عکس سیاه و سفید از کودکان

در این مطلب یک مجموعه عکس سیاه و سفید از کودکان و نوزادان بصورت سیاه و سفید بارگذاری شده اند.

در صورتی که مایلید عکس کودک خود را بصورت سیاه و سفید در بیاورید، می توانید به مقاله آموزش ساخت عکس سیاه و سفید مراجعه کنید.

 

 

 

 

 

 

 

نوردهی در عکاسی کودکان

عکاسان حرفه ای بیشترین توصیه هایشان در مورد نور است. نور و نوردهی بدون شک از مهم ترین جنبه های عکاسی و نه فقط عکاسی کودکان است. این تقریباً غیرممکن است که بدون نوردهی خوب، عکسی بگیرید که بتوانید مشکل نوردهی آن را بعد از عکاسی و در مرحله ویرایش عکس با ابزارهایی مثل فوتوشاپ حل کنید. من یکی دوبار توانسته ام این کار را انجام دهم اما بی شک باید بتوانید در محل عکاسی بهترین نوردهی در عکاسی کودک را انجام دهید.

لطفاً مطلب ما درباره راهنمایی ها و راهکارهای فتوشاپ در نوردهی عکس را در این خصوص ببینید.

بهترین حالت، عکاسی از کودک با نور طبیعی است. کودک را در کنار یک پنجره روشن از نور یا زیر سایه یک درخت قرار دهید و به این ترتیب تمام قدرت خورشید را در اختیار خواهید داشت. حتماً تست کنید اما تاجایی که ممکن است در زیر نور کاملاً مستقیم و بی واسطه خورشید عکاسی نکنید. این نوع نور (کاملاً مستقیم) می توانند سیستم نورسنجی دوربین  (metering) را تحت الشعاع قرار دهد و سایه های نامناسبی در عکس ایجاد می کند. هرچند در مواردی می توانید در نور مستقیم و نامناسب هم عکاسی کنید، برای این کار نیاز دارید کمی درباره تنظیمات دوربین آموزش ببینید و تمرین کنید.

در نوردهی عکاسی کودک با فلاش مستقیم… خیر!

در نوردهی در عکاسی کودک سعی کنید از این گزینه دوری کنید. این حالت سایه های بزرگی در پشت سوژه ایجاد می کند و قرمزی چشم ها هم از دیگر مشکلات استفاده از آن است. همچنین استفاده از نور فلاش به شکل مستقیم به نوعی نشانه ای از غیرحرفه ای بودن شما در عکاسی است. تنها روش استفاده قابل قبول از فلاش مستفیم استفاده از آن در قالب تکنیک fill-in-flash است.

*توضیح در مورد fill-in-flash: این تکنیک در واقع می تواند شامل استفاده از فلاش اصلی دوربین یا فلاش های سیار یا جداگانه ای باشد که شما استفاده می کنید. در هر دوی این حالت ها استفاده از تکنیک fill-in-flash به معنای استفاده کنترل شده از نور مستقیم فلاش است. مثلاً در دوربین های کانن، در حالتی که دوربین را روی P mode قرار می دهید، می توانید از جبران نوری فلاش (Flash Exposure Compensation) استفاده کنید. در این حالت (FEC) نوری که از فلاش برای خارج می شود را کنترل می کنید تا بیش از حد روشن نباشد. هم چنین دقت کنید این جبران نوری فلاش را با جبران نوری کلی دوربین (Exposure  compensation) اشتباه نگیرید. حالت دوم مخصوص تنظیم نور محیط است و حالت اول مربوط به تنظیم نورخروجی از فلاش دوربین تان.

یک کاربرد دیگر و مجاز برای استفاده از فلاش مستقیم در نوردهی عکاسی کودک، زمانی است که می خواهید با نور شدید خورشید مقابله کنید. زمانی که نور طبیعی چنان شدید است که بر روی صورت کودک سایه شدیدی انداخته است و می خواهید با فلاش آن را از بین ببرید.

در مقابل، استفاده از فلاش غیر مستقیم (bounced flash) بسیار کاربردی است. با بازتاباندن نور فلاش از یک سطح دیگر به صورت سوژه، باعث می شوید که نور در این حالت به صورت پخش شده و مناسب تری به صورت او برسد و اثرات فلاش مستقیم را نداشته باشد.

