عکاسی از کودک خجالتی چه راهکارهایی دارد؟

زمانی که از بچه ها عکاسی می کنید، گاهی با بعضی از آن ها مواجه می شوید که شخصیت درخشانشان را سریع ابراز می کنند، بسیار برون گرا هستند و عاشق دوربین. در مقابل گاهی با بعضی از آن ها روبرو می شوید که از غریبه ها بیزار اند و یا خود را از آن جعبه سیاهی (دوربین) به سرعت پنهان می کنند! در اینجاست که دغدغه عکاسی از کودک خجالتی برای بسیاری از عکاسان حوزه کودک مطرح می شود.

چاره چیست؟ 

جدا از اینکه منتظر بمانیم تا بچه از این دوران خجالت کشیدنشان عبور کنند و بزرگ تر شوند! چند نکته وجود دارد که در آموزش های آتلیه کودک به آن ها اشاره می شود.

خودتان را معرفی کنید

اگر این اول بار است که می خواهید از کودکی که نمی شناسید عکاسی کنید، در اولین مواجه، خودتان را با خوش رویی به او معرفی کنید. بگویید که هستید و قرار است چکار کنید. پیشنهاد من این است که خیلی روی اینکه قرار است عکاسی کنید تاکید نکنید. به جای این کار از اینکه قرار است چقدر باهم خوش بگذرد بگویید.

 

 

به آن ها کمی فضا بدهید.

در هنگام عکاسی از کودک خجالتی ، من معمولاً با لنز تله آغاز می کنم: یک لنز 70-200 با f2/8. با این کار می توانم از سوژه فاصله داشته باشم. در این فاصله که بچه دارد با فضا ارتباط برقرار می کند، من از فاصله دورتر تعدادی عکس از او بر می دارم.

 

 

علاقه نشان دهید

فارغ از اینکه سوژه چند سال دارد، با آن ها با احترام برخورد کنید و با آنها به گفتگو بپردازید. از آن ها سوال بپرسید. یک ارتباط فعال برقرار کنید. بچه ها از اینکه شما لذت ببرید لذت می برند و یک ارتباط واقعی شاد برایشان جذاب است.

 

 

بگذارید خودشان باشند

بعضی از کودکان خجالتی در مواجه با غریبه ها معمولاً سکوت می کنند و در خودشان فرو می روند. در این موارد اصلاً اشکال ندارد که از آن ها با همین حالتشان عکاسی کنید. مثلاً کودکی که پشت پاهای مادرش پنهان می شود یا آرام کنار درخت می ایستد؛ همین گونه که هستند از آن ها عکس بردارید.  نیاز نیست در همه عکس های کودکان، آن ها را در حال لبخند زدن ببینیم. گاهی بچه ها زمانی که حس کنند فشار از روی آن ها برداشته شده است، خجالت را کنار می گذارند و جلوی دوربین می آیند.

 

 

به آن ها اجازه دهید چیزی را که دوست دارند در کنارشان داشته باشند.

اگر متوجه شدید که سوژه جوانتان خجالتی است، بگذارید والدین چیزی را که کودکشان دوست دارد به آنجا بیاورند. مثلاً یک پتوی مورد علاقه اش یا یک اسباب بازی. گاهی همین که آن شیء مورد علاقه بچه ها نزدیکشان باشد، بچه ها راحت تر با موضوع برخورد می کنند.

و در پایان…

لبخند بزنید.

ساده است، اگر خودتان خنده رو نباشید و لبخند نزنید، مشکل است که بخواهید بچه ها یخشان آب شود و با شما همراه شوند و عکاسی از کودک خجالتی برای شما راحتتر می شود.

من در کار عکاسی ام، مشتریان زیادی داشته ام که همیشه پیش از عکاسی به من هشدار می دهند که بچه شان چقدر خجالتی است، از دوربین متنفر است و قطعاً به محض دیدن من و دوربین ام فرار خواهد کرد. خوشحالم که بگویم که من در تمام پروژه های عکاسی از کودکان هیچ وقت عکس را در حالی که بچه ها با من ارتباط برقرار نکرده اند، نگرفته ام.

