط  یک آژانس دیگر پذیرفته شود، پس نا امید نشوید. دلایل زیادی وجود دارد که به بعضی از کودکان جواب منفی داده می شود و این بدان معنا نیست که فرزند شما به اندازه کافی زیبا نیست.

به عنوان مثال، اگر فرزند شما دختر بچه ای است که پوستی سفید دارد و موهایی روشن و چشم هایی رنگی دارد، ممکن است آژانسی که تصاویر دختر خود را برای آن ارسال کرده اید، در حال حاضر شش یا هفت دختر بچه با این مشخصات ظاهری در تیم خود داشته باشد و ممکن است نخواهد کودک دیگری را با این مشخصات به تیم خود اضافه کند. پس اگر فرزند شما در یک آژانس پذیرفته نشده است، به ادامه عکس گرفتن و تصحیح عکس های ارائه شده خود و ارسال مجدد آنها به آژانس های دیگر در حدود شش ماه ادامه دهید.

اگر در این راه پایدار باشید، ممکن است سرانجام فرزندتان مورد تایید یکی از این آژانس ها قرار گیرد. با این حال باید بدانید که مدلینگ کودک یک زمینه بسیار رقابتی و سلیقه ای است و باید برای ورود کودک خود به این عرصه تلاش و پشتکار داشته باشید.

 

 اما آیا ورود به مدلینگ کودک برای فرزند شما مناسب است؟

مدلینگ برای هر کودکی مناسب نیست. مدل های کودک نیز باید مطیع و حرف گوش کن باشند. ممکن است از یک مدل کودک خواسته شود تا انواع کارهای ناراحت کننده را انجام دهد، مانند ایستادن در یک ساحل سرد با لباس شنا، یا پا کردن کفشهایی که خیلی کوچک هستند،  یا اینکه در یک ساعت مدل موهای خود را سه بار تغییر دهند.

اگر فرزند شما از اینکه موهای او را مدام شانه و اسپری کنند متنفر است یا از تغییر لباس مکرر، بدش می آید، مدل سازی ممکن است برای او مناسب نباشد. اگر کودک شما با بزرگسالان و غریبه ها احساس راحتی نمی کند، عرصه مدلینگ می تواند برای او نامناسب باشد. اما کار با نوزادان باید به طور کلی آسان باشد، چرا که آنها  از کار با افرادی  که نا آشنا هستند، ممکن است نترسند. کودکان نوپا البته غیرقابل پیش بینی هستند و بعضی اوقات مدیریت آنها نیز می تواند دشوار باشد.

 

آیا اینکه والدین یک مدلینگ کودک باشید، برای شما مناسب است؟

به عنوان والدین، ​​بهتر است که به مدلینگ کودک به عنوان یک ماجراجویی سرگرم کننده برای خود و فرزندتان نگاه کنید. انتظار نداشته باشید که فرزند شما ثروتمند شود، یا یک ماشین جدید برای شما خریداری کند! بدیهی است که کودکان مختلفی که در شهرهای گوناگون زندگی می کنند دارای درجه های متفاوتی از موفقیت هستند، اما به عنوان والدین برای شما بهتر است که به عنوان یک سرگرمی یا یک ماجراجویی به آن نگاه کنید. مدلینگ کودک می تواند پرسود باشد، اما نه به حدی که برخی فکر می کنند. باز هم، هر مورد متفاوت است. مدل سازی یک زمینه کاملا رقابتی است.

مدل سازی یک تجارت است. اگرچه مشاهده آن به عنوان یک سرگرمی یا ماجراجویی برای شما مفید است، اما باید آن را از نظر تجاری نیز مشاهده کنید. مدلینگ کودک یک تجارت است و عکاسان، کارگردانان بازیگران و سایر عوامل معمولا از شنبه تا پنجشنبه  در ساعات کاری فعالیت می کنند و یک کار کاملا حرفه ای به حساب می آید.

 

آینده یک مدلینگ کودک چیست؟

یک کودک که وارد عرصه مدلینگ شده است، در صورت ادامه مسیر و انتخاب های درست، می تواند آینده درخشانی داشته باشد. آینده یک مدلینگ کودک می تواند به چند مسیر متفاوت ختم شود. یک مدل کودک می تواند در آینده به یک مدل تبلیغاتی تبدیل شده که عکسش در بیلبوردها و مجلات در پروژه های مختلف تبلیغاتی به نمایش در می آید. بعضی از مدل های کودک نیز به سمت صنعت مد و فشن رفته و به یک مدل لباس برجسته تبدیل می شوند. در مواردی نیز مشاهده شده است که مدل های کودک در آینده وارد عرصه بازیگری نیز شده اند. به طور کلی آینده یک مدلینگ کودک درخشان و جذاب می باشد، به شرطی که کودک از مسیر خارج نشود وانتخاب های درستی داشته باشد، که در این امرنقش والدین کودک می تواند حیاتی باشد.

اشتراک گذاری

•  

عکاسی خیابانی و 10 قاعده که باید شکسته شود

یک روز همراه با یکی از دوستانم که بیشتر عکاسی پرژه ای برای مشتریانش انجام می دهم به یک گردش عکاسی رفته بودیم. بیشتر این زمان را به صحبت درباره کار مستقل (freelance works) گذراندیم اما در خیابان هرجا که صحنه یا اتفاقی توجه ما رو جلب می کرد، به نوعی عکاسی خیابانی انجام میدادیم. هر دو از لنزهای زوم استفاده می کردیم ولی با دیدن عکس هایش متوجه شدم که هیچ عکسی را بدون زوم کردن ثبت نکرده است. تقریباً تمام عکس هایش همین گونه بود. سرانجام پس از حدود 30 عکس، که این رویه زوم کردن در تمام عکس هایش تکرار شده بود، به او گفتم: قرار نیست همیشه زوم کنی! این خلاف قوانینه!

او نمی دانست من دارم از چه چیزی حرف می زنم. این را زمانی فهمیدم که در جواب جمله من گفته بود: آن ها قانون هستند؟ بعد از این من شروع کردم به توضیح دادن تعدادی از بایدها و نبایدهای عکاسی خیابانی. بعد از یک مکالمه کوتاه درباره آن لیست از بایدها و نبایدها، او تقریباً روند عکس گرفتن را متوقف کرده بود. چرا که من میدانستم این قواعد (باید و نباید) هستند که مانع پیشرفت ما می شوند.

 

معرفی قواعد مزاحم در عکاسی خیابانی

در این مقاله من می خواهم درباره 10 اصل یا قانون که فکر می کنم در عکاسی خیابانی به عنوان یکی از انواع عکاسی آن ها را باید شکست، صحبت کنم. یادآوری می کنم که منظور من آن نیست که شما هربار که برای عکاسی در خیابان می روید باید این قواعد را بشکنید. هدف من این است که به شما بگویم اجازه دهید دیدگاه و روش های جدید در نگاهتان به عکاسی فرصت بروز بیابند.

 

اصل اول: فقط با تنظیمات دستی (Manual) عکاسی کنید.

بعضی از اصولی که در ادامه خواهم گفت ضرورتی همیشگی برای کنار گذاشته شدن و رعایت نشدن ندارند. اما این اصل اول را منحصراً توصیه به شکستن همیشگی اش می کنم! اگر فقط manual عکاسی می کنید، زندگی را برای خودتان سخت تر کرده اید. چرا باید همیشه نگران چیزی باشید؟ (اشاره به استفاده از تنظیمات دستی که باعث می شود عکاس نسبت به درست بودن انتخاب اش تردید داشته باشد). من حتی نمی توانم تصور کنم که در هر بار عکاسی باید تمام تنظیمات دوربین را خودم از نو تغییر بدهم. اگر فضا تاریک است، ایزو را تغییر بده، اگر هوا روشن است، سریع دیافراگم را عوض کن، … همه این ها خیلی دردسر سازند!