برای اطلاعات بیشتر در این مورد مطلب ما درباره عکاسی با فلاش را ببینید.

بعد از نور طبیعی، بهترین روش نوردهی در عکاسی کودک از نظر من استفاده از سافت باکس (soft box) است. من سافت باکس خودم را همیشه همراهم می برم. آن ها انداره های متنوعی دارند. از کوچکترین آن ها کی می توانید به عنوان دیفیوزر در اطراف فلاش استفاده کنید، تا ابعاد بزرگ آن ها در حدود 2-3 مترمربع. کارکرد اصلی این سافت باکس ها دیفیوز کردن نور فلاش است تا یک نور کاملاً لطیف و بدون شدت و پخش شدگی مناسب تحویل بگیرید. نور پخش شده تاثیر بسیار خوبی روی لطافت بخشیدن به تصویری که از سوژه خلق می کنید، دارد. اگر در فکر خرید یا استفاده از نور استودیویی هستید، سافت باکس ها بسیار به کارتان می آید.

 

منبع:www.all-things-photography.com

عکاسی کودک در فضای باز

بچه ها یکی از سوژه های مورد علاقه بیشتر مردم برای عکاسی هستند، اما مانند هر سوژه ای، آن ها هم چالش های عکاسی خاص خودشان را دارند. اجازه دهید در ادامه نگاهی به چند روش برای عکاسی کودک در فضای باز اشاره کنیم.

چرا نور طبیعی بهترین نور است؟

بچه ها مانند تمام سوژه های انسانی، در حالت که در نور طبیعی در فضای باز باشند، به بهترین شکل ممکن در عکس ثبت می شوند. نور لطیف و طبیعی به صورت سوژه حالتی دلپذیرتر می دهد و کمک می کند که پوست صاف تر به نظر برسد و سایه های شدید روی صورت را از بین می برد.

استفاده از فلاش برای بچه ها و کوچکترها ممکن است باعث پلک زدن و یا حتی ترس و گریه کردن آن ها شود. هم چنین نور فلاش باعث می شود تا عمق و بعد موجود در فضای عکس در حالت طبیعی را به خاطر شدت نور فلاش که به صورت یکسان به همه جا می تابد، از دست بدهید. چرا که این سایه روشن های ظریف موجود به خاطر نور طبیعی هستند که به عکس جزییات، حس و عمق می بخشند.

 

 

هنگامی که در جستجوی یک زمان مناسب برای استفاده از نور طبیعی برای عکاسی از کودکان در فضای باز هستید، یادتان باشد که نور میانه روز به خاطر سایه های شدیدی که ایجاد می کند، اصلاً مناسب نیست. بهترین زمان ها برای عکاسی در طول روز، یکی اوایل طلوع آفتاب و دیگری نزدیک به غروب است. این زمان ها به ساعت طلایی معروف هستند. در این ساعت ها چون خورشید در پایین آسمان است، نور به نرمی به سوژه می تابد و درخشش لطیفی ایجاد می کند. بنابراین در این ساعت طلایی یک زاویه مناسب برای تابیدن نور از یک سمت به سوژه بیابید، نتیجه بعید است بد باشد.

اگر به هر دلیلی نمی توانید در ساعت طلایی عکاسی کنید و مجبورید در طول روز این کار را انجام دهید، چند راه برای کم کردن مشکلات در این ساعت ها وجود دارد. نخست اینکه سعی کنید تا حد ممکن از مکان هایی که نور خورشید مستقیم و شدید است دور بمانید. به جای آن دنبال جایی باشید که تا حدودی سایه است. از کودک بخواهید روبه آسمان بایستد تا صورتش کاملاً روشن باشد. می توانید از یک فلاش پر کننده (fill flash) یا سیار (portable flash) برای پر کردن سایه هایی که احتمالاً (به خاطر نور شدید میانه روز) روی بعضی نقاط صورت می افتد، استفاده کنید.