علاقه من به بچه ها خالصانه است، همین است که باعث می شود با من راحت باشند. حالا من دارم فرمول امتحان پس داده خودم را با شما درمیان می گذارم. امیدوارم این روش ها برای شما هم جواب دهد.

شما چه راهکارهایی برای عکاسی از کودک خجالتی پیشنهاد می دهید؟ در قسمت دیدگاههای همین مقاله اعلام بفرمایید.

 

منبع: digital-photography-school.com

عکاسی از جشن تولد کودک

موارد بسیاری بوده است که پدر و مادرها از من درخواست عکاسی جشن تولد کودک کرده اند و این کار هربار برای من لذت بخش است.

عکاسی از کودک چندان کار آسانی نیست. به ویژه عکاسی از آن ها در جشن تولد ویژگی های خاص خود را دارد که عکاس را به چالش می کشد.

در جشن تولد معمولاً با حجم بالایی انرژی، فعالیت، تعامل و احساسات روبرو هستیم. این جشن محلی برای دیدن بالا و پایین های زندگی (حضور بچه ها و بزرگ تر ها همزمان درکنار هم) است. در عین حال جشن تولد، مکانی آشفته، پر از افراد و سوژه های در حال حرکت و محیطی در هم و برهم است و این برای عکاس و یافتن فرصت مناسب که دوربین به دست بگیرد و عکاسی کند یک چالش خواهد بود و خبری از آن نظم و راحتی که در آتلیه عکاسی کودک وجود دارد نیست. در ادامه به چند نکته که می تواند هنگام عکاسی از جشن تولد کودک کمک کند، اشاره شده است.

1- تعیین یک نفر به عنوان عکاس

هیچ چیز بدتر از این نیست که به انتهای جشن برسیم و متوجه شویم هیچ کس عکاسی نکرده است. یک نفر را مخصوص این کار در نظر بگیرید تا پس از پایان عکاسی و در آینده چیزی برای به یاد آوردن آن روز داشته باشید. این شخص می تواند مستقیماً به جشن شما تعلق نداشته باشد، بنابراین مهمان ها و دعوت شدگان بدون استرس می توانند از جشن لذت ببرند در حالی که کسی هست که عکاسی جشن تولد کودک را بر عهده گرفته است. همچنین پدر و مادر مطمئن خواهند بود که این کار توسط شخصی که به او اعتماد دارند انجام می شود.

 

2- از زاویه دید کودکان به جشن نگاه کنید.

از مهم ترین نکاتی که می توانم به آن اشاره کنم آن است که در محدوده ارتفاعی کودکان قرار بگیرید و از پایین از آن ها عکاسی کنید (با توجه به اینکه کودکان قد کوتاه تری دارند). بزرگترین اشتباهی که من در این جشن ها می بینم این است که یک بزرگسال، در حالی که ایستاده است از صحنه های مختلف عکاسی می کند. چندتایی از عکس ها می تواند از این زاویه باشد اما بهتر است بیشتر آن ها را در حالتی بگیرید که نشسته اید (یا در هر صورت هم ارتفاع قد کودکان هستید).

 

3- از زوایا و فاصله کانونی های گوناگون استفاده کنید.

چند عکس از بالا بگیرید. برای این کار می توانید روی صندلی بروید. این حالت عکاسی به ویژه وقتی گروهی از کودکان مشغول کاری هستند، خوب خواهد بود.

همچنین سعی کنید از فاصله کانونی های مختلف هم استفاده کنید. مثلاً تعدادی عکس که تمام صحنه جشن را پوشش می هند داشته باشید و در عین حال تعدای عکس هم که در آن ها روی المان مختلف موجود در جشن یا هر کدام از بچه ها زوم کرده اید. با ترکیب کردن این دو حالت (تغییر زوایه و تغییر فاصله کانونی) در پایان جشن آلبوم پرانرژی و سرزنده تری خواهید داشت.