بهترین حالت برای عکاسی خیابانی، استفاده از حالت P یا Program و یا بعد از آن الویت دیافراگم (A  یا Av در نیکون و کانن). من شخصاً دومی را ترجیح می دهم. من دیافراگم را روی f/8 و ایزو را روی 400 می گذارم و بنابراین سرعت شاتر را به خود دوربین واگذار می کنم. بعد از این دیگر به تنظیمات دوربین فکر نمی کنم و با دیدن هر موضوع هیجان انگیزی فقط عکاسی ام را انجام می دهم.

 

اصل دوم: از پشت عکاسی نکنید

اغلب می بینید همه می گویند که از پشت سوژه ها عکاسی نکنید. دلیل شان برای این صحبت این است که عکس ها در این حالت ترسناک می شوند یا روایت و داستان و هدف خاصی در این نوع عکس ها نیست و… من مخالف این استدلال هستم. همه عکس ها یک ظرفیت داستانگویی دارند و این موضوع به زاویه عکاسی از سوژه ارتباطی ندارد.

اما در عین حال نمی گویم که راه بیفتید پشت سر همه و دقیقاً آن ها را از پشت سر عکاسی کنید! آنچه هدف من است، انعطاف پذیر بودن شماست. اگر قاب جالبی از پشت می بینید، ثبتش کنید و به خودتان نگویید: “من اکنون پشت سر سوژه هستم و عکاسی از سوژه انسانی از پشت سر خلاف قواعد زیبایی شناسی است”. من بارها به خاطر همین تصورم فرصت هایی را برای عکاسی خوب از دست داده ام.

 

اصل سوم: از پایین عکاسی نکنید

معمولاً وقتی یک عکس پرتره از عکاسان خیابانی در حال کار می بینید، آن ها در حال نگه داشتن دوربین مقابل چشمانشان هستند. من هم بیشتر عکس هایم را همین گونه ثبت کرده ام. اما این مهم است که بدانید این تنها قاعده ای نیست که باید برای گرفتن عکس در خیابان خود را به آن محدود کنید. زوایای مختلف را امتحان کنید و دوربین را از چشمانتان فاصله بدهید! مثل این عکس، آن را کنار پاهایتان نگه دارید. این کار را با این استدلال که از ترستان دوربین را مخفی کرده اید یا جایی گرفته اید که دیده نشود، انجام ندهید. بلکه برای داشتن زوایه ها، نماها و ترکیب بندی های تازه این کار را بکنید.

 

اصل چهارم:دیده نشوید

این قانونی است که من از آن متنفرم. همه می خواهند دیده نشوند. همه ما که در نیویورک زندگی نمی کنیم! برخی از ما در شهرهای کوچک زندگی می کنند. فارغ از اینکه من کجا هستم، اگر در حال عکاسی از شما با یک لنز 28 یا 35 میلی متری باشم، شما مرا خواهید دید. بله در یک شهر کوچک و در یک خیابان خلوت در این حالت قطعاً شما را مرا خواهید دید.

اگر سوژه شما را می بیند، خب که چه؟! بیشتر سوژه های من در هنگام عکاسی، خصمانه به من نگاه می کنند. بله این ممکن است خلاف اصول و قواعد باشد. اما در این حالت چون اصلاً به اینکه کسی مرا می بیند یا نمی بیند فکر نمی کنم، کارم  هیجان انگیز تر خواهد شد.

 

اصل پنجم: کراپ نکنید

این قاعده ای بود که در زمان عکاسی آنالوگ و استفاده از فیلم عکاسی رواج داشت. کراپ کردن در آن زمان ها یک کار طاقت فرسا بود. اما اکنون که از این دردسر رها شده ایم، کراپ کردن فوق آسان است. اگر با کراپ کردن عکس بهتری خواهید داشت، انجامش دهید.

 

اصل ششم: از زاویه باز استفاده کنید

نمی خواهم دروغ بگویم! اگر از من بپرسید که چه لنزی (فاصله کانونی) برای عکاسی مناسب است من به شما می گویم 28 میلی متر. اما من که هستم که قانونی بگذارم؟ 35 میلی متر بهترین فاصله کانونی برای عکاسی خیابانی است. این یعنی 50 میلی متر فاجعه است؟ همه این عددها به درک، با 70 میلی متر عکاسی کنید اگر آن را بیشتر دوست دارید.

زمانی که از شکستن قواعد حرف می زنم، منظورم این است که از امتحان کردن و متفاوت عمل کردن نهراسید. شما مجبور نیستید فقط با فاصله کانونی 70 میلی متر عکاسی کنید. اما اگر حس کردید این فاصله کانونی غیر واید (wide) برخلاف توصیه های عکاسان خیابانی که لنزهای 28 و 35 میلی متری را توصیه می کنند، به عکس های شما ویژگی های بهتری می دهد، از آن استفاده کنید.

من گمان می کنم که زمانی تعدادی از مردم قواعدی را که اکنون ما به آن ها اصول می گوییم درست کرده اند. خود آن ها زمانی شکننده قوانین پیش از خود بوده اند. من همیشه می گویم با فاصله کانونی 28 میلی متری عکاسی می کنم. اما لزومی نمی بینم که همان روز با فاصله کانونی 200میلی متری هم عکاسی نکنم.

 

اصل هفتم: با لنز فیکس عکاسی کنید

زمانی که اولین دوربین عکاسی ام را خریدم، تا دو ماه هیچ عکسی نگرفتم! چون جایی خوانده بودم که جامعه عکاسان خیابانی با لنز زوم رابطه خوبی ندارند. پس من هم لنز XF 18-55 خودم را فروختم و یک لنز فیکس XF18 mm گرفتم و راستش را بخواهید از آن متنفر بودم. بعد از آن XF35 میلی متری خریدم و آن را هم دوست نداشتم. هیچ کدام از این لنز های فیکس (لنزی که فقط یک فاصله کانونی ثابت دارد) را دوست نداشتم و به خرج کردن پولم ادامه می دادم.

بعد از مدت ها فهمیدم که لنز 35 میلی متری لنز محبوب من است. این را زمانی تجربه کردم که دوربین ام Fujifilm X100T بود. من از عکاسی با این دوربین لذت می بردم، اما تقریبا یک سال از زمانم را به بهانه یافتن لنز فیکس مناسب هدر دادم. همه این ها به این خاطر بود که زمانی کسانی به من گفته بودند که باید یک لنز فیکس مناسب برای خودم بیابم.

اگر من پیش از این کارها، با لنزهای زوم-که فاصله کانونی متغیر دارند-کار می کردم، این شانس را داشتم که بدون هدر دادن پولم، فاصله کانونی محبوبم را بیابم. جالب اینجاست که من امروزه تمام عکاسی های خیابانی ام را با لنز زوم انجام می دهم و فاصله کانونی 28 میلی متر لنز زوم را استفاده می کنم نه یک لنز فیکس 28 میلی متری.