چطور شاد، غریزی و در لحظه عکاسی کنیم؟

توانایی تمرکز بچه ها کم است و اکثرشان در حال بالا و پایین پریدن هستند. بچه ها کمتر برای مدت طولانی یک جا می نشینند و بنابراین سخت خواهد بود که از آن ها انتظار همکاری برای ژست عکاسی داشته باشیم. محیط داخلی یا آتلیه کودک می توانند برای بچه ها ترس آور باشند. همین باعث می شود که کار عکاسی هم برای عکاس ناامید کننده و بدون نتیجه نامطلوب باشد. در عوض عکاسی کودک در فضای باز مانند پارک ها، ساحل، حیاط خانه یا باغ و باغچه بسیار مناسب تر است.

 

 

بعضی از والدین عادت دارند که پیش از شروع کار عکاسی، به بچه ها اخطار بدهند که باید بسیار منضبط رفتار کنند. در حالی که این اتفاق باعث می شود بچه ها نیاز به زمان بیشتری داشته باشند تا خودشان را پیدا کنند، از استرس اولیه حاصل از تذکرات راحت شوند و خودشان را رها کنند. ژست های خشک و لبخندهای پنیری (اشاره به چیززززز) آن چیزی نیستند که در عکاسی کودک باید به دنبالشان باشید. بنابراین ضروری است که بچه ها در هنگام عکاسی شاد و راحت باشند و به آن ها اجازه دهید هراز گاهی بیایند و نتیجه عکس را در دوربین ببینید. همراه آوردن یک سرگرمی با اجازه والدین می تواند یک راه خوب برای تهییج بچه ای که خسته شده است، به ادامه کار عکاسی باشد.

یک جلسه عکاسی در فضای باز به شما امکان عکاسی از حرکت (action shots) می دهد. مواردی که بچه ها در حال دویدن در چمن، ماسه بازی در ساحل، بازی کردن با اسباب بازی هایشان یا سایر بچه ها هستند فرصت های عالی برای عکاسی خواهد بود. در این موارد گرفتن عکس های پشت سر هم از فعالیت های بچه ها می تواند بیشتر حتی شبیه یک مستند شود تا عکاسی پرتره کودک.

بچه ها، مانند بزرگسالان، هرکدام اشخاصی با ویژگی های منحصر به فرد هستند و یکی از کارهای شما در عکاسی کودک در فضای باز این است که شخصیت خاص هر کدام را در عکس هایشان ثبت کنید. یک راه برای محقق کردن این هدف این است که زمانی را به شناخت آن ها اختصاص دهید (پیش از شروع به کار عکاسی). با این کار خواهید فهمید چه ویژگی های شخصیتی دارند: خجالتی اند، برون گرا هستند، جدی و مشتاق اند، با مزه اند یا فقط فعال هستند یا… می توانید ایده های جدیدی به کار بگیرید تا هرچه بهتر ویژگی های هر کدام از سوژه ها را در پرتره هایشان منعکس کنید.

همان طور که گفته شد راه های عادی عکاسی برای گرفتن خنده و حالت طبیعی از سوژه ها در مورد بچه ها جواب نمی دهد. پس باید به بازی ها و ترفندهای ویژه ای روی بیاورید. مانند دالی بازی در پشت دوربین و یا مثلاً بچه گانه یا کارتونی حرف زدن احتمالاً باعث می شود که بچه ها یک خنده کاملاً طبیعی به شما تحویل بدهند که به کارتان می آید. یادتان باشد که بچه ها معمولاً در اوایل روز در بهترین و خوش خلق ترین حالتشان هستند. هر چه به انتهای روز نزدیک می شویم، خستگی باعث می شود که همکاری با شما برایشان سخت تر شود. همچین اگر مادر کودک رضایت دارد ثبت یک پرتره مادر و فرزندی در فضای بیرونی که مادر در حال مراقبت از کودک است، می تواند به لحاظ احساسی بسیار تاثیرگذار باشد. برای اطلاعات بیشتر می توانید مقاله آموزش عکاسی مادر و کودک را مطالعه کنید.