 

4- وایت بالانس (White Balance) دوربین را تنظیم کنید.

از آن جا که معمولا جشن تولد کودک درون خانه برگزار می شود، مساله نور می تواند مهم باشد. در این حالت معمولاً تعدادی منبع نور با شدت های مختلف در محیط هستند که می توانند روی کیفیت عکس های شما تاثیر بگذارند. برای حل این مساله و اطمینان از اینکه رنگ عکس هایتان دچار مشکلی نخواهد شد، باید وایت بالانس دوربین را تنظیم کنید. موضوع وایت بالانس به تنهایی می تواند در یک مطلب جداگانه بررسی شود، اما به خاطر داشته باشید که اغلب دوربین های دیجیتال تنظیمات خودکار و متناسب با شرایط نوری محیط (مثلاً نور مهتابی، نور لامپ، هوای ابری، آفتابی و…) دارند. پیش از شروع عکاسی، وایت بالانس مناسب محیط را بیابید و آن را تنظیم کنید.

به یاد داشته باشید که لحظاتی در جشن وجود دارند که شما به طور ویژه نیاز دارید عکس ها گرم و پر انرژی باشند. (اشاره به این مساله که وایت بالانس در واقع تنظیمی است که با مفهوم دمای نور سر و کار دارد. چرا که هر نوری همان طور که یک رنگ دارد یک دما هم دارد و وایت بالانس میزان سردی و گرمی نور را مشخص می کند).

 

5- به دنبال جزییات باشید.

یک راه دیگر برای افزایش جذابیت عکس های جشن تولد، توجه به جزییات موجود در صحنه است. من به تجربه دریافته ام که در بسیاری از موارد، بهترین عکس ها قبل از رسیدن مهمان ها گرفته شده اند و شامل عکس هایی از کیک ها، بادکنک ها و دیگر موارد مثل بسته بندی هدیه ها و خود میز تولد هستند. گاهی خوب است که به این المان ها –که گفته شد- نزدیک شوید و کل قاب را با آن ها پر کنید. خواهید دید که این نوع عکس حتی ممکن است بیش از سایر عکس ها در آلبوم ها طرفدار داشته باشند.

 

6- فلاش غیر مستقیم و دیفیوزر

وقتی عکاسی از جشن تولد کودک به صورت داخلی باشد (جشن در خانه برگزار شود)، احتمالاً به چند منبع نور اضافی برای تامین نور مناسب نیاز خواهید داشت. برای جبران کمبود نور تا حدی می توانید از ISO کمک بگیرید (آن را افزایش دهید). هر چند افزایش آن بیش از مقدار مشخصی، بسته به کیفیت دوربین، نویز موجود در تصویر را زیاد می کند. اگر نور طبیعی کافی در اختیار نباشد، مجبور خواهید شد از فلاش استفاده کنید. اگر از hot–shoe  (گیره فلزی بالای دوربین، محل قرار دادن فلاش خارجی) استفاده کنید، در صورتی که نور را به سمت دیوار یا سقف بتابانید (که از تابش مستقیم جلوگیری کنید) یا از یک دیفیوز برای پخش کردن نور فلاش کمک بگیرید، نتیجه خوب خواهد بود. همه این روش ها کمک می کند تا نوری که در عکس می تابانید شدید نباشد (مشکل بسیاری از عکس ها).

 

7- دانستن برنامه جشن

برای آنکه بتوانید همه لحظات مهم جشن را عکاسی کنید، بهتر است از پیش بدانید که چه اتفاقاتی قرار است بیفتد. مثلاً بدانید که چه زمانی قرار است همه مهمان ها حاضر باشند، چه زمانی قرار است شمع تولد فوت شود، هدیه ها چه زمانی اهدا می شوند و … این به شما کمک می کند که پیش از هر اتفاقی بدانید که باید چگونه جایگیری کنید تا عکس مناسب را بگیرید.