 

اصل هشتم: قاعده یک سوم

مردم هنگام نقد عکاسی خیابانی همیشه از قواعد ترکیب بندی صحبت می کنند. بسیار خب، ترکیب بندی مهم است. اما اجازه دهید به گونه ای تظاهر نکنیم که گویی هیچ وقت عکس هایی عجیب و خارج از قاعده های ترکیب بندی نگرفته ایم. من نمی توانم این گونه باشم که: “ببین عکست بهتر میشد اگر یه کمی بیشتر سمت راست می ایستادی و قاب بندی میکردی…”.

اجازه دهید با آن مواجه شویم: وقتی در حال عکاسی از یک لحظه خاص هستید، بیشتر آنچه اتفاق می افتد خارج از کنترل شماست. می توانید دوربین را جا به­ جا کنید، ترکیب بندی حول سوژه را تا آن جا که می توانید بهبود دهید، اما مردم نمی توانند خودشان را با قاب بندی ما تطابق دهند.

زمانی که افراد در حال نقد ترکیب بندی عکس های شما هستند، نمی دانند که در لحظه ثبت عکس چه گذشته است. شاید یک ساختمان پشت سر شما بوده است، یا یک کارگاه ساختمانی درست کنار شما. شاید شما فقط 6 ثانیه زمان داشته اید قبل از آن که سوژه وارد فروشگاه شود یا تلفن همراهش را جواب دهد. ما فقط می توانیم یک عامل از عوامل تاثیرگذار روی عکس را کنترل کنیم. وظیفه شما ثبت عکس است و اگر می توانید به خوبی قاب بندی کنید، بسیار خوب! اگر نمی توانید، آن چیزی که می توانید را انجام دهید، به نقد دیگران و… فکر نکنید.

 

اصل نهم: از نزدیک عکاسی کنید

این قاعده ایست که من با آن زندگی می کنم، چیزی در عکاسی کردن آدم ها از فاصله نزدیک وجود دارد که برای من هیچان انگیز است. اما اخیراً من این قاعده را هم شکسته ام، زمانی که با یک لنز تله عکاسی می کنم. شما نیاز ندارید که روبروی صورت یک سوژه بایستید تا عکسش را ثبت کنید، اگر کسی چنین قانونی برای شما وضع کرده است، این مقاله را به آن ها معرفی کنید.

 

اصل دهم: پرتره ها عکس خیابانی محسوب نمی شوند

من پرتره های زیادی در خیابان می گیرم و روند این کار برای من معمولاً به این گونه است که به سمت کسی می روم، با او احوال پرسی می کنم و در خصوص اینکه می خواهم از او عکس بگیرم سوال می کنم. معمولاً خیلی از پرتره هایی که در خیابان می گیرم، تعریف و تمجید می شود. اما همیشه کسانی هم هستند که مدام می گویند عکاسی پرتره در خیابان در ژانر عکاسی خیابانی قرار نمی گیرد!

حالا من اینجا می خواهم این نظر را به چالش بکشم. من معتقدم که ثبت پرتره های خیابانی از این نظر که سرعت تغییرات جهان و جوامع بسیار زیاد شده است، دارای اهمیت است. بله از نظر ما که خودمان در این زمان هستیم، آدم های اطرافمان عجیب و یا جالب نیستند. اما سی سال بعد که احتمالاً با این روند رشد تکنولوژی شکل و نوع زندگی بشر به کل متفاوت خواهد بود، متوجه اهمیت ثبت این روزهای جوامع خواهیم شد. اجازه ندهید که آن نظرات قائل به دسته بندی شما را از پیشرفت و عکاسی (همراه با شکستن قواعد) دلسرد کنند.

 

منبع:petapixel.com

برای مطالعه بیشتر در خصوص دیگر سبکهای عکاسی می توانید از لینکهای زیر استفاده کنید:

عکاسی خبری

عکاسی نجوم

عکاسی کودک

عکاسی عروس

عکاسی تبلیغاتی

عکاسی مد

عکاسی در طبیعت

عکاسی معماری

عکاسی از غذا

عکاسی خبری و اصول آن

 

هر روز تصاویر حاصل از عکاسی خبری یا فتوژورنالیسم را در رسانه ها می بینید. عکاسان خبری تصاویری از آنچه نویسندگان خبر و گزارش ها با کلمات ارایه می کنند را با زبان تصویر بازگو می کنند. آن ها همه اتفاقات مهم روز را پوشش می دهند و ویترینی از چهره هایی که در صدر اخبار روز هستند را به نمایش می گذارند. آن ها باعث می شوند گاهی حس کنیم که خودمان در دل اتفاقات و حوادث هستیم.

عکاسی خبری چیست؟

به لحاظ تاریخی عکاسی خبری زمانی متولد شد که عکاسان توانستند دوربین و تجهیزات عکاسی شان را به جبهه های جنگ ببرند. برای نخستین بار شهروندان عادی توانستند تاثیر جنگ را درست در روزنامه ها ببیند. این یک اتفاق مهم درتاریخ عکاسی بود و اهمیتش در فاصله بین جنگ های مهمی همچون جنگ داخلی آمریکا و جنگ جهانی دوم بیشتر و بیشتر مشخص شد.

با این همه عکاسی خبری صرفاً درباره جنگ یا حوادث نیست و فراتر از این هاست. عکاسی خبری معمولاً راوی یک داستان است و قادر است حتی این کار را با تنها یک فریم عکس انجام دهد. عکس های دفاع مقدس که توسط عکاسان حوزه خبر ثبت شده است یا عکسهای خبری برگزیده سال 2019 که اخیرا انتخاب شده اند. همه این عکس ها احساسات خاصی را تحریک می کنند: حیرت، همدردی، غم یا لذت.

این نشانه مشخصه عکاسی خبری است؛ ثبت لحظه ای به خصوص در زمان و انتقال حس آن لحظه به مخاطب عکس به گونه ای که خود را در همان لحظه ثبت عکس حس کند.

 

 

روایت یک داستان در تنها یک عکس

به زبان ساده عکاسی خبری ثبت یک رخداد است. اما در عین حال این فقط به ثبت یک لحظه محدود نمی شود. انتقال حس لحظه مهم تر از ثبت آن است. داستان های مبتنی برکلمات، داستان را تکه تکه به مخاطب منتقل می کنند. در حالی که عکاسی خبری تلاشش آن است که این اتفاق در یک عکس بیفتد.

اگرچه این کار (انتقال داستان در یک عکس به تنهایی) یک اتفاق عالیست، اما عکاسی خبری صرفاً بر مبنای این تعریف نمی تواند محدود به یک قاب بندی عالی (یا به عبارتی یک عکس صرفاً زیبا) شود. عکاسی خبری درباره آگاه کردن مخاطبش از داستانی ست که واقعاً در حال تکوین است. “مشاهده گر” بودن شاید یک عبارت مناسب برای توصیف عکاس خبری باشد.

عکاسی خبری به مخاطب اجازه می دهد برای چند ثانیه دنیا را از دریچه چشم عکاس ببیند. زمانی که عکاسی خبری به بهترین نحو اتفاق بیفتد. آن لحظه ثبت شده میلیون ها بار دست به دست می شود. زمانی که یک پرتره محیطی (environmental portraiture) ثبت می کنید، المان های داخل محیط به انتقال حس و تعریف داستان کامل همانقدر کمک می کنند که خود سوژه پرتره. (پرتره محیطی به معنای عکاسی از افراد و مشاغل در محیط کاری مخصوص به خودشان است و معمولاً در حوزه عکاسی خبری مستند قرار می گیرد).