بهترین تنظیمات دوربین برای عکاسی کودک در فضای باز

برای آنکه بتوانید بهترین فوکوس را روی صورت بچه ها داشته باشید تنظیم نیمه دستی/اتوماتیک دوربین را در حالت اولویت دیافراگم (شما دیافراگم را تنظیم می کنید و دوربین خودکار سرعت شاتر و ایزو را) قرار دهید. یک اندازه دیافراگم خوب برای شروع می تواند f5.6  باشد. این اندازه دیافراگم مناسبی برای مات کردن (blur) کردن فضای خارج از فوکوس و اطراف و پشت سر سوژه است.

 

 

یک اصل در مورد عکاسی با دوربین های دیجیتال استفاده از کمترین ISO ممکن است. اما در مواردی که نور کم است، می توانید تا ISO 800 هم بالا بروید تا سرعت شاتر مناسب را فراهم کنید. هر چند به هر حال بالاتر رفتن از این مقدار ISO می تواند حجم بالایی نویز در تصویر ایجاد کند.

توضیح: از الویت های یادگیری عکاسی با دوربین های دیجیتال، آموختن رابطه بین اعضای مثلت نور در این دوربین هاست: دیافراگم-شاتر-ISO. توصیه می شود پیش از هرکاری این سه ابزار و ارتباط منطقی آن ها را با  هم بیاموزید.

برای ثبت عکس ار بچه ها در حال حرکت کردن، یک سرعت شاتر به اندازه کافی بالا ضروریست. اگر در حال عکاسی روی حالت دیافراگم (الویت دیافراگم) هستید و سرعت شاتر بیش از حد طولانی دارید (چون در این حالت سرعت شاتر را دوربین اتوماتیک با توجه به اندازه ای که شما برای دیافراگم می خواهید تعیین می کند)، باید کمی تغییرات ایجاد کنید. یک سرعت شاتر 1/500 ثانیه یا حتی کمتر (سریع تر) برای ثبت یک تصویر واضح (شارپ) در این حالت ها نیاز است. اگر برایتان مقدور نیست که چنین سرعت مناسبی را ایجاد کنید، دوربین را در حالت ورزشی (sport mode) قرار دهید. این حالت مخصوص عکاسی از سوژه های در حال حرکت است.

یک لنز زوم یا تله (zoom lens) در محدوده 70-200 میلی متر انتخاب خوبی برای عکاسی پرتره از بچه هاست. این لنز به شما امکان می دهد تا از سوژه (بچه) به اندازه کافی فاصله بگیرید و در عین حال کاملاً قاب را با او پر کنید. اگر در فضایی با نور کم عکاسی می کنید، لنزهای سریع تر و با کیفیت بالاتر بهتر خواهند بود (هرچند گران تر هستند).

نکات و ترفند های بیشتر

• همیشه به المان های اضافی که ممکن است در پشت زمینه عکس باشد دقت کنید، همان طور که حواستان به تمام المان های دیگر عکس است. مثلاً یک شاخه درخت که در پشت سر بچه به گونه ای قرار گرفته است که گویی از داخل سر اون بیرون زده است، ممکن است به سختی دیده شود. همچنین به المان هایی که قرار است بعداً به آن ها دقت کنید بپردازید (بعداً دیر می شود!). مثلاً قطع نشدن سر یا دست و پا در پرتره های تمام قد.
• لباسی که بچه ها می پوشند برای عکاسی پرتره اهمیت دارد. لباس های با طرح راه راه یا الگو دار گزینه های مناسبی نیستند، چرا که نگاه را از صورت سوژه منحرف می کنند. هرچند این یک قاعده کلی نیست و ممکن است در زمان هایی، ویژگی های شخصیتی کودکی که از او عکاسی می کنید این شکل از لباس پوشیدن را توجیه کند. هدف خلاقانه یا نهایی شما هر چه هست باید به یاد داشته باشید که بچه ها در هنگام عکاسی در حالتی رها، آزاد و بدون استرس باشند و این با لباس های رسمی معمولاً محقق نمی شود.
• از آن جا که عکاسی از بچه ها در فضای باز نیاز به تحرک و صرف انرژی زیاد توسط عکاس دارد، سعی کنید کمترین لوازم دست و پاگیر ممکن را با خود ببرید. گاهی ممکن است در حالی که کوله عکاسی تان را به پشت دارید، دنبال سوژه بدوید.