 

8- عکس های بدون اطلاع بگیرید.

بیشتر عکس های جشن احتمالاً از همین نوع خواهند بود. یعنی عکس هایی که در آن یکی از بچه ها یا بزرگ تر ها در حالی که خودشان اطلاع ندارند، سوژه عکس شما شده اند.

در این راستا من معمولاً تعدادی عکس از اتفاقات حاشیه ای جشن بر می دارم. مثلاً وقتی بچه ها دارند دو یا چند نفری با هم بازی می کنند، چیزی می نوشند و یا مشغول فعالیت خاصی هستند.  نکته دیگر این است که وقتی مهمانی گرم شد، داخل اتفاقات باشید (به جای آن که فقط مثل ناظر و عکاس بیرون از جمع بایستید). در این موارد استفاده از لنزهای واید (فاصله کانونی کمتر) به کارتان می آید. در این حالت گاهی بهتر است از بچه ها بخواهید برایتان ژست بگیرند.

 

9- برای عکاسی ارتباط برقرار کنید.

من به تجربه دریافته ام تعدادی از بهترین عکس ها در جشن ها آن هایی هستند که حاصل ایحاد حس اشنایی و دوستی با کودکان بوده است. بنابراین تلاش کنید با ورود بچه ها به جشن با تک تکشان آشنا شوید. برای اینکه کمی صمیمیت ایجاد کنید نیاز خواهید داشت که مدتی دوربین را کنار بگذارید. اما نکته ای که در این مورد همیشه باید یادتان باشد عدم زیاده روی و احترام به حساسیت های والدین است. همان طور که می دانید در بسیاری موارد ممکن است به هر فعالیتی که بخواهید با کودکان انجام دهید به شکل بدبینانه ای نگاه شود (سو استفاده از کودکان و…). پس همواره از رضایت والدین برای عکاسی از کودکان اطمینان حاصل کنید.

 

10- عکس های آگاهانه بگیرید.

همان طورکه اشاره شد، بیشتر عکس ها همان عکس های تصادفی و بدون اطلاع (مورد هشت) خواهد بود. اما خوب است که عکس های هدفمند و با طرح و برنامه هم بگیرید. از قبل به این نوع عکس ها فکر کنید. با والدین درباره عکس های مشخصی که مورد درخواستشان است مشورت کنید. مثلاً برخی عکس های گروهی، عکس های مخصوص از کیک تولد، لحظه فوت کردن شمع ها، بازکردن هدیه ها و… .

 

11- قبل و بعد از جشن عکاسی کنید.

این که ببیند یک محل (مثلاً محل برگزاری جشن) و آدم های داخلش در طی چند ساعت به خاطر حضور و فعالیت کودکان چه تغییراتی می کنند، جالب است. محقق کردن این هدف نیازمند این است که از پیش بدانید چه عکس هایی قرار است بگیرید ( مورد ده). مثلاً بدانید که می خواهید از کودکی که تولدش است قبل از آماده شدن (برای جشن) و بعد از آن عکس بگیرید. نمونه دیگر همان عکاسی از بعضی المان های خاص قبل و بعد از جشن است (بهم ریختگی هایی که ممکن است به خاطر حضور بچه ها اتفاق بیفتد). مقایسه این حالت های قبل و بعد از جشن برای سوژه های عکستان می توانند نتایج بامزه ای داشته باشد.

 

12- در حالت پیوسته (Continuous shooting) عکاسی کنید.

یکی از موثرترین روش های عکاسی از جشن تولد کودک، استفاده مود (mood) عکاسی پیوسته است. چون این حالت مخصوص عکاسی از سوژه ها و موضوعات در حال حرکت است و برای جشنی که در آن کودکان دایماً در حال فعالیت هستند مناسب است. در عین حال چون می توانید در این حالت پیوسته شات بزنید، برای لحظات خاصی مانند فوت کردن شمع هم مناسب است (پشت سر هم در عرض چند ثانیه تعداد زیادی عکس بگیرید).