احساسات در عکاسی خبری معمولاً به صورت دست نخورده ثبت می شوند. عکاس خبری همچون یک عکاس تبلیغاتی یا عکاس پرتره آتلیه به اتفاقات داخل صحنه عکاسی جهت دهی نمی کند. بر عکس، بهترین حالت برای عکاس خبری آن است که چنان با محیط یکی شود که کسی حضور او را احساس نکند. آن ها مشاهده گر هستند نه هدایت کننده.

همین رویکرد “من بیشتر یک مشاهده گر هستم” است که به موضاعات خبری اجازه می دهد که در مقابل دوربین خودشان باشند. و همین است که یک عکاس خبری را از سایر عکاس ها در شاخه ها و ژانرهای دیگر عکاسی جدا می کند تا بتوانند راوی و ثبت کننده لحظه ها باشند. بسیاری از موارد تنها یک عکس خبری موفق برای میلیون انسان بیننده آن می تواند به منزله دعوت به عملی مشترک از طریق پیام موجود در آن باشد.

اخلاقیات در عکاسی خبری

یک بخش مهم دیگر در حوزه عکاسی خبری مساله وفاداری است. این به آن معناست که آنچه که درون عکس دیده می شود، همان است که دقیقاً در آن لحظه ثبت عکس رخ داده است. عکاس خبری اخلاقاً در برابر هرگونه تحریف و تغییر داستانی که عکسش روایت می کند مسئول است و نباید به چنین عملی دست بزند.

خطوط و سیم های بدقواره انتقال نیرو (برق) نباید در ویرایش عکس حذف شوند؛ دود بیشتری در یک صحنه آتش سوزی نباید در مرحله ویرایش به عکس اضافه شود. آنچه ثبت شده است، همان گونه است که بوده است. متاسفانه عکاسی دیجیتال به خاطر امکانات بی شمارش در ویرایش عکس ها این فضای دست نخوره روایت در عکس خبری را تحت تاثیر قرار داده است.

عکس ها باید پنجره ای باشند به رخداد درون آن. به شکلی معقول ویرایش هایی مانند روشن کردن سایه ها برای بهتر دیده شدن چهره ها یا کمی شارپ کردن (واضح کردن) آن ها برای کاهش مات بودن و خارج از فوکوس بودن یک سوژه قابل قبول است. اما مهم این است که جوهره و ذات عکس را تغیر ندهید. اگر این کار را بکنید، شما داستان عکس را عوض کرده اید.

در یک تعریف ساده و سرراست، عکاس خبری (photojournalist) کسی است که از عکس برای بیان یک داستان یا یک روایت استفاده می کند. عکس های یک عکاس خبری در هرجایی می تواند منتشر شود: از روزنامه ها و مجلات گرفته تا شبکه های اجتماعی، وبلاگ ها و سایت ها.

در مواردی عکاس در همکاری با یک خبرنگار یا نویسنده فعالیت می کند. در این حالت آن نویسنده یا خبرنگار تمرکز اصلی بر تهیه گزارش و جزییات حوادث و اخبار را دارد و عکاس در کنارش از طریق عکس ها آن ماجراها و حوادث را روایت می کند. در عین حال بسیاری از عکاسان خبری مستقلاً نویسندگی و عکاسی را به عنوان یک عکاس-خبرنگار بر عهده دارند. این گونه عکاسان خبری معمولاً وبلاگ های عکاسی خبری را اداره می کنند.

ویژگی های عکاسی خبری

1- عکاسی خبری حاوی معناست.

هدف اصلی از عکاسی خبری روایت یک داستان است به گونه ای که بهتر از نوشته یا گزارش یک مفهوم را به مخاطب منتقل کند. بنابراین این نوع عکس ها باید حاوی ثبت تصاویر و لحظه هایی باشند که در ارتباط و تناسب منطقی با موضوع خبر داستان یا روایت شان قرار بگیرند.

مثلاً یک گزارش خبری درباره یک مادر و دختر که پس از 25 سال هم را یافته اند، در صورتی تاثیرگذارتر و موفق تر خواهد بود که با عکس هایی از لحظات نخستین به سوی هم آمدن دونفر یا در آغوش کشیدن یکدیگر و یا اشک ها و لبخندهای آن لحظه ها همراه باشد.

2- عکاسی خبری وابسته به عامل زمان است.

عکاسی خبری به اتفاقات روز توجه دارد و باید همراه با جریان اخبار حرکت کند. به یک معنای عام تر عکاس خبری باید بداند مردم هر روز درباره چه موضوعی حرف می زنند. این به روز بودن و همراه بودن با اتفاقات روز، عکس خبری و عکاسی خبری را به پدیده ای جذاب تر از محتوای خواندنی و شنیدنی برای مخاطب تبدیل می کند.

مثلاً زمانی که گابریل داگلاس در المپیک لندن موفق به کسب مدال در ژیمناستیک شد، عکس های مربوط به هنرنمایی اش به سرعت در اینترنت و در میان مردم دست به دست می شد. این عکس ها با کمترین توضیحات و حتی بدون نیاز به آن ها برای هر بیینده ای جذاب تر از خواندن خبر موفقیت او به تنهایی بود.

3- عکاسی خبری بی طرف است.

عکاسی خبری باید فارغ از طرفداری از گروه یا شخص خاصی، صرفاً راوی لحظه ها باشد. هرچند بعضی عکاسان معتقد اند که کاملاً “بی طرف” بودن یک امر بسیار مشکل است. از نظر این عکاسان، عبارت “راستگو” برای توصیف یک عکاس خبری مناسب تر است از توصیف او با عنوان “بی طرف”. فارغ این که عکاس خبری ترجیح می دهد که صادق باشد یا بی طرف،  مهم ترین نکته این است که لحظه ها را همان طور که هستند ثبت کند.

مهم این است که هیچ چیز را از بیرون به آنچه در جریان است تحمیل نکنید. برای مثال اگر یک عکاس خبری در حال عکاسی از صحنه خاکسپاری است، نباید به بهانه تاثیرگذاری بیشتر و دراماتیک کردن نتیجه عکس، از فردی بخواهد که عمداً در مقابل او گریه کند. احساسات واقعی  و اصیل باید ثبت شوند.

4- عکاسی خبری روایت گر است.

همان طور که پیش تر ذکر شد، عکاسی خبری باید داستانگویی کند. عکس ها باید با توضیحاتی کوتاه همراه باشند و خودشان بتوانند یک روایت را به مخاطب منتقل کنند.

برای مثال عکسی که دو دختربچه را در حال حمل یک جعبه کوچک لباس های قدیمی نشان می دهد، روای بهتری از عکس همان جعبه در حالی که روی آن نوشته شدن “جعبه لباس” است.

5- عکاسی خبری به زیبایی شناسی توجه دارد.

عکس های خبری معمولاً از اصول عکاسی پیروی می کنند که به جلب توجه مخاطبین از قشرهای مختلف کمک می کند. عکس هایی با فوکوس صحیح، زوایه مناسب و رنگ خوب قطعاً بیش از یک عکس با فوکوس اشتباه یا مات عمل می کند.

شاخه های مختلف عکاسی خبری

اگر می خواهید عکاسی خبری را به شکلی جدی ادامه دهید، باید به اندازه کافی شاخه های مختلف عکاسی خبری را بشناسید.

اخبار عمومی. این شاخه می تواند شامل عکاسی از هر نوع رخدادی که در زمان حاضر اتفاق می افتد شود. مثال های این شاخه عبارتند از: کنفرانس خبری، رونمایی از یک محصول و یا رخداد های خیریه و شبیه به آن.