در آخر اینکه: خیلی زیاد عکس بگیرید. اگر فقط بخواهید دوربین به دست منتظر لحظه مناسب باشید احتمالاً آن لحظه را از دست می دهید. عکس های زیاد از فواصل و زوایای متعدد بگیرید. قطعاً در این حالت تعداد زیادی عکس بد هم خواهید داشت (مثلاً فوکوس نبودن سوژه). اما در هرحال با این روش تعدای عکس عالی در پایان خواهید داشت.

 

 

منبع:www.lightstalking.com

عکاسی از کودکان در خانه با 8 راهنمایی عالی

خانه از بهترین مکان ها برای عکاسی از کودکان است. چرا که آن ها در محیطی که در آن احساس امنیت می کنند قرار دارند و شما می توانید از آن ها در حالی که غرق در فعالیت های روزانه همراه با تمام واکنش های طبیعی شان هستند، عکس بردارید.

با این همه عکاسی از کودکان در خانه می تواند چالشی و فرساینده هم باشد. مهم ترین دلیل این است که کودکان دایماً در حرکت اند و در عین حال نور ضعیف داخلی هم سرعت شاتر شما را محدود می کند. با این احوالات چه راهکارهایی برای عکاسی از کودکان در خانه وجود دارد؟

1- با دیافراگم باز عکاسی کنید

در درجه اول مهم این است که با دیافراگم باز عکاسی کنید (عدد دیافراگم/f را کاهش هید). با این کار نور ورودی به دوربین بیشتر خواهد بود و در نتیجه: سرعت شاتر بالاتری خواهید داشت. استفاده از دیافراگم باز عمقِ میدانِ وضوحِ تصویر را کاهش می دهد (سوژه ی در فوکوس کاملاً از محیط پیرامونش جدا می شود). این حالت بیشتر برای عکاسی پرتره (عکاسی از چهره) مناسب است. در میان انواع و اقسام لنزهای با دیاف های باز، یک لنز 50 میلی متر در دسترس ترین گزینه است.

2- ISO را افزایش دهید

همان طور که می دانید ISO یک ضلع از مثلث عکاسی دیجیتال (ISO، دیافراگم، سرعت شاتر) است که به شما این امکان را می دهد تا تغییراتی در اندازه دهانه دیافراگم و سرعت شاتر انتخابی تان بدهید. ISO بالاتر به معنای نویز بیشتر در عکس خواهد بود. معمولاً نیاز خواهید داشت که بنا بر تجربه شخصی بفهمید چه سطحی از نویز در تصویر به کیفیت مورد نظر شما آسیبی نمی زند. این موضوع به سنسور دوربین بستگی دارد اما در عین حال به سایز عکسی که قرار است چاپ شود هم ارتباط پیدا می کند.

تعداد زیادی از نرم افزارها هستند که در کاهش نویز به شما کمک  می کنند. همچنین تبدیل عکس به سیاه و سفید تا حد زیادی نویز رنگ ها را از بین می برد.

 

 

3- حواستان به فاصله کانونی باشد

اگر روی دست عکاسی می کنید (بدون سه پایه)، هر چه که لنز را تله کنید (زوم کنید)، لرزش دوربین بیشتر خواهد شد. برای اجتناب از تار (blur) شدن، نیاز خواهید داشت تا سرعت شاتر را کم کنید. اگر در حال عکاسی با فاصله کانونی 70 میلی متر هستید، حداقل به سرعت شاتر 1/80  ثانیه و اگر فاصله کانونی تان روی 200 میلی متر است، باید 1/200 ثانیه را برای سرعت شاتر در نظر بگیرید تا عکستان شارپ باشد.

 

 

4- از VR) Vibration Reduction) استفاده کنید

این نکته ساده ایست که معمولاً فراموش می شود. اگر لنزتان قابلیت کاهش لرزش دارد، حتماً مطمئن شوید که آن را فعال کرده اید: این قابلیت در لنزهای نیکون با علامت VR و در لنزهای کانن با علامت IS نشان داده می شود.