 

13- بزرگترها را فراموش نکنید.

در این جشن ها طبیعتاً بیشتر عکس ها به بچه ها اختصاص خواهد داشت. اما به یاد داشته باشید که بزرگتر ها هم حضور دارند و می توانید تعدادی عکس عالی با حضور آن ها داشته باشید. مثلاً واکنش های آن ها به رفتارها و کارهایی که بچه ها انجام می دهند گاهی سوژه هایی مناسبی برای عکاسی جشن تولد کودک خواهند بود. ضمناً آن هایی که فامیل درجه یک کودکی که تولدش است هستند، در الویت اند.

 

منبع: digital-photography-school.com

عکاسی از کودک با 10 نکته طلایی

در این مقاله ما قصد داریم که به شما 10 نکته مهم از عکاسی از کودک را بگوییم که بتوانید در هنگام عکسبرداری با مشکلات مواجه نشوید. اغلب خوانندگان آکادمی پیکسان اطلاع دارند که تیم ما به طور تخصصی در زمینه آتلیه کودک فعالیت دارد. در ادامه ده نکته طلایی در عکاسی از کودک را از زبان پدر سعید کوچولو با شما به اشتراک می گذاریم:

1.عکاسی مستند یا پرتره

در حالیکه که من از هفته اول تولد سعید عکس­های بامزۀ زیادی گرفتم، متوجه شدم در حقیقت عکسهای هفتۀ اول تولد او بیشتر شبیه یک مجموعه مستند شده است. تمرکز عکس­های من بر روی اولین­ها بود. اولین لحظه با مامان، اولین حمام، اولین بار روی ترازو( وزن او زیر 4.5 کیلوگرم بود)، اولین لباس بیرون، اولین ناخن گرفتن( از روز اول ناخن­های بلندی داشت)، اولین ملاقات با پدربزرگ و مادربزرگ و غیره. در نهایت از او و هرکسی که به ملاقاتش آمده بود عکس گرفتم (هدایای قشنگی می­شود) و تصمیم گرفتم عکس­های بامزه را تا زمانی که به خانه برگردیم و او اندکی جابیافتد به تعویق بیاندازم.

من در هفته­ ی اول چند عکس پرتره گرفتم اما در نهایت بیشتر آن­ها با سایر اعضای فامیل بود. در بازگشت به خانه و طی سه هفتۀ آِینده به گرفتن عکس­های مستند ادامه دادم اما در این بین عکس­های پرتره بیشتری نیز گرفتم. اغلب دوستانمان از تعادل بین سبک عکس­ها تمجید کردند.

2.یافتن زوایا

یکی از بزرگترین چالش­هایی که خیلی از دوستانم هنگام عکس برداری از کودک با آن روبرو هستند، یافتن زاویه مناسب برای عکاسی است. بخصوص در اولین روزهای تولد یافتن زاویه مناسب بسیار سخت است. چون نوزادان را قنداق می­کنند و 99% مواقع  آنچه که شما در نهایت از آن­ها می­بینید یک سر قرمز کوچک است. اگر به آن مجموعه از برآمدگی­ها، خراش­ها و سر بدشکل نوزادان تازه متولد شده را اضافه کنید می­ بینید که یافتن زاویۀ مناسب که باعث ذوق­ زدگی والدین شود می­تواند مشکل باشد.

اگر تسلیم نشوید، هنوز فرصت دارید در اینجا چیزهایی است که شاید بخواهید برای رفع مشکلات بالا امتحان کنید.