اخبار فوری. این شاخه همان طور که مشخص است به حوادث و رخدادهای پیش بینی نشده و ناگهانی اختصاص پیدا می کند. آتش سوری، دزدی و حوادث رانندگی مثال هایی از حوزه خبری هستند.

عکاسی خبری مستند. این شاخه معمولاً شامل یک پروژه طولانی عکاسی از روند اتفاقات است. مثلا عکاسی که در کنار یک کاندیدای انتخابات ریاست جمهموری از ابتدای کمپین تبلیغاتی اش تا پایان حضور می یابد و یا عکاسی که هدفش روایت کردن داستان زندگی یک کودک یتیم است.

عکاسی ورزشی. رخدادهای ورزشی به سبب ماهیت غیرقابل پیش بینی و لحظه ای اتفاقاتی که در آن ها در جریان است، می توانند در حوزه عکاسی خبری قرار بگیرند. به ویژه آن که رخدادهای ورزشی ظرفیت خوبی برای روایت و داستان گویی دارند.

عکاسی پرتره خبری. اشتباه نکنید. این شاخه با عکاسی پرتره ای که می شناسید متفاوت است. عکس های پرتره خبری معمولاً شامل به تصویر کشیدن افراد مهم یک جامعه در محیط کارشان است. مانند: یک راننده حرفه ای اتومبیل در کنار ماشینش، یک پزشک شناخته شده در اتاق جراحی و یا رییس جمهور آمریکا در اتاق بیضی (اتاقی که جلسات کابینه آمریکا در آن تشکیل می شود).

آموزش نکات عکاسی خبری

حتی اگر سال هاست که عکاسی می کنید، لزوماً یک عکاس خبری خود نخواهید بود مگر آن که نکات اساسی این حرفه را بدانید.

1- عکس های خوب بهتر از نوشته و متن یک داستان را روایت می کنند. و برای گفتن یک داستان باید به این المان ها توجه کنید:

آ- فرد و جامعه

ب- احساسات. به خصوص احساساتی که فقط در صورت افراد بروز می کند.

ج- حرکات، اتفاقات

د- اتفاقاتی که به ندرت با آن مواجه می شوید. کسانی که شبیه دیگران نیستند. مثلاً پدری نابینا که از روی کتاب بریلش در حال قصه خوانی برای کودکش است.

2- عکس های شما باید متوجه صورت سوژه ها باشد نه پشت سرشان. از مردم در حال انجام فعالیت عکاسی کنید. از مردم در حالی که کاری به خصوص انجام می دهند، عکاسی کنید. از افراد در حال دست دادن خودداری کنید. عکس های تکراری مخاطب را خسته می کند.

3- به زاویه عکاسی تان توجه ویژه کنید. برای اطمینان از اینکه بهترین ترین زاویه برای عکاسی را انتخاب کرده اید، چند عکس در زوایای مختلف بیاندازید. این شبیه کاری ست که کارگردان یک فیلم در هنگام پیدا کردن بهترین زاویه فیلم برداری برای یک پلان انجام می دهد.

عکاسی خبری یک روش فعال برای داستان گویی و انتشار اخبار در گروه های مختلف مخاطبان است. در مقایسه با مقالات و نوشته ها، عکس ها بی شک جذاب تر هستند. مردم معمولاً جذب عکس ها می شوند به این علت که سرشار از رنگ و جذابیت هستند. در یک کلام بهترین ویژگی عکاسی خبری آن است که از کلمات و عبارات برای توصیف استفاده نمی کند، این خود تصاویر هستند که بی واسطه احساسات و واقیعات را بازگو می کنند.

 

منبع: https://contrastly.com

برای مطالعه بیشتر در خصوص دیگر سبکهای عکاسی می توانید از لینکهای زیر استفاده کنید:

عکاسی نجوم

عکاسی خیابانی

عکاسی کودک

عکاسی عروس

عکاسی تبلیغاتی

عکاسی مد

عکاسی در طبیعت

عکاسی معماری

عکاسی از غذا

ده نکته در عکاسی ورزشی برای مبتدیان

ثبت حرکات و لحظات هیجان انگیز یک مسابقه ورزشی چه فوتبال باشد چه تنیس و چه ورزش های دیگر، یک حس فوق العاده برای عکاس خواهد بود. اما پرسش اساسی اینجاست که ما هم می توانیم به کیفیت آن عکس های ورشی عالی در مجله ها و سایت های ورزشی عکاسی کنیم و در واقع به طور حرفه ای وارد عرصه عکاسی ورزشی شویم؟

در اینجا 10 نکته برای آموزش عکاسی ورزشی به عنوان یکی از محبوب ترین سبکهای عکاسی را با عکاسان تازه کار در میان می گذاریم. امیدوارم این نکات آن ها را به حرفه ای که انتخاب کرده اند علاقه مندتر کند.

لوازم مورد نیاز برای عکاسی ورزشی

شما به یک دوربین DSLR نیاز خواهید داشت. در هر صورت مهم این است که دوربینی داشته باشید که سرعت شاتر آن قابل تنطیم دستی باشد. بدون این ها، احتمال آنکه بتوانید عکس های خوبی در ژانر عکاسی ورزشی ثبت کنید، بسیار کم خواهد بود.

1- یک لنز با حداقل فاصله کانونی 200 میلی متر تهیه کنید

یک لنز با حداقل فاصله کانونی 200 میلی متر به شما این امکان را می دهد تا جزییات یک اتفاق را در یک فعالیت ورزشی ثبت کنید. بدون داشتن لنز زوم (لنزی که قابلیت تغییر فاصله کانونی را دارد و معمولاً محدوده فاصله کانونی های بیش تر از 70 میلی متر را پوشش می دهد)، نمی توانید در میان المان های مختلف در صحنه، سوژه مورد نظرتان را از دیگران جدا کنید.  دو لنز تله زوم برای مبتدیان این ها هستند:

• Nikkor AF-S DX 18-300 mm f/3.5-5.6 ED VR
• Canon EF100-300mm f/4.5-5.6 USM

2- در حالت تنظیم کاملاً اتوماتیک عکاسی نکنید

این یک اشتباه معمول در بین عکاسان آماتور است. آن ها یا دوربین را در حالت اتوماتیک قرار می دهند و یا آن را در حالت های خاصی مانند “sport” و یا “action” قرار می دهند. اگرچه این تنظیمات تمام اتوماتیک ممکن است در مواردی خوب عمل کنند، اما برای حرفه ای شدن نیاز دارید که با حالت های غیر اتوماتیک و نیمه-اتوماتیک کار کنید.

3- از سرعت شاتر بالا استفاده کنید

در عکاسی ورزشی باید سرعت شاتری به اندازه کافی سریع داشته باشید، به نحوی که بتوانید اطمینان حاصل کنید این سرعت شاتر ریزترین و سریع ترین عمل ورزشکاران یک اتفاق ورزشیِ در حال رقم خوردن را ثبت خواهد کرد. به عنوان یک توصیه کلی سعی کنید به سرعت شاتر کمتر از 500/1 ثانیه نروید (سرعت شاتر را از این آهسته تر نکنید).

4- از حالتِ “الویت دیافراگم” استفاده کنید

در دوربین های DSLR معمولا پنج حالت کلی برای عکاسی وجود دارد: اتوماتیک (Automatic)، Program Automatic، الویت شاتر (Shutter Priority)، الویت دیافراگم (Aperture Priority) و تنظیم کاملاً دستی (Manual).