 

 

5- لنزتان را تمیز کنید

اطمینان حاصل کنید که لنزتان تمیز است و گرد و غبار ندارد. غبار و کثیفی روی لنز، می تواند به وضوح روی نور ورودی به داخل دوربین تاثیر بگذارد. استفاده از یک فیلتر فرابنفش (UV) نیز منجر به کاهش نور ورودی به لنز می شود (به جز در مواردی که فیلتر UV تان از بهترین برند ها باشد). بنابراین به این فیلتر در عکاسی داخل خانه نیاز نخواهید داشت.

 

 

6- به دنبال بهترین نور باشید

همه چیز به دوربین و کیفیت آن بر نمی گردد، بلکه شما و جایگیری تان برای استفاده از بهترین نور نیز مهم است. داشتن شرایط نوری بهتر به سادگی می تواند با تغییر زاویه و یا مثلاً تغییر میزان باز و بسته بودن پرده های خانه فراهم شود. پنجره ها بهترین منابع نوری هستند. هم چنین در شرایط تاریک با یک منبع نور می توانید خلاقانه عکاسی کنید.

 

 

7- از رفلکتور و فلاش استفاده کنید

عکاسی از کودک در خانه (فضای داخلی) لزوماً به این معنا نیست که فقط باید به منابع نور موجود بسنده کنید، می توانید تمرکزتان را روی نور طبیعی بگذارید اما در عین حال از رفلکتورها استفاده کنید. تهیه رفلکتورها معمولاً هزینه بردار نیست، اما حتی اگر نمی خواهید آن ها را بخرید، می توانید خودتان رفلکتور بسازید. مثلاً استفاده از مقوای سفید یا قوم. رفلکتور را جوری نگه دارید که نور را از منبع نور دریافت کند و به جای مناسب (مثلاً صورت سوژه) باز بتابد.

 

 

همه ما معمولاً از عکس هایی که با نور فلاش برداشته شده اند، بیزاریم. اما استفاده مناسب از فلاش گاهی راهگشاست. نوری که فلاش تولید می کند، معمولاً آن چنان شدید است که حالت طبیعی موجود در فضای عکاسی را تغییر می دهد. اما اگر فلاش تنها منبع نوری تان است، یک دیفیوزر اضافه کنید تا نور را از حالت آزار دهنده اولیه اش خارج کنید. تعداد زیادی از انواع دیفیوزر ها در بازار هستند. اما در این مورد هم می توانید خودتان یک نمونه بسازید. راهنماهای آنلاین بسیاری برای ساخت دیفیوزر وجود دارد.

فلاش اکسترنال (فلاشی که متعلق به خود دوربین نیستند) نور کنترل شده بیشتری در اختیارتان می گذارد تا با خلاقیت بیشتری عمل کنید. مسلط شدن به نحوه استفاده از این گونه فلاش ها خود یک امر زمان بر است. اما دو راهکار ساده وجود دارد که می توانید با همین hot-shoe دوربین تان (گیره فلزی بالای دوربین که محل نصب فلاش اکستنرنال است) بهتر عکاسی کنید. اولین نکته این که از کنترل دستی (manual) برای کاهش قدرت نور استفاده کنید؛ نکته دوم اینکه غیر مستقیم نور بتابانید: به سقف سفید رنگ یا هر وسیله ای با رنگ روشن که نور را پخش (دیفیوز) می کند، نور بتابانید.

8- از سوژه در حال حرکت عکاسی کنید

اگر کودکی که از آن عکاسی می کنید خیلی کوچک نیست و در عکاسی به اندازه کافی صبور است ، می توانید از سه پایه و سرعت شاتر کم استفاده کنید تا پرتره های خوبی ثبت کنید. اما استفاده از سرعت شاتر پایین برای ایجاد موشن بلور (motion blur)-زمانی که سرعت شاتر پایین است و سوژه در حال حرکت- هم می تواند به نتایج جالبی منجر شود (به ویژه زمانی که دوربین روی سه پایه باشد و مشکل لرزش هم نداشته باشید). پس چرا امتحانش نکنید؟

 

 

منبع:www.picturecorrect.com

آموزش راه اندازی آتلیه کودک

عکاسی از جمله مشاغلی است که از زمان های دور تا کنون، برای همه اقشار مردم، پدیده ای جذاب و خاطره انگیز بوده است. برخی افراد معمولا از زاویه هنری به این شغل نگاه می کنند و بعضی دیگر از مردم ، به پدیده عکاسی و راه اندازی آتلیه کودک ، با دیدی کاملا اقتصادی نگاه می کنند و به منظور کسب در آمد و گذران زندگی به این هنر معاصر نگاه می کنند.