• پایین بیایید

یک نکته در بسیاری از عکس­های طبیعی نوزادان این است که باید تا سطح آن­ها پایین آمد. من تقریبا زمان زیادی از یک یا دو هفته گذشته را روی کف زمین کنار سعید سپری کرده­ ام. و فکر می­کنم این چیزی است که هر دو ما از آن لذت می­بریم و همچنین جای فوق­ العاده ­ای برای دوربین شماست. پایین آمدن و نزدیک شدن، یک مقدار در اندازۀ فاصلۀ کانونی چالش ایجاد می­کند(من معمولا از لنز 24-105 زوم و بازترین فاصلۀ کانونی استفاده می­کنم) اما در نهایت عکس­هایی به شما می­دهد که گویی به جای نگاه از بالا به کودک وارد جهان او شده ­اید.

• کلوز آپ

راه دیگر بهبود زاویه دید و گرفتن عکس­هایی صمیمانه ­تر، این است که یا بصورت فیزیکی به سوژه نزدیک شوید یا اینکه از فاصله کانونی بلندتر استفاده کنید. پیشنهاد من استفاده از فاصله کانونی بلندتر است زیرا نزدیک شدن زیاد به نوزاد و چپاندن لنز­های بزرگ به صورت فرزندتان ممکن است آن­ها را اندکی بترساند.

• عکس­های در حال مراقبت

 تعدادی از بهترین عکس­هایی که من طی ماه گذشته گرفتم آن­هایی بود که هنگام مراقبت افراد مختلف از سعید گرفته شد. این عمل باعث می­شود او بیشتر در موقعیت عمودی قرار گیرد که در نتیجه کمی بیشتر شبه انسان می­شود و زوایای بیشتری برای عکاسی در اختیار شما قرار می­دهد. چندین موقعیت را امتحان کنید( بغل کردن، نشاندن، میان بازوان گرفتن، روی شکم خواباندن و غیره) هرکدام این­ها فرصت­های متفاوتی را در اختیار شما قرار می­دهد. همچنین به خاطر بسپارید که تنها، نوزاد شما سوژۀ عکاسی نیست- پدر و مادر، پدربزرگ و مادربزرگ، دوستان و غیره همگی می­توانند به عکس شما معنا دهند و در آینده شما از داشتن این عکس­ها راضی و خوشحال خواهید بود تا صرفا عکس­های تکی نوزاد.

3. عکاسی ماکرو

Macro: عکاسی ماکرو یا تصویر برداری ماکرو نوعی عکاسی از نمای نزدیک، بطور معمول از سوژه‌ های کوچک است. بطور کلاسیک سوژه موجود در یک تصویر ماکرو بزرگ‌تر از اندازه آن در طبیعت بر روی نگاتیو بوده‌است. به هر شکل امروزه تصویر برداری ماکرو، تهیه تصویر از سوژه در ابعاد بزرگتر و واضح‌تر از آن چیزی است که در حیات دیده می‌شود.

ما عاشق نوزادان هستیم چون کوچک و بامزه اند( چی می­شد همین طوری بمونند). در کل، آن­ها بانمک اند اما بسیاری عضو کوچک و بامزه دارند که به عکاس مجموعه ای از موضوعات فوق العاده را می­دهد (به ویژه اگر روی آن­ها زوم کنید).

اگر دوربین شما حالت ماکرو دارد یا اینقدری خوش ­شانس هستید که لنز ماکرو دارید، یک بخش از بدن را انتخاب کنید (مانند دست، گوش، پا، دهان و غیره) از آن به عنوان فوکوس کامل عکس خود استفاده کنید. با این کار جزئیاتی که اغلب در عکس­های خیلی از ما نادیده گرفته می­شود برجسته می­شود و شما یک مجموعه کامل از تصاویر خواهید داشت که عکس­های سریالی فوق العاده ­ای می­شود.