حالت الویت دیافراگم که در دوبین های نیکون با A و در کانن با AV نمایش داده می شود، به ما این امکان را می هد تا با تعیین اندازه بازشدگی دهانه دیافراگم، به دوربین اجازه بدهیم سرعت شاتر مناسب را انتخاب کند.

اگر دوربین شما DSLR نیست، نیازی نخواهد بود که به دیافراگم توجه کنید، در عوض باید نگران سرعت شاتر باشید که در ادامه به آن خواهیم پرداخت. هنگامی که با الویت دیافراگم عکاسی می کنیم، از آن جا که دوربین خودش سرعت شاتر را تنظیم خواهد کرد، برای یک روز روشن آفتابی این تنظیم (استفاده از الویت دیافراگم) انتخاب مناسبی است. بیشتر عکاسان ورزشی حرفه ای، معمولاً از همین روش برای عکاسی استفاده می کنند: انتخاب یک دیافراگم خیلی باز (مثلاً f/2.8  یا f/4) که به خاطر حجم بالای نور ورودی به دوربین در این حالت، سرعت شاتر به طور خورکار یک عدد خیلی کم (سرعت بالا) خواهد بود، و این یعنی قادر به ثبت لحظه ها و حرکت های خیلی جزیی و سریع خواهید بود (به خاطر سرعت شاتر بسیار کمی که ایجاد می شود).

5- به ایزو (ISO) توجه کنید

سرعت شاتر بسیار مهم است. اما در تعیین نور دهی (exposure) در عکاسی دیجیتال سه مولفه در کنار هم تعیین کننده هستند: سرعت شاتر، دیافراگم و ایزو. وقتی در حالت نیمه اتوماتیک/دستی مانند الویت شاتر یا الویت دیافراگم عکاسی می کنید، باید میزان ایزو را خودتان تعیین کنید. برای تعیین عدد ایزو مناسب باید به فاکتورهایی مثل مکان و زمان عکاسی دقت کنید.

برای عکاسی از یک مسابقه فوتبال در یک روز روشن آفتابی، یک ایزو پایین مانند ISO 400 می تواند انتخاب خوبی باشد، چرا که نور کافی در محیط وجود دارد. در مقابل در یک روز ابری و خاکستری شرایط کمی متفاوت تر است و این را از طریق عدد ایزو به دوربین می گوییم. برای یک روز تاریک، ایزو را باید به محدوده 800 تا 1200 افزایش دهید. دقت کنید که عدد ایزو حداکثری که می توانید انتخاب کنید و همزمان عکسی که ثبت می کنید فاقد نویز باشد، به کیفیت صفحه حساس دوربین شما بستگی دارد.

6- اگر الویت دیافراگم قابل استفاده نیست، از الویت شاتر استفاده کنید

این تنظیم برای دوربین های غیر SLR که معمولاً فقظ قابلیت تنظیم سرعت شاتر را دارند مناسب است. بسیاری از دوربین های دارای قابلیت point-and-shoots (در بسیاری از دوربین های کامپکت این قابلیت وجود دارد)، به کاربر اجازه تنظیم سرعت شاتر را می دهند.

به جای آنکه همچون حالت الویت دیافراگم به دوربین بگوییم که چه میزان نور از طریق دهانه دیافراگم وارد شود، با استفاده از الویت شاتر به دوربین می گوییم پرده شاتر چقدر سریع باز و بسته شود و دوربین متناسب با انتخاب ما، دیافراگم مناسب را انتخاب خواهد کرد. همان طور که پیش از این ذکر شد، یک سرعت شاتر 500/1 ثانیه عدد مناسبی است.

7-از فوکوس خودکار و عکاسی انفجاری (burst mode) استفاده کنید

برای همراه شدن با سوژه های در حال حرکت و ثبت آن ها، نیاز به فوکوس پیوسته (continually focus) خواهیم داشت. این برعکس حالتی ست که معمولاً از قفل فوکوس بر روی سوژه استفاده می کنیم. جدای از این، نیاز خواهید داشت که قابلیت شات زدن پیوسته (multiple images) را فعال کنید. به این مورد آخری در اصطلاح عکاسی حالت انفجاری (burst mode) گفته می شود. پیش از عکاسی ورزشی هر دوی این حالت ها را در دوربین تان فعال کنید. برای حالت burst mode، حداکثر تعداد عکس در ثانیه را انتخاب کنید:3، 4، 5،… فریم (عکس) در ثانیه. هر چه این عدد بزرگتر باشد، شانس ثبت لحظه های مهم تری را خواهید داشت.

8- جایگیری مناسب داشته باشید و ورزشی که قرار است عکاسی کنید را به خوبی بشناسید

بهترین نوع جایگیری آن است که خورشید در پشت سر شما قرار بگیرد. این به این معناست که نور کافی به سوژه های شما در حال تابیدن است که این نیز به خودی خود شما را از داشتن نور کافی برای داشتن سرعت شاتر های خیلی سریع مطمئن خواهد کرد. همچنین این که در مورد ورزشی که عکاسی اش می کنید اطلاعات داشته باشید بسیار مفید خواهد بود.

این آگاهی به شما این امکان را می دهد تا بدانید در هر لحظه باید انتظار چه اتفاقی را داشته باشید. پس اتفاقات داخل میدان را به دقت دنبال کنید و لنز زومتان را به کار بگیرید تا بتوانید سوژه را از دیگران جدا کنید و آماده قاب بندی در لحظه باشید.

9- بسیار تمرین کنید تا عکاسی ورشی حرفه ای را فرابگیرید

مهم نیست چه اتفاقی در حال رخ دادن است: یک بازیکن فوتبال در حال ضربه زدن به توپ است و یا یک تنیسور در حال سرویس زدن. سوژه را انتخاب و قاب بندی کنید، دکمه شاتر را نیمه بفشارید تا سوژه در فوکوس قرار بگیرد و سرانجام در لحظه مناسب دکمه را بفشارید تا با کمک قابلیت burst mode تعدادی عکس متوالی از آن لحظه ثبت شود.

با قابلیت هایی که دوربین های دیجیتال در اختیارمان گذاشته اند، اینکه چه تعداد عکس بگیریم دیگر یک محدودیت نیست (نگاتیو، ظهور و… وجود ندارد). بنابراین اینکه در پایان یک رخداد ورزشی با 2000 عکس به خانه برگردید اصلاً عجیب نیست.

10- از پایین عکاسی کنید (low angle)، روی زانو بنشینید و از مونوپاد استفاده کنید

وقتی در حالی که روی زانوهایتان نشسته اید و از پایین به بالا عکاسی می کنید، عکس های دراماتیک تری خواهید گرفت و تاثیرگذاری، اغراق، و به طور کلی حس بیشتری از هیجان و زندگی در عکس خواهد بود. همچنین زوایه های پایین (low angles) این حسن را دارند که پس زمینه عکس شما اغلب آسمان خواهد بود و این یعنی تعداد کمتری از دیگر ورزشکاران یا المان های منحرف کننده چشم در عکس خواهد بود. اگر کارهای عکاسان ورزشی حرفه ای را دنبال کرده باشید، احتمالاً دیده اید که آن ها غالباً این گونه عکاسی می کنند.

همچنین در نظر داشته باشید که یک مونوپاد تهیه کنید. حتی اگر مجموعه دوربین و لنزتان سنگین نیستند، مونوپاد به شما در حفظ تعادل وضعیت دوربین به خصوص هنگام عکاسی روی زانو کمک می کند.