یک آتلیه عکاسی اگر به صورتی اصولی و صحیح بنا شود و تجهیزات مناسب و تخصصی روز عکاسی را دارا باشد می تواند منبع درآمد خوبی برای صاحب آتلیه باشد. در عصر جدید که خانواده ها و پدر و مادرها اهمیت و وقت بیشتری برای فرزندان خود قائل هستند و اختصاص می دهند، به نظر می رسد که درآمد آتلیه کودک، نسبت به سایر شاخه های عکاسی بالاتر باشد، اما مساله این است که شما برای موفقیت در این راه نباید تنها به درآمد آن فکرکنید و باید اصول و ضوابط خاصی را برای شکوفا شدن در این زمینه رعایت کنید. شما را به مطالعه ادامه این مقاله که به آموزش راه اندازی آتلیه کودک می پردازد، دعوت میکنیم.

 

اخذ مجوز برای آتلیه کودک

در گام اول شما باید قبل از هرکاری، مجوز تاسیس یک آتلیه کودک را اخذ نمایید و برای انجام این کار باید مدارک لازم برای زدن آتلیه، که توسط اتحادیه صنف عکاسان و فیلمبرداران تعیین شده است را تهیه و تحویل اتحادیه دهید. که البته این قوانین ممکن است بسته به شهر محل سونت شما متفاوت باشد. پس از اخذ مجوز باید هزینه برپایی آتلیه کودک را نسبت به متراژ آتلیه کودک انتخاب شده و نوع تجهیزاتی که قصد دارید در آن مورد استفاده قرار دهید را محاسبه کنید.

 

انتخاب مکان مناسب برای آتلیه کودک

برای برپایی یک آتلیه کودک ، به تجهیزات خاصی احتیاج دارید، علاوه بر این باید یک محل مناسب و ایده آل برای قرار دادن وسایل و تجهیزات و چیدمان دکوراسیون آتلیه خود در نظر بگیرید.

مساحت مناسب برای برپایی یک آتلیه عکاسی کودک خوب بین 60 تا 100 متر است. درچنین مساحتی شما باید حداقل یک فضا برای عکاسی از کودک یا همان استودیو عکاسی، دفتر مدیریت، سالن انتظار برای مشتری ها و محلی برای نگهداری و ارائه نمونه کارهای عکاسی و یک یا چند اتاق بسته به وسعت محل انتخاب شده برای ویرایش و آماده سازی عکس ها در نظر بگیرید. فراموش نکنید که تزئینات و طراحی آتلیه کودک شما می توانید در جذب مشتری بیشتر به شما، کمک شایانی کند.

 

تهیه امکانات و پرسنل خوب برای آتلیه کودک

یک آتلیه کودک موفق در وهله اول به یک اکیپ مجرب، ایده پرداز و باحوصله احتیاج دارد تا با گذر زمان بتوان شکیل ترین عکس ها را به مراجعه کنندگان ارائه داد. وسایل و تجهیزات مورد نیاز برای یک آتلیه کودک تا حد زیادی مانند سایر آتلیه های عکاسی است. البته در بعضی جزئیات کوچک مثل  لنزها، دیزاین و تجهیزات مورد استفاده ، تفاوت هایی جزئی وجود دارد. برای یک آتلیه کودک و نوزاد باید تجهیزات تخصصی عکاسی کودکان را در محیطی کاملا کودکانه و شاد فراهم کرد.