4. ثبت لحظات خوش

چالش دیگر در رابطه با کودکان این است که مدت زیادی لبخند نمی­زنند. در حقیقت آن­ها اغلب کار زیادی جز خوابیدن، خوردن، خراب کردن و گریه کردن نمی­کنند…آیا چیز دیگری هم هست؟ در جستجوی لحظاتی باشید که کودک شما آرام و راضی است. ممکن است لبخند نزند اما زمان­هایی در روز هست که روتین روزانه بهتری برای عکاسی از کودک است تا زمان­های دیگر. در مورد سعید لحظه ­هایی را یافتم که به طور ویژه خوب بودند. یکی زمان حمام (او عاشق آن است) و دیگری اول روز وقتی که نیمی از غذایش را خورده و به او اجازه می­دهیم قبل از پایان غذا بازی کند. این­ها زمان­هایی است که مطمئنا ما با دو چشم باز و یا حتی یک یا دو قهقه روبرو می­شویم.

5. دوربین خود را نزدیک نگه دارید

کودک ما در حالت روتین تقریبا قابل پیش ­بینی است (به نظر می­رسد ما به نوعی او را به یک روال معمول عادت دادیم). اما لحظاتی در طول روز است که او کاری بامزه، خنده دار و کاری که ارزش ثبت کردن دارد می­کند. بدون دوربین، شما این لحظات را از دست می­دهید زیرا این لحظات معمولا گذرا هستند. ما DSLR خود را در اتاق نشیمن که اغلب زمان در آن سپری می­شود می­گذاریم اما حواسمان هست و در اتاق خواب نیز عکسبرداری می­کنیم.

6. به عکسبرداری ادامه دهید

کودکان هر روز تغییر می­کنند به خصوص در ماه­های اول تولد که بسیار دیدنی و استثنایی است. اگر شما در جستجوی تغییرات باشید ممکن است آن­ها را به آسانی از دست بدهید بنابراین مهم است که به طور مرتب عکاسی کنید. من دوستانی دارم که در روزهای اول تولد کودکشان صدها عکس گرفتند اما دیگر هیچ عکس جدیدی تا 6 ماهگی کودک نگرفتند. وقتی که عکس­های روزهای اول و شش ماهگی را باهم مقایسه کردند و متوجه تغییرات زیاد او شدند فهمیدند چیزهای زیادی را برای عکاسی از دست داده ­اند.

7. با Airbrush دوست باشید

خیلی از عکس­های کودکان که در سایت Flickr می­ بینید از هر لحاظ بی­ نقص و شگفت­ انگیزند. واقعیت این است که بسیاری ازکودکان کاملا بی ­نقص نیستند (اگرچه والدین شان نظر دیگری دارند). خراش­های کوچک، چشم­های قی کرده، آب دماغ آویزان، شیر خشک شده اطراف دهان، لکه ­های پوستی، خال و برآمدگی و غیره در تمام کودکان شایع است. شاید بخواهید همیشه یک شوینده نرم و مرطوب دستی داشته باشید که این چیزها را پاک کند اما هر کاری کنید در عکس­ها دیده خواهند شد.

در اکثر مواقع من اهمیتی به آن­ها نمی­دهم چون فکر می­کنم این چیزها کودک شما را همانگونه که هست نشان می­دهند و هیچ ایرادی در این امر وجود ندارد. اگرچه بعضی اوقات می­تواند کمی ناراحت کننده باشد. برای آن عکس­های بخصوصی که شاید دوست داشته باشید به عنوان هدیه بدهید می­توانید از روتوش پوست در فتوشاپ استفاده کنید. بیشتر ابزار ادیت عکس، انواع مخلتف airbrush و روتوش را دارند. حتی اگر در حد صاف کردن عکس باشد استفاده از آن را یاد بگیرید ، از نتیجه­ کار شگفت زده خواهید شد.