منبع:https://www.digitalrev.com

برای مطالعه بیشتر در خصوص دیگر سبکهای عکاسی می توانید از لینکهای زیر استفاده کنید:

عکاسی خبری

عکاسی نجوم

عکاسی خیابانی

عکاسی کودک

عکاسی عروس

عکاسی تبلیغاتی

عکاسی مد

عکاسی در طبیعت

عکاسی معماری

عکاسی از غذا

ترفندهای عکاسی کودک و ارائه 12 راهکار مفید

عکاسی از کودک فرآیند لذت بخش و در عین حال به شکل منحصر به فردی چالشی است. چه حرفه شما عکاسی باشد و چه اینکه بخواهید از بچه های خودتان عکس بگیرید، در هر صورت هنگام عکاسی از کودکان باید به نکات زیادی توجه کرد. ما از سه عکاس که در حوزه عکاسی کودک خبره و بسیار مشهور هستند خواسته ایم تا ترفندهای عکاسی کودک را با ما و شما در میان بگذارند.

این سه عکاس عبارتند از : رایان میلس، النا پاراسکوا، هاردیک گاراو.

در ادامه این ترفندهای عکاسی کودک را در قالب 12 نکته کابردی مرور کنید…

1- آن ها را همان گونه که هستند عکاسی کنید (نه آن طور که شما می خواهید).

زیبایی عکاسی از کودکان در این است که آن ها را همان طور که هستند عکاسی کنید و بهترین عکس ها همان هایی هستند که بداهه ثبت شده اند.

رایان میلس معتقد است: “بزرگسالان تمایل دارند تا تصویری را که خودشان دوست دارند-دیگران از آن ها ببینید- به ما نشان دهند. در مقابل بچه ها درباره تصویری که از آن ها در نظر ما شکل می گیرد صادق و بی ریا هستند. آن ها از آن نوع از خودآگاهی که ما در بزرگسالی آن را به دست می آوریم بی بهره اند”.

هاردیک گاراو : “بچه ها در نشان دادن احساسات تظاهر نمی کنند و همین است که پرتره های آن ها را متفاوت می کند”.  بنابراین به گفته گاراو، باید به دنبال فرصت هایی باشیم که این عدم تظاهر و سادگی را در بچه ها ثبت و عکاسی کنیم: ” عکاس باید به دنبال لحظه هایی باشد که بچه ها در حال خندیدن و بازی کردن در حال و هوای خودشان هستند. بی آنکه بخواهید برای شما ژست بگیرند باید از آن ها عکاسی کنید”.

برا مطالع بیشتر در این مورد می توانید مقاله عکاسی کودک با ژست طبیعی را مطالعه کنید.

 

 

2- راهنماها و دانسته های قبلی تان درباره ژست گرفتن برای عکاسی را دور بریزید.

رایان توصیه می کند با آن چه در لحظه در جریان است همراه باشید: ” آن چه از پوز در مقابل دوربین می دانید را کنار بگذارید و اجازه دهید بچه ها خودشان حالت بدنشان را انتخاب کنند. اگر ایده ای که شما به آن ها می دهید را نمی فهمند، بر روی آن اصرار نکنید و در هر صورت حتی زمانی که اصلاً ایده شما برآورده نشده است، عکاسی را متوقف نکنید، چرا که در این صورت بچه ها فکر می کنند اشتباه بزرگی انجام داده اند که کار شما را مختل کرده است”.

 

 

3-بهترین ترفند عکاسی کودک: با زبان خودشان با آن ها صحبت کنید.

رایان معتقد است مهم ترین نکته در عکاسی از کودکان ایجاد یک رابطه پر از آرامش بین خودتان و آن ها در زمان عکاسی ست.

این به آن معناست که با بچه ها تعامل داشته باشید، صحبت کنید و نظرها و ایده هایشان را بشنوید. هرچند صحبت کردن با کودکان، خود یکی از مشکل ترین قسمت های کار است: “صحبت کردن با بچه ها آن چیزیست که می بینم عکاسان جدید اغلب در آن شکست می خورند. هیچ وقت با لحن دستوری و با نگاه بالا به پایین با آن ها صحبت نکنید. در هنگام صحبت با آن ها درباره همان چیزهایی که در دنیای محدود واقعیت های آن ها وجود دارد حرف بزنید. از سوال هایی مثل : مدرسه چطور است؟ بپرهیزید. از آن ها بپرسید دوست دارند چه کاری را یاد بگیرند. درباره علاقه مندی شان بیاموزید”.

 

 

النا پاراسکوا همین نکته را تکرار می کند:” هر بار که من خانواده ای را ملاقات می کنم، از بچه هایشان می خواهم مرا به اتاقشان ببرند. در آن جا اساب بازی ها و یا کتاب های مورد علاقه شان را به من نشان دهند و زمانی را با بچه ها صرف صحبت کردن و گپ زدن درباره همین چیزها می کنم. به این ترتیب است که می توانم درباره علایقشان اطلاعات به دست آورم و از آن ها برای صحبت کردن با بچه ها در زمان عکاسی از استفاده کنم. این ترفندهای عکاسی کودک همچنین به من کمک می کنند تا به نوعی بتوانم شخصیت و ویژگی های آن ها را در عکس منعکس کنم”.

4- ساده لوحانه برخورد کنید، گاهی بسیار کارکرد دارد.

النا تاکید می کند که: ” هر زمان که می خواهم از بچه ها عکاسی کنم، خودم هم کمی بچه گانه رفتار می کنم. مثل یک کودک می خندم و جوک تعریف می کنم. سعی می کنم بچه ها را با رقصیدن یا آواز خواندن به خنده وادارم. اگر می خواهم به من نگاه کنند و در عین حال طبیعی باشند و ژست نگیرند، در حالی که از آن ها عکس می گیرم، یک داستان برایشان تعریف می کنم”.

 

 

5- هم ارتفاع آن ها عکاسی کنید.

اگرچه این بدیهی به نظر می رسد اما یادتان باشد که شما قدتان از بچه ها بلندتر است. بیشتر زمانتان را در حالی که از بالا به پایین عکاسی می کنید، نگذرانید. النا در این باره می گوید:

” زمانی که از بزرگسالان عکاسی می کنید، تمرکز شما بر نحوه ژست گرفتن آن هاست. برعکس، زمانی که از بچه ها عکاسی می کنید، بیشتر حواستان باید به یک لحظه پرانرژی و جذاب باشد. به همین دلیل تا آنجا که ممکن است باید به زمین نزدیک شوید و ارتفاع را کاهش دهید تا هرچه بیشتر از زاویه دید بچه ها عکاسی کنید”.

 

 

6- بچه ها را خسته نکنید.

رایان تاکید می کند: ” معمولاً عکاسی از بچه ها را بیش از یک ساعت ادامه نمی دهم مگر آن که آن بچه یک مدل حرفه ای باشد”.

به عبارت دیگر زمان محدودی در عکاسی از بچه ها هست که با ارزش است. پس آن را با کارهایی مثل گشتن به دنبال تجهیزات دوربین و .. هدر ندهید:

 

 

” باید به تمامی از همه امکاناتی که در فضای داخلی یا خارجی در اختیارتان است آگاه باشید. باید بتوانید هرجا لازم است حرکت و عکاسی کنید. برای عکاسی از بچه ها معولاً زمانی که می توانید بهترین عکس را بگیرید، کوتاه است. من معمولاً تجهیزات زیادی با خود حمل نمی کنم و این به من کمک می کند تا راحت تر عکاسی کنم. سعی می کنم در مکان هایی بایستم که کمتر نیاز به استفاده از رفلکتور یا فلاش داشته باشم و در زمان محدود تعدادی بیشتر عکس بردارم”.