 

هزینه راه اندازی آتلیه کودک

شاید فکر کنید مهمترین وسیله برای یک آتلیه کودک، دوربین عکاسی خوب و با کیفیت است اما بهتر است بدانید که اگر سایر تجهیزات عکاسی مهیا نباشد، از دوربین عکاسی به تنهایی، کار زیادی بر نمی آید، وسایل نور پردازی شما باید کامل و بی نقص باشد.

 

وسایل مورد نیاز برای آتلیه عکاسی کودک عبارتند از:

• دوربین عکاسی
• نور
• فلاش
• چتر
• سافت باکس
• سه پایه
• پرده

شاید تصور کنید برای این تجهیزات مبلغ زیادی باید کنار بگذارید، اما بد نیست بدانید به عنوان سرمایه اولیه برای آتلیه کودک، تقریبا به 15 الی 20 میلیون تومان پول برای تهیه تجهیزات و امکانات لازم نیازدارید. به یاد داشته باشید که اجاره دوربین و تجهیزات امری مقرون به صرفه نیست پس از ابتدا به دنبال خرید تجهیزات باشید.

 

انتخاب دکوراسیون جذاب برای آتلیه کودک

اگر قصد دارید  کارهای تخصصی مانند عکاسی از کودک را انجام دهید باید کمی آتلیه خود را به روز و مجهز کنید. در آتلیه کودک شما می توانید از توپ و عروسک یا لباس شب یلدا، کریسمس، فارغ التحصیلی و… به منظور طراحی جذاب تر و شیک تر محیط آتلیه استفاده کنید. هرچه رنگ و لعاب دکوراسیون بیشتر باشد، مشتری ها بیشتر جذب شما و آتلیه تان می شوند. مثلا در راه اندازی آتلیه کودک می توانید با استفاده از عروسکهای محبوب کارتونی مانند زی زی گولو، پینوکیو، مجید دلبندم و یا کارت پستال های زیبا هر بچه بازیگوشی را مجاب به عکاسی کنید.

 

انتخاب تدوینگر حرفه ای برای آتلیه کودک

تدوین امری مهم در یک آتلیه عکاسی کودک به حساب می آید. اگر بعد از مدتی سرتان شلوغ و کار و کاسبی شما رونق پیدا کرد باید به دنبال استخدام یک تدوینگر خوب هم باشید. اتحادیه صنف عکاسان و فیلمبرداران، آتلیه های عکاسی را بر مبنای تجهیزات، سابقه و مهمتر از همه کیفیت کار به سه درجه تقسیم و تعرفه عکس های پرسنلی و قیمت عکس آتلیه کودک براساس همین درجه بندی اعلام می شود.

 

رعایت نظم و انضباط و حقوق مشتری

منظور از آموزش راه اندازی آتلیه کودک، فراهم آوردن بستری برای یادگیری و ارائه صحیح و اصولی کار به منظور جذب و رضایت بیشتر مشتری است. هر چه با مشتری صادقانه تر برخورد کنید رونق کسب و کار شما بیشتر خواهد بود.

 

 به طور کلی راه اندازی یک آتلیه کودک شامل موارد زیر می شود:

• اخذ مجوز
• انتخاب مکان مناسب
• تهیه امکانات و اکیپ خوب
• انتخاب دکوراسیون جذاب
• انتخاب تدوینگر حرفه ای
• رعایت نظم و انضباط و حقوق مشتری

اینکه درآمد آتلیه عکاسی چقدراست، به کیفیت کارو خدمات ارائه شده توسط شما بستگی دارد. برپایی یک آتلیه کودک وقتی برای شما توجیه اقتصادی دارد و یک منبع درآمد خوب محسوب می شود که تجربه و دانش کافی در زمینه عکسبرداری از کودک به دست آورده و یک عکاس حرفه ای باشید. فراموش نکنید که تنها زمانی می توانید به یک عکاس حرفه ای تبدیل شوید که کار عملی  انجام داده و تجربه عکاسی شما بالا باشد. میزان درآمد آتلیه کودک شما کاملا به رعایت اصول و چهارچوب های ذکر شده در این مقاله بستگی دارد و فراموش نکنید در کنار تمام این موارد، رعایت اصل وقت شناسی و نظم و مهم شمردن حقوق مشتری از ارکان اصلی موفقیت در هر کسب و کاری است.