8. رنگ را حذف کنید

نکتۀ دیگر که شایسته است در ادیت عکس به آن توجه کنیم کم کردن رنگ عکس­های شماست. در واقع ما تعدادی از عکس­های سعید را سیاه و سفید کردیم که به چند دلیل خیلی مفید بود:

برای مقابله با خراش­ها و لک و لوک هایی که در بالا از آن صحبت شد فوق العاده است و شدت توجه به آن را کم می­کند. عکس­­های شما را به نوعی لطیف می­کند. کودکان موجوداتی کوچک و بغلی و لطیف­ اند و حذف یا کاهش رنگ­ها در این میان این صفات را تشدید می­کند. همچنین می­توانید رنگ­ها را به کمترین میزان برسانید یا حتی منجر به سیاه و سفید کردن عکسها شود. گذاشتن اندکی رنگ در عکس­ها به شما تصویری پاستلی می­دهد که باز همان حس لطافت در عکس­ها را ایجاد کرده و به آن نما و احساس بسیار متفاوتی می­دهد.

9. نوردهی غیر مستقیم

چالش دیگری که با آن مواجه شدم این است که در زمستان نور آفتاب سست است و خانۀ ما کم نور و دلگیر است. روزهایی بود که نسبتا هوا روشن­تر بود و عکاسی کنار پنجره با نور طبیعی نتایج فوق العاده ای داشت اما در اغلب موارد نیاز داشتم تا حدی از فلاش استفاده کنم.

من  تخصصی در نوردهی ندارم اما متوجه شدم بهترین نتایج زمانی به دست آمد که  از فلاشم به طریق bounce flash استفاده کردم- آن را به سقف تاباندم تا در نتیجه نور غیر مستقیم باشد. این کار، نور را پخش می­کرد و باعث می­شد در عکس­ها سعید کمتر محو شود و مهم­تر از آن به این معنی است که او با نور کور نشود (نمی خواهیم که فرزندان دلبندمان به خاطر وسواس عکاسی کور شوند) در واقع من از پزشک اطفال دربارۀ فلاش دوربین پرسیدم و توصیۀ او این بود که آسیبی نمی­ رساند اما برای حفظ آرامش در زمان عکاسی از کودک نور غیر مستقیم (فلاش بانس و پخش) بهتر است. مطمئنم دکترهای مختلف توصیه­ های متفاوتی خواهند داشت اما من حاشیۀ امن را با بانس فلاش رعایت کردم و تا جایی که ممکن بود از فلاش مستقیم اجتناب کردم. همچنین در این شیوه، عکس­ها طبیعی تر به نظر می­رسند.

اگر فلاش جهنده ندارید بالابردن ایزو و باز کردن دریچه دیافراگم دوربین را امتحان کنید که بدین معناست که حتی اگر ذره­ای نور در اتاق باشد دیگر نیازی نیست از فلاش استفاده کنید. راه حل بعدی، پخش نور فلاش با قرار دادن یک دستمال کاغذی روی فلاش است.

10. موقعیت شناس باشید

در اینجا دو چیز است که می­خواهم به آن اشاره کنم:

اول، زمانبندی در فرآیند عکاسی از کودک مهم است. کودکان خیلی تکان نمی­خورند اما تغییرات ظریفی در موقعیت و حالات چهره شان دارند که می­تواند عکس خوبی شود. من از زمان تولد سعید دوربین خود را روی عکاسی پیوسته تنظیم کردم زیرا دریافتم عکاسی تک فریم اغلب «آن لحظه» را از دست می­دهد. همچنین با عکسبرداری سه چهارتایی پشت سر هم عکس­های متوالی شگفت انگیزی گرفتم.

نکتۀ دومی که می­خواستم یادآوری کنم: تولد فرزند، صرفا یک فرصت عکاسی نیست و مهم است هر چند وقت یکبار در روز دوربین را زمین بگذاریم. اگر شبیه من باشید به راحتی قادرید با دوربین جلوی چشمانتان در خانه بچرخید و فراموش کنید از لحظه لذت ببرید. فقط عکس­های شگفت ­انگیز از کودکتان نگیرید . بلکه با او خاطره بسازید و بدانید که تعادل همیشه فوق العاده است.

 

منبع:digital-photography-school.com