 

 

7- در محیط طبیعی از نور طبیعی استفاده کنید.

استودیوها می توانند ترسناک باشند. رایان پیشنهاد می دهد : ” من معمولاً توصیه می کنم برای عکاسی از کودکان از محیط های استودیویی اجتناب کنید مگر آن که به کار ساخت آگهی مربوط باشد”. او پیشنهاد می دهد که بهتر است به دنبال یک مکان طبیعی با نور و سایه های مناسب باشید.

هاردیک می گوید: ” من همیشه نور و محیط های طبیعی چه در خانه یا چه در پارک  را ترجیح می دهم. چرا که معتقدم احساسات ناب بچه ها در محیط های خالص و بی آلایش (محیط های طبیعی) جلوه می کند”.

 

 

النا نیز می گوید استفاده از نور طبیعی مشخصه اصلی کارهای او هستند: ” بچه ها نمی توانند مدت زیادی بی حرکت یک جا بایستند تا شما نور را تنظیم کنید، پس فکر استفاده از نورپردازی استودیویی را کنار بگذارید. من برای عکاسی ازآن ها 99 درصد مواقع محیط و نور طبیعی را ترجیح می دهم. البته که برای حالت های خاصی از عکاسی سیاه و سفید در هر موقعی از روز می توانید از آتلیه استفاده کنید. در غیر این صورت اگر به دنبال یک فضای رویایی با تاثیرگذاری بیشتر هستید، محیط طبیعی تنها انتخاب است”.

برای مطالعه بیشتر می توانید مقالات عکاسی از کودک در فضای باز و  عکاسی از کودک با نور طبیعی را مطالعه کنید.

8- برای بیشترین تاثیرگذاری، از دیافراگم های باز استفاده کنید.

النا می گوید: ” به یاد ندارم در عکاسی از کودکان، از دیافراگم کمتر از f2 استفاده کرده باشم. اگر در یک فضای شهری هستید که محیط پیرامون نیز به تمامی جزیی از داستان شماست (و می خواهید آن فضا در عکس منعکس شود)، از دیافراگم های بزرگتر استفاده کنید. یک لنز 85 میلی متری یا بیشتر در ترکیب با دیافراگم های باز و ایجاد فاصله کافی بین خودتان و سوژه، ترکیب خوبی خواهد بود. هم چنین به یاد داشته باشید که هرجا لازم است ISO را به گونه ای افزایش دهید که حداقل 160/1 ثانیه سرعت شاتر داشته باشید، چرا که بچه ها خیلی سریع تر از بزرگسالان حرکت می کنند”.

 

 

هاردیک اضافه می کند: ” به نظرم هیچ چیز بهتر از یک لنز فیکس (لنز پرایم یا فیکس لنزی ست که فاصله کانونی اش ثابت است) برای عکاسی از بچه ها مناسب نیست. من شخصاً یک لنز 50 یا 85 میلی متری فیکس با قابلیت حداقل دیافراگم f1.8  یا f1.4 را ترجیح می دهم. اگر بودجه تان اجازه می دهد، یک لنز تله 70-200 میلی متری کانن یا نیکون با حداقل دیافراگم f2.8 گزینه بسیار مناسبی است. همه این لنزها کمک می کنند تا با دیافراگم های باز بتوانید اطراف سوژه را به گونه ای از فوکوس خارج و محو کنید که حس رویایی عکستان به خوبی به مخاطب منتقل شود”.

9- با کمک دوستان و خانواده تمرین کنید.

اگر هدفتان این است که از راه عکاسی از کودکان درآمد داشته باشید، باید زمان قابل توجهی را روی این کار سرمایه گذاری کنید. رایان توصیه می کند: ” چند سال را به این کار اختصاص دهید و از بچه های دوستانتان به عنوان سوژه های تمرینی استفاده کنید. شما به زمان قابل توجهی نیاز دارید تا به خوبی بیاموزید چگونه باید با بچه ها صحبت و ارتباط برقرار کنید”.

 

 

10- شهرتتان دهان به دهان می چرخد و افزایش می یابد.

این شغل از طریق نقل و گفت و گو و توصیه های دهان به دهان رونق می گیرد. همان طور که النا اشاره می کند شبکه های اجتماعی می توانند در این باره مفید باشند: ” یک مادر خوشحال همیشه درباره عکس  و عکاسی صحبت می کند و آن ها را به دوستانش نشان می دهد. من همیشه نمونه های کوچکی از عکس هایم را همراه با واترمارک به مشتری ها می دهم که آماده به اشتراک گذاری در فضای مجازی هستند. همچنین اگر برایتان مقدور است تعدای مشتری داشته باشید که با اجازه خودشان از تعدادی از عکس هایی که برایشان گرفته اید برای تبلیغ استفاده کنید”.

 

 

11- اجازه بگیرید.

همواره در هنگام عکاسی از کودکان ملاحظات اخلاقی را در نظر داشته باشید. این به آن معناست که برای عکاسی از کودک بهتر است با والدین یا همراهانشان هماهنگ باشید.  النا در این باره تاکید می کند: ” زمانی که از بچه ها عکس می گیرم، یکی از والدین معمولاً باید حضور داشته باشد. همچنین من از آن ها می خواهم که همیشه از دور ناظر بر ما باشند تا من بتوانم با آرامش بیشتری فقط روی کار عکاسی متمرکز باشم”.

 

 

اگر عکاسی در محیط بیرون اتفاق می افتد، مساله اجازه گرفتن مهم تر می شود. همان طور که هاردیک می گوید: ” هر شخصی حریم خصوصی خودش را دارد که باید محترم شمرده شود. پس اگر در محلی کودکی را دیدید و علاقه مند بودید از او عکاسی کنید، قبل از این کار مودبانه از همراه او اجازه بگیرید. اگر قرار است که عکسی را که گرفته اید در جایی منتشر کنید، پیش از آن به سرپرست بچه ها یا والدین شان اطلاع دهید”.

12- مهم ترین توصیه : لذت ببرید.

رایان می گوید: ” از همه چیز لذت ببرید. من همیشه درباره اینکه هنگام عکاسی از کودکان با آن ها صحبت کنید می گویم اما در حقیقت هنگام انجام این کار در عمل، کمی احمقانه و ساده لوحانه عمل می کنم (هم سطح بچه ها می شوم). فارغ از اینکه من آن روز چه عکس هایی گرفته ام همواره دوست دارم آن ها در پایان خندان محل عکاسی را ترک کنند و برای دیدن نتیجه کار هیجان زده باشند”.

النا معتقد است: “برای عکاسی باید عاشقانه با بچه ها در تعامل باشید. هدف اول شما باید این باشد که اسباب شادی و لذت بردن بچه ها را فراهم کنید. زمانی که بچه ها احساس کنند از فضایی که در آن هستند لذت می برند، لحظه های فوق العاده ای برای شما می سازند تا از آن عکس بگیرید. و این از بهترین ترفندهای عکاسی کودک محسوب می شود “.

هاردیک در این باره معتقد است: “همه کاری که باید بکنید این است که همراه لحظه ها و حس و حال موجود باشید و رابطه ای مبتنی بر آرامش بین خودتان و آن ها برقرار کنید. محیط اطراف بچه ها را درک کنید، احساس بچه ها را دریابید، پس از آن لنز (فاصله کانونی) صحیح را انتخاب کنید، ترکیب بندی (قاب بندی) کنید و باقی ماجرا یک فرایند عالی است”.

 

 

منبع:www.photocrowd.com